Bramy ziemskie: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja zweryfikowana]
(Utworzono nową stronę "Bramy ziemskie, zwane w łacińskojęzycznych źródłach ''introitus'', stanowiły przejścia w jednolitym ciągu umocnień granicznych zmiem pruskich. Każda z ziem p...")
 
m (Zastępowanie tekstu - "Kategoria:Dzieje" na "Kategoria:Dzieje Warmii i Mazur")
(Znacznik: mobile edit)
 
(Nie pokazano 9 wersji utworzonych przez 4 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
Bramy ziemskie, zwane w łacińskojęzycznych źródłach ''introitus'', stanowiły przejścia w jednolitym ciągu umocnień granicznych zmiem pruskich.
+
'''Bramy ziemskie''' – przejścia w jednolitym ciągu umocnień granicznych ziem [[Prusowie|pruskich]], w łacińskojęzycznych źródłach zwane ''introitus''.
 +
<br/><br/>
 +
==Opis==
 +
Każda z ziem pruskich posiadała własny system umocnień granicznych składający się z naturalnych elementów (rzeki, jeziora, nieprzebyte puszcze) i ich sztucznych uzupełnień ([[wały podłużne]], [[zasieki]]). Przed nimi rozciągała się [[pustka osadnicza]]. Najeźdźca, aby nie utknąć ze swą armią w gąszczach lasów i na bezdrożach, zmuszony był poruszać się wytyczonymi drogami prowadzącymi w głąb najeżdżanego terytorium. Dzięki temu broniący się Prusowie z góry znali potencjalne miejsca pierwszego ataku – były to właśnie bramy ziemskie. Zawczasu przygotowywali ich solidną obronę, umacniając miejsce dodatkowymi wałami i zasiekami, stawiając [[Grody|gródki strażnicze]].
  
Każda z ziem pruskich posiadała własny system umocnień granicznych składający się z naturalnych elementów (rzeki, jeziora, nieprzebyte puszcze) i ich sztucznych uzupełnień ([[wały podłużne]], [[zasieki]]). Przed nimi zaś rozciągała się [[pustaka osadnicza]]. Najeźdźca aby nie utknąć ze swą armią w gąszczach lasów i na bezdrożach zmuszony był poruszać się wytyczonymi drogami prowadzącymi w głąb najeżdżanego terytorium. Dzięki takiej sytuacji broniący się Prusowie z góry znali potencjalne miejsca pierwszego ataku – były to właśnie bramy ziemskie. Zawczasu przygotowywali ich solidną obronę, umacniając miejsce dodatkowymi wałami i zasiekami, stawiając [[Grody | gródki strażnicze]].
+
Bramy ziemskie były niezwykle trudne do zdobycia. Świadczyć może o tym informacja o stratach w wojskach krzyżowych Teodoryka, margrabiego miśnieńskiego, który w 1272 r. wraz z [[Zakon krzyżacki|Krzyżakami]] najechał [[natangowie | Natangię]]. Zanim udało mu się wedrzeć w głąb terytorium plemiennego, musiał zdobyć umocnienia bramy ziemskiej. Podczas walk o nie stracił 150 ludzi. Z tą liczbą kontrastuje liczba strat, jakie poniósł podczas kilkudniowych walk i łupienia samej Natangii: 50 ludzi. Kontrast ten wymownie świadczy o zaciętości walk o bramę ziemską, jej ufortyfikowaniu i znaczeniu strategicznym.
 
 
Bramy ziemskie były niezwykle trudnymi do zdobycia. Świadczyć może o tym informacja o stratach w wojskach krzyżowych Teodoryka, margrabiego miśnieńskiego, który w 1272 r. wraz z Krzyżakami najechał [[natangowie | Natangię]]. Zanim udało mu się wedrzeć w głąb terytorium plemiennego musiał zdobyć umocnienia bramy ziemskiej. Podczas walk o nie stracił 150 ludzi. W dużym kontraście do tej liczby, stoi liczba strat jakie poniósł podczas kilkudniowych walk i łupienia samej Natangii 50 ludzi. Kontrast ten wymownie świadczy o zaciętości walk o bramę ziemską, jej ufortyfikowaniu i znaczeniu strategicznym.
 
[[Kategoria:Dzieje]]
 
  
 
== Bibliografia ==
 
== Bibliografia ==
 +
Piotr z Dusburga, ''Kronika ziemi pruskiej'', tłum. S. Wyszomirski, Toruń 2004.<br/>
  
Piotr z Dusburga, ''Kronika ziemi pruskiej'', tłum. S. Wyszomirski, Toruń 2004.
+
[[Kategoria:Dzieje Warmii i Mazur]] [[Kategoria:Prusowie]][[Kategoria:Prusowie]] [[Kategoria:Sztuka wojenna Prusów]][[Kategoria:Prusowie]] [[Kategoria:Prusowie]] [[Kategoria:Historia Prusów]][[Kategoria:Prusowie]] [[Kategoria:Prusowie]] [[Kategoria: 1201-1300]]

Aktualna wersja na dzień 12:45, 16 wrz 2015

Bramy ziemskie – przejścia w jednolitym ciągu umocnień granicznych ziem pruskich, w łacińskojęzycznych źródłach zwane introitus.

Opis

Każda z ziem pruskich posiadała własny system umocnień granicznych składający się z naturalnych elementów (rzeki, jeziora, nieprzebyte puszcze) i ich sztucznych uzupełnień (wały podłużne, zasieki). Przed nimi rozciągała się pustka osadnicza. Najeźdźca, aby nie utknąć ze swą armią w gąszczach lasów i na bezdrożach, zmuszony był poruszać się wytyczonymi drogami prowadzącymi w głąb najeżdżanego terytorium. Dzięki temu broniący się Prusowie z góry znali potencjalne miejsca pierwszego ataku – były to właśnie bramy ziemskie. Zawczasu przygotowywali ich solidną obronę, umacniając miejsce dodatkowymi wałami i zasiekami, stawiając gródki strażnicze.

Bramy ziemskie były niezwykle trudne do zdobycia. Świadczyć może o tym informacja o stratach w wojskach krzyżowych Teodoryka, margrabiego miśnieńskiego, który w 1272 r. wraz z Krzyżakami najechał Natangię. Zanim udało mu się wedrzeć w głąb terytorium plemiennego, musiał zdobyć umocnienia bramy ziemskiej. Podczas walk o nie stracił 150 ludzi. Z tą liczbą kontrastuje liczba strat, jakie poniósł podczas kilkudniowych walk i łupienia samej Natangii: 50 ludzi. Kontrast ten wymownie świadczy o zaciętości walk o bramę ziemską, jej ufortyfikowaniu i znaczeniu strategicznym.

Bibliografia

Piotr z Dusburga, Kronika ziemi pruskiej, tłum. S. Wyszomirski, Toruń 2004.