Patollo: Różnice pomiędzy wersjami
Z Encyklopedia Warmii i Mazur
| [wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
m (Zastępowanie tekstu - "Kategoria:Dzieje" na "Kategoria:Dzieje Warmii i Mazur") |
|||
| (Nie pokazano 5 wersji utworzonych przez 3 użytkowników) | |||
| Linia 3: | Linia 3: | ||
==Elementy kultu== | ==Elementy kultu== | ||
| − | Oddawano mu cześć w [[Romowe]], przy świętym dębie. W sposób symboliczny korzenie drzewa miały oznaczać sferę władztwa przypisaną do Patolla, tj. świat podziemny. Pod dębem znajdowały się rekwizyty symbolizujące go. Były to trzy czaszki: człowieka, konia i krowy. | + | Oddawano mu cześć w [[Romowe]], przy świętym dębie. W sposób symboliczny korzenie drzewa miały oznaczać sferę władztwa przypisaną do Patolla, tj. świat podziemny ale także podwodny. Pod dębem znajdowały się rekwizyty symbolizujące go. Były to trzy czaszki: człowieka, konia i krowy. Mógł być jedynie hipostazą, ucieleśnieniem, drugą osobą boską [[Potrimpos|Potrimposa]], od którego przejął część kompetencji związanych właśnie ze śmiercią. |
| − | |||
| − | Mógł być jedynie hipostazą, ucieleśnieniem, drugą osobą boską [[Potrimpos|Potrimposa]], od którego przejął część kompetencji związanych właśnie ze śmiercią. | ||
==Galeria zdjęć== | ==Galeria zdjęć== | ||
| Linia 16: | Linia 14: | ||
Grzegorz Białuński, ''Las w wierzeniach Prusów i Jaćwięgów'', "Feste Boyen. Pismo Towarzystwa Miłośników Twierdzy Boyen", z. 1 (2002).<br/> | Grzegorz Białuński, ''Las w wierzeniach Prusów i Jaćwięgów'', "Feste Boyen. Pismo Towarzystwa Miłośników Twierdzy Boyen", z. 1 (2002).<br/> | ||
| − | [[Kategoria:Dzieje]] [[Kategoria: Społeczeństwo i kultura Prusów]] | + | [[Kategoria:Dzieje Warmii i Mazur]] [[Kategoria:Prusowie]] [[Kategoria:Społeczeństwo i kultura Prusów]][[Kategoria:Prusowie]] |
Aktualna wersja na dzień 12:45, 16 wrz 2015
Patollo (Patollus) – pruski bóg śmierci.
Elementy kultu
Oddawano mu cześć w Romowe, przy świętym dębie. W sposób symboliczny korzenie drzewa miały oznaczać sferę władztwa przypisaną do Patolla, tj. świat podziemny ale także podwodny. Pod dębem znajdowały się rekwizyty symbolizujące go. Były to trzy czaszki: człowieka, konia i krowy. Mógł być jedynie hipostazą, ucieleśnieniem, drugą osobą boską Potrimposa, od którego przejął część kompetencji związanych właśnie ze śmiercią.
Galeria zdjęć
Nowożytna wizja Romowe z boską tróją pruskich bogów na świętym dębie, Ch. M. Hartknoch, Altes und Neues Preussen, Francfurt-Leipzig 1684 
Święty dąb w Romowe (próba rekonstrukcji wg J. Suchockiego), za: Grzegorz Białuński, Las w wierzeniach Prusów i Jaćwięgów, "Feste Boyen. Pismo Towarzystwa Miłośników Twierdzy Boyen", z. 1 (2002) 
Rekonstrukcja Romowe (rzut z góry ) wg J. Suchockiego, za: Grzegorz Białuński, Las w wierzeniach Prusów i Jaćwięgów, "Feste Boyen. Pismo Towarzystwa Miłośników Twierdzy Boyen", z. 1 (2002)
Bibliografia
Grzegorz Białuński, Las w wierzeniach Prusów i Jaćwięgów, "Feste Boyen. Pismo Towarzystwa Miłośników Twierdzy Boyen", z. 1 (2002).
