Diwan Klekin: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja zweryfikowana]
(Bibliografia)
 
(Nie pokazano 12 wersji utworzonych przez 4 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
 
'''Diwan Klekin''' – [[wódz plemienia | wódz]] [[Bartowie | Bartów]] podczas [[II powstanie pruskie | II powstania pruskiego]] (1260–1274). W niektórych zapisach łacińskich zwany Dekme.
 
'''Diwan Klekin''' – [[wódz plemienia | wódz]] [[Bartowie | Bartów]] podczas [[II powstanie pruskie | II powstania pruskiego]] (1260–1274). W niektórych zapisach łacińskich zwany Dekme.
 
<br/><br/>
 
<br/><br/>
===Biografia===
+
 
Pierwszy raz jego działania militarne są odnotowane pod rokiem 1263, kiedy to zaatakował [[Zakon krzyżacki|krzyżacki]] oddział wycofujący się spod [[Walewona | Walewony]] nad rzeką [[Rzeka Guber | Guber]]. W starciu odniósł ciężką ranę, co przyczyniło się do skutecznej ucieczki Krzyżaków.  
+
 
 +
----
 +
===Życiorys===
 +
Pierwszy raz jego działania militarne odnotowano pod rokiem 1263, kiedy to zaatakował [[Zakon krzyżacki|krzyżacki]] oddział wycofujący się spod [[Walewona | Walewony]] nad rzeką [[Rzeka Guber | Guber]]. W starciu odniósł ciężką ranę, co przyczyniło się do skutecznej ucieczki Krzyżaków.  
  
 
Następną jego aktywność odnotowuje kronika dopiero w 1271 r. Chodzi o wspólną wyprawę z niejakim Linko Pogezaninem na [[ziemia chełmińska | ziemię chełmińską]]. Wypad ten miał odciągnąć uwagę Krzyżaków od głównego uderzenia na okolice [[Sztum | Sztumu]], Kwidzyna i Dzierzgonia. Wprawdzie Diwan nie uczestniczył w tym uderzeniu, będąc w tym czasie w ziemi chełmińskiej, ale wszystko wskazuje na to, że brał udział w planowaniu tego przedsięwzięcia.
 
Następną jego aktywność odnotowuje kronika dopiero w 1271 r. Chodzi o wspólną wyprawę z niejakim Linko Pogezaninem na [[ziemia chełmińska | ziemię chełmińską]]. Wypad ten miał odciągnąć uwagę Krzyżaków od głównego uderzenia na okolice [[Sztum | Sztumu]], Kwidzyna i Dzierzgonia. Wprawdzie Diwan nie uczestniczył w tym uderzeniu, będąc w tym czasie w ziemi chełmińskiej, ale wszystko wskazuje na to, że brał udział w planowaniu tego przedsięwzięcia.
Linia 15: Linia 18:
 
Grzegorz Białuński, ''Studia z dziejów rycerskich i szlacheckich rodów pruskich (XIII–XVI wiek)'', Olsztyn 2012.<br/>
 
Grzegorz Białuński, ''Studia z dziejów rycerskich i szlacheckich rodów pruskich (XIII–XVI wiek)'', Olsztyn 2012.<br/>
  
[[Kategoria:Dzieje]] [[Kategoria: Historia Prusów]] [[Kategoria: Postaci z historii Prus]] [[Kategoria: 1201-1300]]
+
[[Kategoria:Dzieje Warmii i Mazur|Klekin, Diwan]] [[Kategoria:Historia Prusów|Klekin, Diwan]][[Kategoria:Prusowie|Klekin,Diwan]] [[Kategoria:Postaci z historii Prusów |Klekin, Diwan]] [[Kategoria: 1201-1300|Klekin, Diwan]] [[Kategoria:Sztuka wojenna Prusów|Diwan, Klekin]]

Aktualna wersja na dzień 13:27, 16 wrz 2015

Diwan Klekin wódz Bartów podczas II powstania pruskiego (1260–1274). W niektórych zapisach łacińskich zwany Dekme.



Życiorys

Pierwszy raz jego działania militarne odnotowano pod rokiem 1263, kiedy to zaatakował krzyżacki oddział wycofujący się spod Walewony nad rzeką Guber. W starciu odniósł ciężką ranę, co przyczyniło się do skutecznej ucieczki Krzyżaków.

Następną jego aktywność odnotowuje kronika dopiero w 1271 r. Chodzi o wspólną wyprawę z niejakim Linko Pogezaninem na ziemię chełmińską. Wypad ten miał odciągnąć uwagę Krzyżaków od głównego uderzenia na okolice Sztumu, Kwidzyna i Dzierzgonia. Wprawdzie Diwan nie uczestniczył w tym uderzeniu, będąc w tym czasie w ziemi chełmińskiej, ale wszystko wskazuje na to, że brał udział w planowaniu tego przedsięwzięcia.

Kolejną wyprawę podjął bardzo szybko (około 1271/1272). Wyruszył na Pomezanię, pustosząc okolice Dzierzgonia i Kwidzyna. Szybko zorganizowany pościg składający się z rycerzy z Elbląga i Dzierzgonia dogonił go nad Gubrem. Tam też w bitwie poniósł klęskę. Odebrano mu cały łup, zginęli niemalże wszyscy jego ludzie oraz jego krewny Dabore. Sam mało nie stracił życia i musiał salwować się ucieczką.

Chcąc zapewne powetować sobie ostatnią porażkę i zmyć hańbę ucieczki, szybko zorganizował kolejną wyprawę około 1272 r. Znowu najechał ziemię chełmińską i obległ zamek Kowalewo. Podczas oblężenia jeden z braci zakonnych, strzelając do Diwana z kuszy, trafił go w szyję i zabił. Po śmierci swego wodza Bartowie zaprzestali oblężenia.

Diwan Klekin miał swoje włości na rzeką Guber w bliżej nie ustalonym miejscu.

Bibliografia

Piotr z Dusburga, Kronika ziemi pruskiej, tłum. S. Wyszomirski, Toruń 2004.
Grzegorz Białuński, Studia z dziejów rycerskich i szlacheckich rodów pruskich (XIII–XVI wiek), Olsztyn 2012.