Kościół ewangelicko-augsburski w Giżycku: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja zweryfikowana][wersja zweryfikowana]
m (Zastępowanie tekstu - "© Stanisław Kuprjaniuk" na "Fot. Stanisław Kuprjaniuk")
 
(Nie pokazano 1 pośredniej wersji utworzonej przez tego samego użytkownika)
Linia 8: Linia 8:
 
<br/>
 
<br/>
 
== Opis ==
 
== Opis ==
Od czasów [[Reformacja w Prusach|Reformacji]] znajdował się w centrum miasta Lötzen (Giżycko) drewniany kościół ewangelicko-augsburski, na którego miejscu w 1633 r. zbudowano nowy kościół murowany. 26 listopada 1686 r. spłonęła część miasta i kościół, który odbudowano w 1709 r. Przetrwał on do 1822 r., kiedy to wielki pożar pochłonął 2/3 miasta, w tym kościół. Na odbudowę nowej świątyni zbierano ofiary przez 4 lata. Kamień węgielny pod obecną budowlę położono 11 maja 1826 r. Na dokumencie wmurowanym w fundamenty Kościoła znajdują się słowa: "Boże Wszechmogący, chroń tę świątynię, której budowę rozpoczynamy. Zachowaj ją przez następne stulecia przed podobnym nieszczęściem, jakie tu miało miejsce w nocy 3 kwietnia 1822 roku". W ciągu półtora roku zbudowano kościół w stylu neoklasycystycznym, wg projektu ówczesnego architekta z Berlina [[Karol Fryderyk Schinkel|Karola Fryderyka Schinkla]]. Uroczystość poświęcenia świątyni miała miejsce w niedzielę, 16 września 1827 r. Wzniesiono murowaną i otynkowaną budowlę na rzucie prostokąta, o układzie salowym, krytym dachem dwuspadowym i z wysuniętą wieżą zachodnią na planie kwadratu. W 1881 r. powiększono okna, dobudowano absydę i zakrystię, zmieniono ołtarz i ambonę. Ołtarz zdobią malowidła berlińskiego malarza Karola Gottfrieda Pfannschmidta. W 1935 r. przebudowane organy kościelne wyposażono w trakturę elektryczną. Wykonawcą była firma [[E. Kemper|E. Kempera]] i syna z Lubeki. W 1944 r. świątynię przejął Kościół rzymskokatolicki, nadając kościołowi wezwanie "Chrystusa Króla". W 1945 r. kościół zwrócono ewangelikom i do dnia dzisiejszego są oni użytkownikami świątyni.  
+
Od czasów [[Reformacja w Prusach|Reformacji]] znajdował się w centrum miasta Lötzen (Giżycko) drewniany kościół ewangelicko-augsburski, na którego miejscu w 1633 r. zbudowano nowy kościół murowany. 26 listopada 1686 r. spłonęła część miasta i kościół, który odbudowano w 1709 r. Przetrwał on do 1822 r., kiedy to wielki pożar pochłonął 2/3 miasta, w tym kościół. Na odbudowę nowej świątyni zbierano ofiary przez 4 lata. Kamień węgielny pod obecną budowlę położono 11 maja 1826 r. Na dokumencie wmurowanym w fundamenty Kościoła znajdują się słowa: "Boże Wszechmogący, chroń tę świątynię, której budowę rozpoczynamy. Zachowaj ją przez następne stulecia przed podobnym nieszczęściem, jakie tu miało miejsce w nocy 3 kwietnia 1822 roku". W ciągu półtora roku zbudowano kościół w stylu neoklasycystycznym, wg projektu ówczesnego architekta z Berlina [[Karl Friedrich Schinkel|Karola Fryderyka Schinkla]]. Uroczystość poświęcenia świątyni miała miejsce w niedzielę, 16 września 1827 r. Wzniesiono murowaną i otynkowaną budowlę na rzucie prostokąta, o układzie salowym, krytym dachem dwuspadowym i z wysuniętą wieżą zachodnią na planie kwadratu. W 1881 r. powiększono okna, dobudowano absydę i zakrystię, zmieniono ołtarz i ambonę. Ołtarz zdobią malowidła berlińskiego malarza Karola Gottfrieda Pfannschmidta. W 1935 r. przebudowane organy kościelne wyposażono w trakturę elektryczną. Wykonawcą była firma [[E. Kemper|E. Kempera]] i syna z Lubeki. W 1944 r. świątynię przejął Kościół rzymskokatolicki, nadając kościołowi wezwanie "Chrystusa Króla". W 1945 r. kościół zwrócono ewangelikom i do dnia dzisiejszego są oni użytkownikami świątyni.  
  
 
Od 1962 r. parafia ewangelicko-augsburska w Giżycku obejmuje teren miasta [[Węgorzewo|Węgorzewa]], [[Wydminy|Wydmin]] i [[Pozezdrze|Pozezdrza]], w których to miejscowościach regularnie odbywają się nabożeństwa ewangelickie w filialnych kaplicach. Także w kościele giżyckim w każdą niedzielę o godz. 11.00 odbywają się nabożeństwa, zaś w miesiącach od maja do września dodatkowo, o godz. 9.30, sprawowane są nabożeństwa w języku niemieckim. Podczas letnich miesięcy odbywa się w nim Międzynarodowy Festiwal Muzyki Organowej i Kameralnej.
 
Od 1962 r. parafia ewangelicko-augsburska w Giżycku obejmuje teren miasta [[Węgorzewo|Węgorzewa]], [[Wydminy|Wydmin]] i [[Pozezdrze|Pozezdrza]], w których to miejscowościach regularnie odbywają się nabożeństwa ewangelickie w filialnych kaplicach. Także w kościele giżyckim w każdą niedzielę o godz. 11.00 odbywają się nabożeństwa, zaś w miesiącach od maja do września dodatkowo, o godz. 9.30, sprawowane są nabożeństwa w języku niemieckim. Podczas letnich miesięcy odbywa się w nim Międzynarodowy Festiwal Muzyki Organowej i Kameralnej.
 
<br/>
 
<br/>
 +
 +
==Multimedia==
 +
{{#ev:youtube|07BB4aehKsE|500|left|Film udostępniony w ramach projektu [http://rkf.warmia.mazury.pl/ Regionalna Kronika Filmowa]}}
 +
 
== Bibliografia ==
 
== Bibliografia ==
 
Bałdowski Jan, ''Przewodnik. Warmia, Mazury, Suwalszczyzna'', Warszawa 1997. <br>
 
Bałdowski Jan, ''Przewodnik. Warmia, Mazury, Suwalszczyzna'', Warszawa 1997. <br>

Aktualna wersja na dzień 12:36, 4 mar 2016

Kościół ewangelicko-augsburski w Giżycku – neoklasycystyczny kościół datowany na 1827 r.

Kościół ewangelicko-augsburski w Giżycku. Fot. Stanisław Kuprjaniuk
Kościół ewangelicko-augsburski w Giżycku. Fot. Stanisław Kuprjaniuk

Położenie

Parafialny kościół ewangelicko-augsburski znajduje się w centrum Giżycka przy placu Grunwaldzkim.

Opis

Od czasów Reformacji znajdował się w centrum miasta Lötzen (Giżycko) drewniany kościół ewangelicko-augsburski, na którego miejscu w 1633 r. zbudowano nowy kościół murowany. 26 listopada 1686 r. spłonęła część miasta i kościół, który odbudowano w 1709 r. Przetrwał on do 1822 r., kiedy to wielki pożar pochłonął 2/3 miasta, w tym kościół. Na odbudowę nowej świątyni zbierano ofiary przez 4 lata. Kamień węgielny pod obecną budowlę położono 11 maja 1826 r. Na dokumencie wmurowanym w fundamenty Kościoła znajdują się słowa: "Boże Wszechmogący, chroń tę świątynię, której budowę rozpoczynamy. Zachowaj ją przez następne stulecia przed podobnym nieszczęściem, jakie tu miało miejsce w nocy 3 kwietnia 1822 roku". W ciągu półtora roku zbudowano kościół w stylu neoklasycystycznym, wg projektu ówczesnego architekta z Berlina Karola Fryderyka Schinkla. Uroczystość poświęcenia świątyni miała miejsce w niedzielę, 16 września 1827 r. Wzniesiono murowaną i otynkowaną budowlę na rzucie prostokąta, o układzie salowym, krytym dachem dwuspadowym i z wysuniętą wieżą zachodnią na planie kwadratu. W 1881 r. powiększono okna, dobudowano absydę i zakrystię, zmieniono ołtarz i ambonę. Ołtarz zdobią malowidła berlińskiego malarza Karola Gottfrieda Pfannschmidta. W 1935 r. przebudowane organy kościelne wyposażono w trakturę elektryczną. Wykonawcą była firma E. Kempera i syna z Lubeki. W 1944 r. świątynię przejął Kościół rzymskokatolicki, nadając kościołowi wezwanie "Chrystusa Króla". W 1945 r. kościół zwrócono ewangelikom i do dnia dzisiejszego są oni użytkownikami świątyni.

Od 1962 r. parafia ewangelicko-augsburska w Giżycku obejmuje teren miasta Węgorzewa, Wydmin i Pozezdrza, w których to miejscowościach regularnie odbywają się nabożeństwa ewangelickie w filialnych kaplicach. Także w kościele giżyckim w każdą niedzielę o godz. 11.00 odbywają się nabożeństwa, zaś w miesiącach od maja do września dodatkowo, o godz. 9.30, sprawowane są nabożeństwa w języku niemieckim. Podczas letnich miesięcy odbywa się w nim Międzynarodowy Festiwal Muzyki Organowej i Kameralnej.

Multimedia

Film udostępniony w ramach projektu Regionalna Kronika Filmowa

Bibliografia

Bałdowski Jan, Przewodnik. Warmia, Mazury, Suwalszczyzna, Warszawa 1997.
Siemiński Stanisław, Mazury Północne. Przewodnik ilustrowany, Kętrzyn 2002.
Zduniak Jan, Zduniak Agnieszka, Reisefuehrer Masuren und Umgebung, Kętrzyn 2006.