Łankiejmy: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
(Nie pokazano 1 pośredniej wersji utworzonej przez tego samego użytkownika) | |||
Linia 30: | Linia 30: | ||
}} | }} | ||
''' Łankiejmy''' (niem. ''Langheim'') – wieś niesołecka położona w [[województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko-mazurskim]], w [[powiat kętrzyński|powiecie kętrzyńskim]], w [[Korsze (gmina miejsko-wiejska)|gminie Korsze]]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego. | ''' Łankiejmy''' (niem. ''Langheim'') – wieś niesołecka położona w [[województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko-mazurskim]], w [[powiat kętrzyński|powiecie kętrzyńskim]], w [[Korsze (gmina miejsko-wiejska)|gminie Korsze]]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego. | ||
− | Miejscowość w 2010 roku liczyła 551 mieszkańców (łącznie z osadami [[Dzierżążnik]] i [[Gnojewo]]). | + | Miejscowość w 2010 roku liczyła 551 mieszkańców (łącznie z osadami [[Dzierżążnik]] i [[Gnojewo]]). Obecnie funkcję sołtysa pełni Leon Gałecki.<ref>http://bip.korsze.pl/jednostki_pomocnicze/1/solectwa</ref> |
<br/><br/> | <br/><br/> | ||
− | [[File: | + | [[File: lankiejmy.jpg|thumb|right|290px|Dwór w Łankiejmach w roku 1938.<br>Fot. Gerhard Strauß<br>Źródło: Ze zbiorów dawnego Urzędu Prowincjonalnego Konserwatora Zabytków Prus Wschodnich w Królewcu. Kolekcja IS PAN]] |
== Położenie == | == Położenie == | ||
Miejscowość jest położona w odległości 22 km na południowy wschód od [[Bartoszyce|Bartoszyc]]. | Miejscowość jest położona w odległości 22 km na południowy wschód od [[Bartoszyce|Bartoszyc]]. |
Aktualna wersja na dzień 08:50, 24 maj 2016
Łankiejmy | |
| |
Kościół pw. św. Jana Chrzciciela w Łankiejmach.
Fot. Mieczysław Kalski. | |
Państwo | Polska |
Województwo | warmińsko-mazurskie |
Powiat | kętrzyński |
Gmina | Korsze |
Liczba ludności (2010) | 551[1] |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Łankiejmy (niem. Langheim) – wieś niesołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie kętrzyńskim, w gminie Korsze. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.
Miejscowość w 2010 roku liczyła 551 mieszkańców (łącznie z osadami Dzierżążnik i Gnojewo). Obecnie funkcję sołtysa pełni Leon Gałecki.[2]
Położenie
Miejscowość jest położona w odległości 22 km na południowy wschód od Bartoszyc.
Dzieje miejscowości
Nazwa wsi wywodzi się z języka pruskiego (lanka – łąka; kaym – wieś) i stanowi nawiązanie do istniejącego w tym miejscu staropruskiego grodziska. Miejscowość została założona w roku 1367 przez wielkiego mistrza Winrycha von Kniprode. Odbiorcą nadania 74 włók na prawie chełmińskim był Jan Straup.
W latach 1375–1400 wzniesiony został kościół w stylu gotyckim. Świątynia została objęta patronatem rodu Truchssess von Wetzhaussen, do którego należały Łankiejmy. Od 1528 roku filią miejscowego kościoła była świątynia w Gudnikach. Kolejnym właścicielem wsi był ród von der Groeben związany z kulturą polską: Fryderyk von der Groeben brał udział w odsieczy wiedeńskiej u boku Jana III Sobieskiego. Jego kamienny pomnik znajduje się w Łabędniku. W 1772 roku kolejny z potomków rodu zorganizował w Łankiejmach ośrodek dla ubogich członków swojej rodziny.
W latach 1798–1804 wzniesiony został pałac otoczony parkiem krajobrazowym. W 1785 roku majątek składał się z 22 domostw. W 1817 roku w miejscowości żyło 181 osób, a majątek składał się z 24 budynków mieszkalnych. U progu II wojny światowej miejscowość była zamieszkana przez 733 osoby.
W 1954 roku Łankiejmy stały się siedzibą Gromadzkiej Rady Narodowej, którą zniesiono ostatecznie w 1960 roku. W 1974 roku doszło do utworzenia PGR-u Łankiejmy. W 1970 roku wieś była zamieszkana przez 448 osób. Działała w tym czasie ośmioklasowa szkoła podstawowa, przedszkole oraz filia ośrodka zdrowia. W 1973 roku pięć miejscowości wchodziło w skład sołectwa Łankiejmy.
Edukacja
W miejscowości funkcjonuje szkoła podstawowa oraz gimnazjum.
Zabytki
- kościół pw. św. Jana Chrzciciela z 2. połowy XIV
Wieża kościoła została wzniesiona na przełomie XV i XVI stulecia, a rozbudowana w wieku XIX. We wnętrzu świątyni zachował się ołtarz główny z 1682 roku
- cmentarz przykościelny z 2. połowy XIX wieku
- dwór wzniesiony w latach 1798–1804, otoczony parkiem krajobrazowym, odbudowany na początku XX stulecia.
Budowla została spalona w 1945 roku przez żołnierzy Armii Czerwonej; do dzisiejszych czasów zachowały się jedynie pozostałości ruin
Przypisy
- ↑ Łącznie: Łankiejmy, Dzierżążnik, Gnojewo.
- ↑ http://bip.korsze.pl/jednostki_pomocnicze/1/solectwa
Bibliografia
Kętrzyn. Z dziejów miasta i okolic, przewodniczący komitetu red. Andrzej Wakar, Olsztyn 1978.
Licharewa Zofia, Kętrzyn. Z dziejów miasta i powiatu, Olsztyn 1962.
Warmia i Mazury. Przewodnik ilustrowany, red. Marcin Kuleszo, Barbara Wojczulanis, Olsztyn 2001.
Bank Danych Lokalnych GUS [15.03.2014]
ciekawemazury.pl [15.03.2014]
jerzysikorski.pl, historia wsi Łankiejmy [05.03.2014]
Wojewódzka ewidencja zabytków [05.03.2014]
polskaniezwykla.pl [05.03.2014]
Narodowy Instytut Dziedzictwa [23.09.2014]