Dąbrówka (gmina Orzysz): Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja zweryfikowana][wersja zweryfikowana]
 
(Nie pokazano 8 wersji utworzonych przez 4 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
 
 
 
{{Wieś infobox
 
{{Wieś infobox
 
|nazwa                = Dąbrówka   
 
|nazwa                = Dąbrówka   
Linia 8: Linia 6:
 
  |dopełniacz wsi        = Dąbrówki   
 
  |dopełniacz wsi        = Dąbrówki   
 
  |zdjęcie              = Dabrowka.jpg   
 
  |zdjęcie              = Dabrowka.jpg   
  |opis zdjęcia          = Pole-obowiązkowe   
+
  |opis zdjęcia          = Dąbrówka. Zespół Szkół.<br>Źródło: [http://www.orzysz.pl/index.php?k=230 www.orzysz.pl] [14.07.2014]   
  |rodzaj miejscowości  =wieś sołecka  
+
  |rodzaj miejscowości  = wieś sołecka  
 
  |województwo          = warmińsko-mazurskie  
 
  |województwo          = warmińsko-mazurskie  
 
  |powiat                = piski  
 
  |powiat                = piski  
Linia 16: Linia 14:
 
  |sołectwo              =
 
  |sołectwo              =
 
  |wysokość              =
 
  |wysokość              =
  |liczba ludności      = 341 (łącznie: Dąbrówka, [[Dąbrówka Mała (gmina Orzysz)|Dąbrówka Mała]], [[Kępa]], [[Koziaki]])
+
  |liczba ludności      = 341  
 
  |rok                  = 2010
 
  |rok                  = 2010
 
  |strefa numeracyjna    =(+48) 87
 
  |strefa numeracyjna    =(+48) 87
Linia 30: Linia 28:
 
  |wikisłownik          =
 
  |wikisłownik          =
 
  |www                  =
 
  |www                  =
}}
+
}}<br/>
<big>''' Dąbrówka''' (niem. ''Dombrowken'',od 1929 r. ''Eichendorf'') – [[Wieś sołecka|wieś sołecka]] w Polsce, położona w [[Województwo warmińsko-mazurskie| województwie warmińsko-mazurskim]], w [[Powiat piski | powiecie piskim]], w [[Orzysz (gmina miejsko-wiejska)|gminie Orzysz]]. W latach 1975-1998 miejscowość [[Podział administracyjny |administracyjnie]] należała do [[Województwo suwalskie |województwa suwalskiego]].
+
''' Dąbrówka''' (niem. ''Dombrowken'', od 1929 r. ''Eichendorf'') – wieś sołecka położona w [[Województwo warmińsko-mazurskie| województwie warmińsko–mazurskim]], w [[Powiat piski | powiecie piskim]], w [[Orzysz (gmina miejsko-wiejska)|gminie Orzysz]]. W latach 1975–1998 miejscowość [[Podział administracyjny |administracyjnie]] należała do [[Województwo suwalskie |województwa suwalskiego]]. W 2010 roku wieś liczyła 341 mieszkańców.<ref>łącznie: Dąbrówka, [[Dąbrówka Mała (gmina Orzysz)|Dąbrówka Mała]], [[Kępa]], [[Koziaki]]</ref>. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje [[Ewa Kuźmicka]]<ref> [http://www.bip.orzysz.pl/ Strona Urzędu Gminy Orzysz] </ref>.
 
+
<br/><br/>
<br/>
 
 
 
=== Charakterystyka fizjograficzna ===
 
Wieś położona jest w południowo – wschodniej części [[Województwo warmińsko-mazurskie|województwa warmińsko-mazurskiego]] na pograniczu [[Kraina Wielkich Jezior Mazurskich |Krainy Wielkich Jezior Mazurskich]] i [[Pojezierze Ełckie|Pojezierza Ełckiego]]. Miejscowość leży w odległości 17 km na północny zachód od [[Orzysz|Orzysza]], przy drodze krajowej nr 16 na odcinku [[Orzysz]] – [[Mikołajki]], w pobliżu granicy z [[Powiat mrągowski|powiatem mrągowskim]]. Około 3 km na północny wschód od wsi znajduje się Wężyk, dawniej jezioro, obecnie bagniste łąki.
 
  
 +
== Położenie ==
 +
Wieś położona jest w południowo–wschodniej części województwa warmińsko–mazurskiego na pograniczu [[Wielkie Jeziora Mazurskie |Krainy Wielkich Jezior Mazurskich]] i [[Pojezierze Ełckie|Pojezierza Ełckiego]]. Miejscowość leży w odległości 17 km na północny zachód od [[Orzysz|Orzysza]], przy drodze krajowej nr 16 na odcinku Orzysz – [[Mikołajki]], w pobliżu granicy z [[Powiat mrągowski|powiatem mrągowskim]]. Około 3 km na północny wschód od wsi znajduje się Wężyk, dawniej jezioro, obecnie bagniste łąki.
 
<br/>
 
<br/>
  
=== Dzieje miejscowości ===
+
== Dzieje miejscowości ==
Wieś istniała już prawdopodobnie w początkach XV wieku, jednak przywilej zaginął. W 1488 roku przywilej został odnowiony: mieszkańcy Dąbrówki – wolni – otrzymali 70 łanów na prawie chełmińskim. Na początku XVI wieku wieś była siedzibą komornictwa; w 1567 roku powiększyła się o 2 łany, zaś w 1599 roku ponad 7 łanów. W tym czasie osiedlili się tu Grabowscy, zapewne przedstawiciele polskiej szlachty z Mazowsza. W wyniku wielkiej epidemii dżumy w latach 1709-1710 wymarła większość mieszkańców wioski. Dąbrówka należała do [[Parafia ewangelicka w Okartowie|parafii ewangelickiej w Okartowie]].  
+
Wieś istniała już prawdopodobnie w początkach XV wieku, jednak przywilej zaginął. W 1488 roku przywilej został odnowiony: wolni mieszkańcy Dąbrówki otrzymali 70 łanów na [[Prawo chełmińskie| prawie chełmińskim]]. Na początku XVI wieku wieś była siedzibą komornictwa; w 1567 roku powiększyła się o 2 łany, zaś w 1599 roku o ponad 7 łanów. W tym czasie osiedlili się tu Grabowscy, zapewne przedstawiciele polskiej szlachty z Mazowsza. W wyniku wielkiej epidemii dżumy w latach 1709–1710 wymarła większość mieszkańców wioski. Dąbrówka należała do [[Parafia ewangelicka w Okartowie|parafii ewangelickiej w Okartowie]].  
 
Pochodzący z 1599 roku plan wsi wskazuje, iż miała ona układ owalnicy z małym jeziorkiem w centrum, jednak w drugiej połowie XVIII wieku przybrała nieregularny kształt wielodrożnicy.
 
Pochodzący z 1599 roku plan wsi wskazuje, iż miała ona układ owalnicy z małym jeziorkiem w centrum, jednak w drugiej połowie XVIII wieku przybrała nieregularny kształt wielodrożnicy.
  
W latach 1865-1869 podjęto się osuszenia leżącego na [[Bagna Nietlickie|Bagnach Nietlickich]] jeziora [[Jezioro Wąż|Wąż]] (''Wonsch See''), wykopano szereg kanałów prowadzących do jeziora [[Jezioro Buwełno|Buwełno]]. Dzięki obniżeniu wód jeziora o 2 metry uzyskano ponad 33 km kwadratowych łąk i pól. Jak pisał [[Mieczysław Orłowicz]], który odwiedził te tereny przed [[I wojna światowa na Warmii i Mazurach |I wojną światową]]: „Prócz pokładów torfu zawierają bagna nietlickie pokłady wapnia, a Niemcy myślą o ich eksploatacji”<ref>M. Orłowicz, ''Ilustrowany przewodnik po Mazurach Pruskich i Warmii'', na nowo podali do druku G. Jasiński, A. Rzempołuch, R. Traba, Olsztyn 1991, s. 182</ref> . W pierwszej połowie XX wieku w Dąbrówce znajdowały się dwie gospody.
+
W latach 1865–1869 podjęto się osuszenia leżącego na [[Bagna nietlickie|Bagnach Nietlickich]] jeziora [[Jezioro Wąż|Wąż]] (''Wonsch See''). Wykopano szereg kanałów prowadzących do jeziora [[Jezioro Buwełno|Buwełno]]. Dzięki obniżeniu wód jeziora o 2 metry uzyskano ponad 33 km kwadratowe łąk i pól. Jak pisał [[Mieczysław Orłowicz]], który odwiedził te tereny przed [[I wojna światowa na Warmii i Mazurach |I wojną światową]]: „Prócz pokładów torfu zawierają bagna nietlickie pokłady wapnia, a Niemcy myślą o ich eksploatacji”<ref>M. Orłowicz, ''Ilustrowany przewodnik po Mazurach Pruskich i Warmii'', na nowo podali do druku G. Jasiński, A. Rzempołuch, R. Traba, Olsztyn 1991, s. 182</ref>. W pierwszej połowie XX wieku w Dąbrówce znajdowały się dwie gospody.
 
 
Po [[II wojna światowa na Warmii i Mazurach |II wojnie światowej]] powstała we wsi gminna spółdzielnia „Samopomoc Chłopska”, działał „Klub Rolnika”, otwarto bibliotekę (1955) oraz ośrodek kultury. Do roku 1962 istniało w Dąbrówce kino wiejskie – jedno z wówczas siedmiu kin w powiecie (nie licząc kina objazdowego).
 
  
Szkołę we wsi założono w 1737 roku. W 1935 roku nauczało w niej trzech nauczycieli, uczęszczało 145 uczniów. Po II wojnie światowej szkołę uruchomiono ponownie jesienią 1946 roku. Wybudowana w 1958 roku szkoła („tysiąclatka”) liczyła 4 izby lekcyjne, dwie pracownie, świetlicę, salę gimnastyczną i 4 mieszkania nauczycielskie. W latach powojennych istniało również we wsi przejściowo przedszkole.
+
Po [[II wojna światowa na Warmii i Mazurach |II wojnie światowej]] powstała we wsi gminna spółdzielnia „Samopomoc Chłopska”, działał „Klub Rolnika”, otwarto bibliotekę (1955) oraz ośrodek kultury. Do roku 1962 istniało w Dąbrówce kino wiejskie – jedno z siedmiu kin w powiecie (nie licząc kina objazdowego).
  
Aktualnie wieś jest siedzibą [[Sołectwo|sołectwa]]. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje [[Magdalena Żmuda]]<ref> http://www.bip.orzysz.pl/index.php?k=307 [data dostępu: 30.08.2013]</ref>.
+
Szkołę we wsi założono w 1737 roku. W 1935 roku nauczało w niej trzech nauczycieli, uczęszczało 145 uczniów. Po II wojnie światowej szkołę uruchomiono ponownie jesienią 1946 roku. Wybudowana w 1958 roku szkoła („tysiąclatka”) liczyła 4 sale lekcyjne, dwie pracownie, świetlicę, salę gimnastyczną i 4 mieszkania nauczycielskie. W latach powojennych istniało również we wsi przejściowo przedszkole.
  
Liczba mieszkańców
+
Aktualnie wieś jest siedzibą sołectwa.
  
1864 – 628 osób
 
  
1867 – 684 osoby
+
Liczba mieszkańców w poszczególnych latach:
  
1933 757 osób
+
*1864 r. 628 osób
  
1939 778 osób
+
*1867 r. 684 osoby
  
<br/>
+
*1933 r. – 757 osób
  
=== Zabytki: ===
+
*1939 r. – 778 osób
*[[Zespół dworski w Dąbrówce|Zespół dworsko-folwarczny]]: dwór z przełomu XIX i XX wieku, zabudowania gospodarcze: stajnia-obora, dwojak
 
*Budynek szkoły z pierwszej ćwierci XX wieku, murowany
 
*Drewniana chałupa (nr 23) z końca XIX wieku
 
*Dawny cmentarz ewangelicki z połowy XIX wieku; pochowany jest na nim jeden żołnierz armii niemieckiej i jeden armii rosyjskiej, polegli na przełomie 1914/1915 roku
 
*Zespół dworca kolejowego z 1912 roku w miejscowości [[Dąbrówka-Górkło]]: dworzec, budynek mieszkalny i trzy budynki gospodarcze
 
  
<br/>
+
== Zabytki ==
 +
*[[Zespół dworski w Dąbrówce|zespół dworsko–folwarczny]]: dwór z przełomu XIX i XX wieku, zabudowania gospodarcze: stajnia–obora, dwojak
 +
*budynek szkoły z pierwszej ćwierci XX wieku, murowany
 +
*drewniana chałupa (nr 23) z końca XIX wieku
 +
*dawny cmentarz ewangelicki z połowy XIX wieku; pochowany jest na nim jeden żołnierz armii niemieckiej i jeden armii rosyjskiej, polegli na przełomie 1914/1915 roku
 +
*zespół dworca kolejowego z 1912 roku w miejscowości [[Dąbrówka–Górkło]]: dworzec, budynek mieszkalny i trzy budynki gospodarcze
  
=== Bibliografia: ===
+
== Bibliografia ==
#Achremczyk Stanisław, ''Historia Warmii i Mazur'', t. I, Olsztyn 2011.
+
Achremczyk Stanisław, ''Historia Warmii i Mazur'', t. I, Olsztyn 2011.<br/>
#Białuński Grzegorz, ''Osadnictwo regionu Wielkich Jezior Mazurskich od XIV do początku XVIII wieku – starostwo leckie (giżyckie) i ryńskie'', Olsztyn 1996.
+
Białuński Grzegorz, ''Osadnictwo regionu Wielkich Jezior Mazurskich od XIV do początku XVIII wieku – starostwo leckie (giżyckie) i ryńskie'', Olsztyn 1996.<br/>
#Hippel Rudolf von, ''Przegląd statystycznych i innych uwarunkowań powiatu Johannisburg na podstawie przeprowadzonego spisu powszechnego w dniu 3 grudnia 1867 r. wg zestawienia starosty von Hippela w roku 1868'', Znad Pisy, nr 19-20, 2010-2011, s. 83-157.
+
von Hippel Rudolf, ''Przegląd statystycznych i innych uwarunkowań powiatu Johannisburg na podstawie przeprowadzonego spisu powszechnego w dniu 3 grudnia 1867 r. wg zestawienia starosty von Hippela w roku 1868'', Znad Pisy, nr 19-20, 2010-2011, ss. 83-157.<br/>
#Orłowicz Mieczysław, ''Ilustrowany przewodnik po Mazurach Pruskich i Warmii'', na nowo podali do druku Grzegorz Jasiński, Andrzej Rzempołuch, Robert Traba, Olsztyn 1991.  
+
Orłowicz Mieczysław, ''Ilustrowany przewodnik po Mazurach Pruskich i Warmii'', na nowo podali do druku Grzegorz Jasiński, Andrzej Rzempołuch, Robert Traba, Olsztyn 1991. <br/>
#Pawlicki Ryszard W., ''Ziemia piska jako region turystyczny do 1945'', Znad Pisy, nr 1, 1995, s. 9-25.
+
Pawlicki Ryszard W., ''Ziemia piska jako region turystyczny do 1945'', Znad Pisy, nr 1, 1995, ss. 9-25.<br/>
#''Pisz. Z dziejów miasta i powiatu'', red. Wanda Korycka, Olsztyn 1970.
+
''Pisz. Z dziejów miasta i powiatu'', red. Wanda Korycka, Olsztyn 1970.<br/>
#Worobiec Antoni, Worobiec Krzysztof A., ''Z dziejów szkolnictwa na Ziemi Piskiej'', Znad Pisy, nr 13/14, 2004/2005, s. 73-90.
+
Worobiec Antoni, Worobiec Krzysztof A., ''Z dziejów szkolnictwa na Ziemi Piskiej'', Znad Pisy, nr 13/14, 2004/2005, ss. 73-90.<br/>
#Bank Danych Lokalnych GUS: http://www.stat.gov.pl/bdl/app/samorzad_m.dims [data dostępu: 10.09.2013]
+
[http://www.stat.gov.pl/ Bank Danych Lokalnych GUS] [10.09.2013]<br/>
#Deutsche Verwaltungsgeschichte: http://www.verwaltungsgeschichte.de/johannisburg.html [data dostępu: 10.09.2013]
+
[http://www.verwaltungsgeschichte.de/ Deutsche Verwaltungsgeschichte] [10.09.2013]<br/>
#Gminna Ewidencja Zabytków http://www.orzysz.pl/index.php?k=631&p=2 [data dostępu: 10.09.2013]
+
[http://www.orzysz.pl/ Portal Gminy Orzysz] [10.09.2013]<br/>
 +
[http://www.bip.orzysz.pl/ Strona Urzędu Gminy Orzysz] [30.08.2013]
  
 
{{Przypisy}}
 
{{Przypisy}}
<references/.
+
<references/>
  
 
<br/>
 
<br/>

Aktualna wersja na dzień 08:46, 10 cze 2016

Dąbrówka

Dąbrówka. Zespół Szkół.Źródło: www.orzysz.pl [14.07.2014]
Dąbrówka. Zespół Szkół.
Źródło: www.orzysz.pl [14.07.2014]
Rodzaj miejscowości wieś sołecka
Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat piski
Gmina Orzysz
Liczba ludności (2010) 341
Strefa numeracyjna (+48) 87
Kod pocztowy 12-250
Tablice rejestracyjne NPI
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Dąbrówka
Dąbrówka
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Dąbrówka
Dąbrówka
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}


Dąbrówka (niem. Dombrowken, od 1929 r. Eichendorf) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie piskim, w gminie Orzysz. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego. W 2010 roku wieś liczyła 341 mieszkańców.[1]. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Ewa Kuźmicka[2].

Położenie

Wieś położona jest w południowo–wschodniej części województwa warmińsko–mazurskiego na pograniczu Krainy Wielkich Jezior Mazurskich i Pojezierza Ełckiego. Miejscowość leży w odległości 17 km na północny zachód od Orzysza, przy drodze krajowej nr 16 na odcinku Orzysz – Mikołajki, w pobliżu granicy z powiatem mrągowskim. Około 3 km na północny wschód od wsi znajduje się Wężyk, dawniej jezioro, obecnie bagniste łąki.

Dzieje miejscowości

Wieś istniała już prawdopodobnie w początkach XV wieku, jednak przywilej zaginął. W 1488 roku przywilej został odnowiony: wolni mieszkańcy Dąbrówki otrzymali 70 łanów na prawie chełmińskim. Na początku XVI wieku wieś była siedzibą komornictwa; w 1567 roku powiększyła się o 2 łany, zaś w 1599 roku o ponad 7 łanów. W tym czasie osiedlili się tu Grabowscy, zapewne przedstawiciele polskiej szlachty z Mazowsza. W wyniku wielkiej epidemii dżumy w latach 1709–1710 wymarła większość mieszkańców wioski. Dąbrówka należała do parafii ewangelickiej w Okartowie. Pochodzący z 1599 roku plan wsi wskazuje, iż miała ona układ owalnicy z małym jeziorkiem w centrum, jednak w drugiej połowie XVIII wieku przybrała nieregularny kształt wielodrożnicy.

W latach 1865–1869 podjęto się osuszenia leżącego na Bagnach Nietlickich jeziora Wąż (Wonsch See). Wykopano szereg kanałów prowadzących do jeziora Buwełno. Dzięki obniżeniu wód jeziora o 2 metry uzyskano ponad 33 km kwadratowe łąk i pól. Jak pisał Mieczysław Orłowicz, który odwiedził te tereny przed I wojną światową: „Prócz pokładów torfu zawierają bagna nietlickie pokłady wapnia, a Niemcy myślą o ich eksploatacji”[3]. W pierwszej połowie XX wieku w Dąbrówce znajdowały się dwie gospody.

Po II wojnie światowej powstała we wsi gminna spółdzielnia „Samopomoc Chłopska”, działał „Klub Rolnika”, otwarto bibliotekę (1955) oraz ośrodek kultury. Do roku 1962 istniało w Dąbrówce kino wiejskie – jedno z siedmiu kin w powiecie (nie licząc kina objazdowego).

Szkołę we wsi założono w 1737 roku. W 1935 roku nauczało w niej trzech nauczycieli, uczęszczało 145 uczniów. Po II wojnie światowej szkołę uruchomiono ponownie jesienią 1946 roku. Wybudowana w 1958 roku szkoła („tysiąclatka”) liczyła 4 sale lekcyjne, dwie pracownie, świetlicę, salę gimnastyczną i 4 mieszkania nauczycielskie. W latach powojennych istniało również we wsi przejściowo przedszkole.

Aktualnie wieś jest siedzibą sołectwa.


Liczba mieszkańców w poszczególnych latach:

  • 1864 r. – 628 osób
  • 1867 r. – 684 osoby
  • 1933 r. – 757 osób
  • 1939 r. – 778 osób

Zabytki

  • zespół dworsko–folwarczny: dwór z przełomu XIX i XX wieku, zabudowania gospodarcze: stajnia–obora, dwojak
  • budynek szkoły z pierwszej ćwierci XX wieku, murowany
  • drewniana chałupa (nr 23) z końca XIX wieku
  • dawny cmentarz ewangelicki z połowy XIX wieku; pochowany jest na nim jeden żołnierz armii niemieckiej i jeden armii rosyjskiej, polegli na przełomie 1914/1915 roku
  • zespół dworca kolejowego z 1912 roku w miejscowości Dąbrówka–Górkło: dworzec, budynek mieszkalny i trzy budynki gospodarcze

Bibliografia

Achremczyk Stanisław, Historia Warmii i Mazur, t. I, Olsztyn 2011.
Białuński Grzegorz, Osadnictwo regionu Wielkich Jezior Mazurskich od XIV do początku XVIII wieku – starostwo leckie (giżyckie) i ryńskie, Olsztyn 1996.
von Hippel Rudolf, Przegląd statystycznych i innych uwarunkowań powiatu Johannisburg na podstawie przeprowadzonego spisu powszechnego w dniu 3 grudnia 1867 r. wg zestawienia starosty von Hippela w roku 1868, Znad Pisy, nr 19-20, 2010-2011, ss. 83-157.
Orłowicz Mieczysław, Ilustrowany przewodnik po Mazurach Pruskich i Warmii, na nowo podali do druku Grzegorz Jasiński, Andrzej Rzempołuch, Robert Traba, Olsztyn 1991.
Pawlicki Ryszard W., Ziemia piska jako region turystyczny do 1945, Znad Pisy, nr 1, 1995, ss. 9-25.
Pisz. Z dziejów miasta i powiatu, red. Wanda Korycka, Olsztyn 1970.
Worobiec Antoni, Worobiec Krzysztof A., Z dziejów szkolnictwa na Ziemi Piskiej, Znad Pisy, nr 13/14, 2004/2005, ss. 73-90.
Bank Danych Lokalnych GUS [10.09.2013]
Deutsche Verwaltungsgeschichte [10.09.2013]
Portal Gminy Orzysz [10.09.2013]
Strona Urzędu Gminy Orzysz [30.08.2013]

Przypisy

  1. łącznie: Dąbrówka, Dąbrówka Mała, Kępa, Koziaki
  2. Strona Urzędu Gminy Orzysz
  3. M. Orłowicz, Ilustrowany przewodnik po Mazurach Pruskich i Warmii, na nowo podali do druku G. Jasiński, A. Rzempołuch, R. Traba, Olsztyn 1991, s. 182