Hartowiec: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja zweryfikowana][wersja zweryfikowana]
(Zobacz też)
 
(Nie pokazano 8 wersji utworzonych przez 4 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
 
{{Wieś infobox
 
{{Wieś infobox
|nazwa                = Hartowiec
+
|nazwa                = Hartowiec
 
  |herb wsi              =   
 
  |herb wsi              =   
 
  |flaga wsi            =   
 
  |flaga wsi            =   
 
  |herb artykuł          =
 
  |herb artykuł          =
  |dopełniacz wsi        =  
+
  |dopełniacz wsi        = Hartowca
  |zdjęcie              =
+
  |zdjęcie              =  
  |opis zdjęcia          =  
+
  |opis zdjęcia          =
  |rodzaj miejscowości  =  
+
  |rodzaj miejscowości  = wieś sołecka
 
  |województwo          = warmińsko-mazurskie
 
  |województwo          = warmińsko-mazurskie
 
  |powiat                = działdowski
 
  |powiat                = działdowski
Linia 29: Linia 29:
 
  |www                  =
 
  |www                  =
 
}}<br/>
 
}}<br/>
''' Hartowiec ''' (niem. ''Hartowitz'') – [[wieś sołecka]] położona w [[województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko-mazurskim]], w [[powiat działdowski|powiecie działdowskim]], w [[gmina Rybno|gminie Rybno]]. W latach 1975-1998 miejscowość należała [[podział administracyjny|administracyjnie]] do [[województwo ciechanowskie|województwa ciechanowskiego]].  
+
''' Hartowiec ''' (niem. ''Hartowitz'') – wieś sołecka położona w [[województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko–mazurskim]], w [[powiat działdowski|powiecie działdowskim]], w [[Rybno (gmina wiejska)|gminie Rybno]]. W latach 1975–1998 miejscowość należała [[podział administracyjny|administracyjnie]] do [[województwo ciechanowskie|województwa ciechanowskiego]]. Miejscowość w 2010 roku liczyła 680 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje [[Bogdan Kopański]]<ref>[http://bip.gminarybno.pl/ Strona Urzędu Gminy Rybno] [05.12.2013]</ref>.
 
+
<br/><br/>
Miejscowość w 2010 roku liczyła 680 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje [[Bogdan Kopański]]<ref>http://bip.gminarybno.pl/ [data dostępu: 5.12.2013]</ref>.
 
 
 
<br/>
 
  
 
== Położenie ==
 
== Położenie ==
Wieś położona jest w południowej części województwa warmińsko-mazurskiego, na pograniczu [[Pojezierze Mazurskie|Pojezierza Mazurskiego]] i [[Nizina Mazowiecka|Niziny Mazowieckiej]], nad jeziorem [[Jezioro Hartowiec|Hartowiec]], 6 km na północny zachód od [[Rybno|Rybna]], przy granicy z [[powiat nowomiejski|powiatem nowomiejskim]]; przebiega przez nią droga wojewódzka nr 538 oraz linia kolejowa z [[Działdowo|Działdowa]] w kierunku [[Lubawa|Lubawy]] i [[Nowe Miasto Lubawskie|Nowego Miasta Lubawskiego]].
+
Wieś położona jest w południowej części województwa warmińsko–mazurskiego, na pograniczu [[Pojezierze Mazurskie|Pojezierza Mazurskiego]] i Niziny Mazowieckiej, nad jeziorem [[Jezioro Hartowiec|Hartowiec]], 6 km na północny zachód od [[Rybno|Rybna]], przy granicy z [[Powiat nowomiejski|powiatem nowomiejskim]]; przebiega przez nią droga wojewódzka nr 538 oraz linia kolejowa z [[Działdowo|Działdowa]] w kierunku [[Lubawa|Lubawy]] i [[Nowe Miasto Lubawskie|Nowego Miasta Lubawskiego]].
 
 
 
<br/>
 
<br/>
  
 
== Dzieje miejscowości ==
 
== Dzieje miejscowości ==
Wieś została założona na gruntach należących do dóbr stołowych biskupa chełmińskiego. W 1535 roku biskup Jan nadał 40 łanów w Hartowcu szlachcicowi, niejakiemu Wawrzyńcowi. W XVII wieku istniała we wsi kaplica, ale data jej powstania jest trudna do ustalenia; rozebrano ją w 1772 roku. Prawdopodobnie również w XVII wieku wzniesiono rezydencję biskupią, w której chętnie przebywał biskup [[Wojciech Stanisław Leski]]. Z jego zapewne inicjatywy dzierżawę Hartowca otrzymał krewny biskupa Michał Leski (1757). Już pięć lat później biskup [[Andrzej Ignacy Bajer]] oddał w trzyletnią dzierżawę Piotrowi Lewalskiemu całe włości hartowieckie. Obejmowały one wówczas Hartowiec, [[Zniwiarz]], [[Jeglia|Jeglię]], [[Rybno]], [[Zarybinek]], [[Gronowo]], [[Grądy (gm. Rybno)|Grądy]], [[Kopaniarze]], [[Wery]] i [[Kostkowo]]. Ze swej strony Lewalski zobowiązany był do uiszczania czynszu dzierżawnego, dostarczania na stół biskupi czterech wołów i czterech wieprzy rocznie; podczas pobytu biskupa w rezydencji dzierżawca miał zaopatrywać ją w drwa na opał oraz zapewnić straż. Lewalski miał prawo warzenia piwa i pędzenia wódki w całym kluczu lubawskim.  
+
Wieś została założona na gruntach należących do dóbr stołowych biskupa chełmińskiego. W 1535 roku biskup Jan nadał 40 łanów w Hartowcu szlachcicowi, niejakiemu Wawrzyńcowi. W XVII wieku istniała we wsi kaplica, ale data jej powstania jest trudna do ustalenia; rozebrano ją w 1772 roku. Prawdopodobnie również w XVII wieku wzniesiono rezydencję biskupią, w której chętnie przebywał biskup [[Wojciech Leski Wojciech |Stanisław Leski]]. Z jego zapewne inicjatywy dzierżawę Hartowca otrzymał krewny biskupa [[Michał Leski]] (1757 r.). Już pięć lat później biskup [[Andrzej Bajer |Andrzej Ignacy Bajer]] oddał w trzyletnią dzierżawę [[Piotr Lewalski |Piotrowi Lewalskiemu]] całe włości hartowieckie. Obejmowały one wówczas Hartowiec, [[Zwiniarz]], [[Jeglia|Jeglię]], Rybno, [[Zarybinek]], [[Gronowo (gmina Rybno) |Gronowo]], [[Grądy (gmina Rybno)|Grądy]], [[Kopaniarze]], [[Wery]] i [[Kostkowo]]. Ze swej strony Lewalski zobowiązany był do uiszczania czynszu dzierżawnego, dostarczania na stół biskupi czterech wołów i czterech wieprzy rocznie; podczas pobytu biskupa w rezydencji dzierżawca miał zaopatrywać ją w drwa na opał oraz zapewnić straż. Lewalski miał prawo warzenia piwa i pędzenia wódki w całym kluczu lubawskim.  
  
Po I rozbiorze Polski rząd pruski przejął dobra hartowieckie (1773) i w małych działach sprzedał osobom prywatnym. Rezydencja biskupia zapewne popadła w ruinę. W 1919 roku na mocy traktatu wersalskiego wieś przyznana została Rzeczpospolitej Polskiej; do 1932 roku wchodziła w skład powiatu lubawskiego. W 1939 roku znalazła się pod okupacją niemiecką. W drugiej połowie lat 50. Hartowiec był krótko siedzibą [[gromada Hartowiec|gromady]].
+
Po I rozbiorze Polski rząd pruski przejął dobra hartowieckie (1773 r.) i w małych działach sprzedał osobom prywatnym. Rezydencja biskupia popadła w ruinę. W 1919 roku na mocy Traktatu Wersalskiego wieś przyznana została Rzeczpospolitej Polskiej; do 1932 roku wchodziła w skład [[Powiat lubawski |powiatu lubawskiego]]. W 1939 roku znalazła się pod okupacją niemiecką. W drugiej połowie lat 50. XX w. Hartowiec był krótko siedzibą [[Gromada Hartowiec|gromady]].
  
  
Liczba mieszkańców i gospodarstw rolnych
+
Liczba mieszkańców i gospodarstw rolnych w poszczególnych latach:
  
1858 - 241 osób (łącznie wieś i dwór)
+
*1858 r. – 241 osób (łącznie wieś i dwór)
  
1880 - 304 osoby, 36 gospodarstw
+
*1880 r. – 304 osoby, 36 gospodarstw
  
1905 - 344 osoby
+
*1905 r. – 344 osoby
  
1910 - 342 osoby
+
*1910 r. – 342 osoby
<br/>
 
  
== Edukacja ==
+
== Szkolnictwo ==
*[[Szkoła Podstawowa w Hartowcu]]
+
*[[Szkoła Podstawowa im. Marii Konopnickiej w Hartowcu|Szkoła Podstawowa im. Marii Konopnickiej]]
*[[Gimnazjum w Hartowcu]]
+
*[[Niepubliczne Gimnazjum im. Jana Pawła II w Hartowcu|Niepubliczne Gimnazjum im. Jana Pawła II]]
  
 +
== Religia ==
 +
Miejscowy [[Kościół pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Hartowcu |kościół]] od 1994 r. jest siedzibą [[Parafia pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Hartowcu |parafii rzymskokatolickiej pw. Podwyższenia Krzyża Świętego]].
 
<br/>
 
<br/>
  
 
== Zabytki ==
 
== Zabytki ==
*Park podworski z przełomu XIX i XX wieku
+
*park podworski z przełomu XIX i XX wieku
 
 
<br/>
 
  
 
== Bibliografia ==
 
== Bibliografia ==
#''Działdowo. Z dziejów miasta i powiatu'', red. Andrzej Wakar i in., Olsztyn 1966.
+
''Działdowo. Z dziejów miasta i powiatu'', red. Andrzej Wakar i in., Olsztyn 1966.<br/>
#''Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Westpreussen, Commission bei Leon Saunier'', Danzig und Elbing 1858.
+
''Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Westpreussen, Commission bei Leon Saunier'', Danzig und Elbing 1858.<br/>
#''Warmia i Mazury. Przewodnik ilustrowany'', red. Marcin Kuleszo, Barbara Wojczulanis, Olsztyn 2001.
+
''Warmia i Mazury. Przewodnik ilustrowany'', red. Marcin Kuleszo, Barbara Wojczulanis, Olsztyn 2001.<br/>
#[http://www.wuoz.olsztyn.pl/| Wojewódzka ewidencja zabytków] [data dostępu: 12.11.2013]
+
[http://www.wuoz.olsztyn.pl/| Wojewódzka Ewidencja Zabytków] [12.11.2013]<br/>
#[http://www.stat.gov.pl/bdl/app/samorzad_m.dims| Bank Danych Lokalnych GUS] [data dostępu: 12.11.2013]
+
[http://www.stat.gov.pl/| Bank Danych Lokalnych GUS] [12.11.2013]<br/>
#[http://www.westpreussen.de/cms/ct/ortsverzeichnis/details.php?ID=2424| Westpreussen.de] [data dostępu: 12.11.2013]
+
[http://www.westpreussen.de/| Westpreussen.de] [12.11.2013]<br/>
<br/>
+
[http://bip.gminarybno.pl/ Strona Urzędu Gminy Rybno] [05.12.2013]
 
 
 
{{Przypisy}}
 
{{Przypisy}}
 
<references/>
 
<references/>
 +
 
<br/>
 
<br/>
  
 
+
[[Kategoria: Powiat działdowski]]  
[[Kategoria: Miejscowość]] [[Kategoria: Powiat działdowski]] [[Kategoria: Gmina Rybno]] [[Kategoria: Wieś sołecka]]
+
[[Kategoria: Rybno (gmina wiejska)]]  
 +
[[Kategoria: Wsie sołeckie]]
 +
[[Kategoria: 1501-1600]]

Aktualna wersja na dzień 12:37, 18 paź 2016

Hartowiec

Rodzaj miejscowości wieś sołecka
Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat działdowski
Gmina Rybno
Liczba ludności (2010) 680
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Hartowiec
Hartowiec
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Hartowiec
Hartowiec
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}


Hartowiec (niem. Hartowitz) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie działdowskim, w gminie Rybno. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa ciechanowskiego. Miejscowość w 2010 roku liczyła 680 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Bogdan Kopański[1].

Położenie

Wieś położona jest w południowej części województwa warmińsko–mazurskiego, na pograniczu Pojezierza Mazurskiego i Niziny Mazowieckiej, nad jeziorem Hartowiec, 6 km na północny zachód od Rybna, przy granicy z powiatem nowomiejskim; przebiega przez nią droga wojewódzka nr 538 oraz linia kolejowa z Działdowa w kierunku Lubawy i Nowego Miasta Lubawskiego.

Dzieje miejscowości

Wieś została założona na gruntach należących do dóbr stołowych biskupa chełmińskiego. W 1535 roku biskup Jan nadał 40 łanów w Hartowcu szlachcicowi, niejakiemu Wawrzyńcowi. W XVII wieku istniała we wsi kaplica, ale data jej powstania jest trudna do ustalenia; rozebrano ją w 1772 roku. Prawdopodobnie również w XVII wieku wzniesiono rezydencję biskupią, w której chętnie przebywał biskup Stanisław Leski. Z jego zapewne inicjatywy dzierżawę Hartowca otrzymał krewny biskupa Michał Leski (1757 r.). Już pięć lat później biskup Andrzej Ignacy Bajer oddał w trzyletnią dzierżawę Piotrowi Lewalskiemu całe włości hartowieckie. Obejmowały one wówczas Hartowiec, Zwiniarz, Jeglię, Rybno, Zarybinek, Gronowo, Grądy, Kopaniarze, Wery i Kostkowo. Ze swej strony Lewalski zobowiązany był do uiszczania czynszu dzierżawnego, dostarczania na stół biskupi czterech wołów i czterech wieprzy rocznie; podczas pobytu biskupa w rezydencji dzierżawca miał zaopatrywać ją w drwa na opał oraz zapewnić straż. Lewalski miał prawo warzenia piwa i pędzenia wódki w całym kluczu lubawskim.

Po I rozbiorze Polski rząd pruski przejął dobra hartowieckie (1773 r.) i w małych działach sprzedał osobom prywatnym. Rezydencja biskupia popadła w ruinę. W 1919 roku na mocy Traktatu Wersalskiego wieś przyznana została Rzeczpospolitej Polskiej; do 1932 roku wchodziła w skład powiatu lubawskiego. W 1939 roku znalazła się pod okupacją niemiecką. W drugiej połowie lat 50. XX w. Hartowiec był krótko siedzibą gromady.


Liczba mieszkańców i gospodarstw rolnych w poszczególnych latach:

  • 1858 r. – 241 osób (łącznie wieś i dwór)
  • 1880 r. – 304 osoby, 36 gospodarstw
  • 1905 r. – 344 osoby
  • 1910 r. – 342 osoby

Szkolnictwo

Religia

Miejscowy kościół od 1994 r. jest siedzibą parafii rzymskokatolickiej pw. Podwyższenia Krzyża Świętego.

Zabytki

  • park podworski z przełomu XIX i XX wieku

Bibliografia

Działdowo. Z dziejów miasta i powiatu, red. Andrzej Wakar i in., Olsztyn 1966.
Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Westpreussen, Commission bei Leon Saunier, Danzig und Elbing 1858.
Warmia i Mazury. Przewodnik ilustrowany, red. Marcin Kuleszo, Barbara Wojczulanis, Olsztyn 2001.
Wojewódzka Ewidencja Zabytków [12.11.2013]
Bank Danych Lokalnych GUS [12.11.2013]
Westpreussen.de [12.11.2013]
Strona Urzędu Gminy Rybno [05.12.2013]

Przypisy