Borawskie: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
(→Zabytki) |
|||
| (Nie pokazano 6 wersji utworzonych przez 4 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Wieś infobox | {{Wieś infobox | ||
| − | + | |nazwa = Borawskie | |
|herb wsi = | |herb wsi = | ||
|flaga wsi = | |flaga wsi = | ||
|herb artykuł = | |herb artykuł = | ||
|dopełniacz wsi = | |dopełniacz wsi = | ||
| − | |zdjęcie = | + | |zdjęcie = |
| − | |opis zdjęcia = | + | |opis zdjęcia = |
| − | |rodzaj miejscowości = | + | |rodzaj miejscowości = wieś sołecka |
|województwo = warmińsko-mazurskie | |województwo = warmińsko-mazurskie | ||
|powiat = olecki | |powiat = olecki | ||
| Linia 29: | Linia 29: | ||
|www = | |www = | ||
}}<br/> | }}<br/> | ||
| − | ''' Borawskie ''' (niem. ''Borawsken'', od 1938 r. ''Deutscheck'') – | + | ''' Borawskie ''' (niem. ''Borawsken'', od 1938 r. ''Deutscheck'') – wieś sołecka położona w [[Województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko–mazurskim]], w [[Powiat olecki|powiecie oleckim]], w [[Olecko (gmina miejsko-wiejska)|gminie Olecko]]. W latach 1975–1998 miejscowość należała [[Podział administracyjny|administracyjnie]] do [[Województwo suwalskie|województwa suwalskiego]]. W latach 1999–2001 wieś wchodziła w skład [[Powiat olecko-gołdapski|powiatu olecko–gołdapskiego]]. Miejscowość w 2010 roku liczyła 274 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje [[Marek Chlebus]]<ref>[http://www.umolecko.bip.doc.pl/ Strona Urzędu Miasta Olecko] </ref>. |
| − | + | <br/><br/> | |
| − | Miejscowość w 2010 roku liczyła 274 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje [[ | ||
| − | |||
| − | <br/> | ||
== Położenie == | == Położenie == | ||
| − | Wieś położona jest w | + | Wieś położona jest w północno–wschodniej części województwa warmińsko–mazurskiego, we wschodniej części [[Pojezierze Zachodniosuwalskie|Pojezierza Zachodniosuwalskiego]], 13 km na północny wschód od [[Olecko|Olecka]]; na północ od drogi wojewódzkiej nr 653, przy granicy z województwem podlaskim. Las rozciągający się na zachód i południowy zachód od wsi zwany jest [[Las Borawski |Lasem Borawskim]]. |
| − | |||
<br/> | <br/> | ||
== Dzieje miejscowości == | == Dzieje miejscowości == | ||
| − | Wieś powstała w ramach kolonizacji | + | Wieś powstała w ramach kolonizacji północno–wschodnich terenów [[Prusy Książęce|Prus Książęcych]]. Dokładna data jej założenia nie jest znana. W 1561 roku starosta [[Wawrzyniec von Halle]] odnowił przywilej braciom [[Jakub Borawski |Jakubowi]], [[Jordan Borawski |Jordanowi]] i [[Sobiech Borawski|Sobiechowi]] Borawskim, w którym potwierdzał, iż ich ojciec, [[Piotr Borawski]], zakupił za 198 grzywien sześć łanów sołeckich, zobowiązując się do założenia na 60 łanach [[Wieś czynszowa |wsi czynszowej]] na [[Prawo chełmińskie|prawie chełmińskim]]; osiedleńcy mieli zapewnione 10 lat [[Wolnizna|wolnizny]]. Można więc przyjąć, że Borawskie powstały w połowie XVI wieku. Wieś należała do [[Parafia ewangelicka w Mieruniszkach|parafii ewangelickiej w Mieruniszkach]]. |
| − | |||
| − | |||
| − | + | Szkołę we wsi założono w pierwszej połowie XVIII wieku (około 1737–1740). W 1935 roku zatrudniony w niej był jeden nauczyciel, a w ośmiu klasach uczęszczało do niej ogółem 56 dzieci. Po [[II wojna światowa na Warmii i Mazurach|II wojnie światowej]] szkołę uruchomiono ponownie w sierpniu 1945 roku jako jedną z pierwszych szkół w powiecie oleckim; pracował w niej wówczas jeden nauczyciel. | |
| + | Na początku 1945 roku Borawskie zostały częściowo zniszczone w wyniku ostrzału artyleryjskiego. W pierwszych latach powojennych w tych okolicach działały oddziały zbrojne podziemia niepodległościowego. W pierwszej połowie 1946 roku zginął z ich ręki mieszkaniec wsi, członek Polskiej Partii Robotniczej; uprowadzony został również wójt gminy [[Bolesław Chrzanowski]], któremu udało się uciec. Siedziba gminy w tym okresie znajdowała się w [[Szczecinki|Szczecinkach]]; ostatecznie w 1950 roku gminę przemianowano na [[Szczecinki (gmina wiejska)|gminę Szczecinki]]. | ||
| − | |||
| − | + | Liczba mieszkańców w poszczególnych latach: | |
| − | + | *1857 r. – 536 osób | |
| − | + | *1933 r. – 465 osób | |
| − | + | *1939 r. – 405 osób | |
== Zabytki == | == Zabytki == | ||
| − | * | + | *zespół budynków szkolnych z przełomu XIX i XX wieku: szkoła (obecnie dom) i budynek gospodarczy |
| − | * | + | *przykłady budownictwa z przełomu XIX i XX wieku (dom nr 3/4) |
| − | * | + | *cmentarz ewangelicki z XIX wieku, przy drodze do Bakałarzewa (woj. podlaskie) |
| − | * | + | *cmentarz ewangelicki z XIX wieku, na rozwidleniu dróg Bakałarzewo – Olecko (szosa) i Bakałarzewo – Borawskie (droga gruntowa) |
| − | * | + | *pomnik poświęcony milicjantom i działaczom PPR poległym w walce z podziemiem niepodległościowym w latach 1946-1947. |
| − | |||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
| − | + | ''Olecko. Z dziejów miasta i powiatu'', red. Andrzej Wakar i in., Olsztyn 1974.<br/> | |
| − | + | ''Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Ostpreussen, Commission bei Wilhelm Koch'', Königsberg 1857.<br/> | |
| − | + | [http://umolecko.bip.doc.pl/ Strona Urzędu Miasta Olecko] [12.11.2013]<br/> | |
| − | + | [http://www.stat.gov.pl/bdl/app/samorzad_m.dims| Bank Danych Lokalnych GUS] [12.11.2013]<br/> | |
| − | + | [http://www.verwaltungsgeschichte.de/treuburg.html| Vervaltugsgeschichte] [12.11.2013] | |
| − | |||
{{Przypisy}} | {{Przypisy}} | ||
| Linia 79: | Linia 71: | ||
[[Kategoria: Powiat olecki]] | [[Kategoria: Powiat olecki]] | ||
| − | [[Kategoria: Olecko(gmina miejsko-wiejska)]] | + | [[Kategoria: Olecko (gmina miejsko-wiejska)]] |
[[Kategoria: Wsie sołeckie]] | [[Kategoria: Wsie sołeckie]] | ||
[[Kategoria: 1501-1600]] | [[Kategoria: 1501-1600]] | ||
Aktualna wersja na dzień 16:42, 7 sty 2017
| Borawskie | |
| | |
| Rodzaj miejscowości | wieś sołecka |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko-mazurskie |
| Powiat | olecki |
| Gmina | Olecko |
| Liczba ludności (2010) | 274 |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Borawskie | |
| Położenie na mapie Polski  Borawskie | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Borawskie (niem. Borawsken, od 1938 r. Deutscheck) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie oleckim, w gminie Olecko. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa suwalskiego. W latach 1999–2001 wieś wchodziła w skład powiatu olecko–gołdapskiego. Miejscowość w 2010 roku liczyła 274 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Marek Chlebus[1].
Położenie
Wieś położona jest w północno–wschodniej części województwa warmińsko–mazurskiego, we wschodniej części Pojezierza Zachodniosuwalskiego, 13 km na północny wschód od Olecka; na północ od drogi wojewódzkiej nr 653, przy granicy z województwem podlaskim. Las rozciągający się na zachód i południowy zachód od wsi zwany jest Lasem Borawskim.
Dzieje miejscowości
Wieś powstała w ramach kolonizacji północno–wschodnich terenów Prus Książęcych. Dokładna data jej założenia nie jest znana. W 1561 roku starosta Wawrzyniec von Halle odnowił przywilej braciom Jakubowi, Jordanowi i Sobiechowi Borawskim, w którym potwierdzał, iż ich ojciec, Piotr Borawski, zakupił za 198 grzywien sześć łanów sołeckich, zobowiązując się do założenia na 60 łanach wsi czynszowej na prawie chełmińskim; osiedleńcy mieli zapewnione 10 lat wolnizny. Można więc przyjąć, że Borawskie powstały w połowie XVI wieku. Wieś należała do parafii ewangelickiej w Mieruniszkach.
Szkołę we wsi założono w pierwszej połowie XVIII wieku (około 1737–1740). W 1935 roku zatrudniony w niej był jeden nauczyciel, a w ośmiu klasach uczęszczało do niej ogółem 56 dzieci. Po II wojnie światowej szkołę uruchomiono ponownie w sierpniu 1945 roku jako jedną z pierwszych szkół w powiecie oleckim; pracował w niej wówczas jeden nauczyciel.
Na początku 1945 roku Borawskie zostały częściowo zniszczone w wyniku ostrzału artyleryjskiego. W pierwszych latach powojennych w tych okolicach działały oddziały zbrojne podziemia niepodległościowego. W pierwszej połowie 1946 roku zginął z ich ręki mieszkaniec wsi, członek Polskiej Partii Robotniczej; uprowadzony został również wójt gminy Bolesław Chrzanowski, któremu udało się uciec. Siedziba gminy w tym okresie znajdowała się w Szczecinkach; ostatecznie w 1950 roku gminę przemianowano na gminę Szczecinki.
Liczba mieszkańców w poszczególnych latach:
- 1857 r. – 536 osób
- 1933 r. – 465 osób
- 1939 r. – 405 osób
Zabytki
- zespół budynków szkolnych z przełomu XIX i XX wieku: szkoła (obecnie dom) i budynek gospodarczy
- przykłady budownictwa z przełomu XIX i XX wieku (dom nr 3/4)
- cmentarz ewangelicki z XIX wieku, przy drodze do Bakałarzewa (woj. podlaskie)
- cmentarz ewangelicki z XIX wieku, na rozwidleniu dróg Bakałarzewo – Olecko (szosa) i Bakałarzewo – Borawskie (droga gruntowa)
- pomnik poświęcony milicjantom i działaczom PPR poległym w walce z podziemiem niepodległościowym w latach 1946-1947.
Bibliografia
Olecko. Z dziejów miasta i powiatu, red. Andrzej Wakar i in., Olsztyn 1974.
Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Ostpreussen, Commission bei Wilhelm Koch, Königsberg 1857.
Strona Urzędu Miasta Olecko [12.11.2013]
Bank Danych Lokalnych GUS [12.11.2013]
Vervaltugsgeschichte [12.11.2013]
Przypisy
