Pieny: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
(→Dzieje miejscowości) |
|||
(Nie pokazano 1 wersji utworzonej przez jednego użytkownika) | |||
Linia 30: | Linia 30: | ||
}} | }} | ||
''' Pieny ''' (niem. ''Pöhnen'') – wieś niesołecka położona w [[województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko-mazurskim]], w [[powiat bartoszycki|powiecie bartoszyckim]], w [[Sępopol (gmina miejsko-wiejska)|gminie Sępopol]]. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa olsztyńskiego. | ''' Pieny ''' (niem. ''Pöhnen'') – wieś niesołecka położona w [[województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko-mazurskim]], w [[powiat bartoszycki|powiecie bartoszyckim]], w [[Sępopol (gmina miejsko-wiejska)|gminie Sępopol]]. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa olsztyńskiego. | ||
− | + | Miejscowość w 2010 roku liczyła 58 mieszkańców (łącznie z [[Rygarby|Rygarbami]]). Wieś wchodzi w skład sołectwa [[Wiatrowiec]], w którym funkcję sołtysa sprawuje obecnie Grzegorz Warmbier. | |
− | Miejscowość w 2010 roku liczyła 58 mieszkańców (łącznie z [[Rygarby|Rygarbami]]). Wieś wchodzi w skład sołectwa [[Wiatrowiec]], w którym funkcję sołtysa sprawuje obecnie | ||
<br/><br/> | <br/><br/> | ||
== Położenie == | == Położenie == | ||
Linia 37: | Linia 36: | ||
<br/> | <br/> | ||
== Dzieje miejscowości == | == Dzieje miejscowości == | ||
− | Wieś powstała w ramach kolonizacji północnych obszarów państwa [[Zakon krzyżacki|zakonu krzyżackiego]]. Po raz pierwszy wzmiankowana jest w źródłach z 1414 roku, które opisywały straty poniesione podczas [[wojna polsko-krzyżacka 1414 roku|wojny polsko-krzyżackiej]]. Określana jest w nich jako wieś [[Prusowie|pruska]]. W połowie następnego stulecia zasiedlili ją osadnicy z Mazowsza. W 1616 roku niejaki Maciej Polak, wolny chłop, sprzedał posiadane tu łany Truschessowi von Waldburgowi. Do końca XVII wieku w rękach rodziny von Waldburgów znajdowała się już cała wieś. Sytuacja zmieniła się dopiero w początkach XIX wieku – w 1823 roku wieś kupili Kobylińscy z [[Wiatrowiec|Wiatrowca]] i jako folwark włączyli do swych rozległych dóbr (łącznie 757 ha w 1889 roku). W 1857 roku Pieny liczyły 60 mieszkańców. | + | Wieś powstała w ramach kolonizacji północnych obszarów państwa [[Zakon krzyżacki|zakonu krzyżackiego]]. Po raz pierwszy wzmiankowana jest w źródłach z 1414 roku, które opisywały straty poniesione podczas [[wojna polsko-krzyżacka 1414 roku|wojny polsko-krzyżackiej]]. Określana jest w nich jako wieś [[Prusowie|pruska]]. W połowie następnego stulecia zasiedlili ją osadnicy z Mazowsza. W 1616 roku niejaki Maciej Polak, wolny chłop, sprzedał posiadane tu łany Truschessowi von Waldburgowi. Do końca XVII wieku w rękach rodziny von Waldburgów znajdowała się już cała wieś. Sytuacja zmieniła się dopiero w początkach XIX wieku – w 1823 roku wieś kupili Kobylińscy z [[Wiatrowiec|Wiatrowca]] i jako folwark włączyli do swych rozległych dóbr (łącznie 757 ha w 1889 roku). W 1857 roku Pieny liczyły 60 mieszkańców. Majątek pozostał własnością Kobylińskich do końca XIX wieku; w okresie międzywojennym należał do baronów von Schmidtsecków i zajmował wówczas obszar prawie 400 ha. |
W drugiej połowie XIX wieku tutejszy [[dwór w Pienach|dwór]] najprawdopodobniej pełnił funkcję rządcówki. Został rozbudowany (część piętrowa) po zmianie właścicieli na początku XX wieku. | W drugiej połowie XIX wieku tutejszy [[dwór w Pienach|dwór]] najprawdopodobniej pełnił funkcję rządcówki. Został rozbudowany (część piętrowa) po zmianie właścicieli na początku XX wieku. |
Aktualna wersja na dzień 09:59, 15 kwi 2020
Pieny | |
| |
Państwo | Polska |
Województwo | warmińsko-mazurskie |
Powiat | bartoszycki |
Gmina | Bartoszyce |
Sołectwo | Wiatrowiec |
Liczba ludności (2010) | 58[1] |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Pieny (niem. Pöhnen) – wieś niesołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie bartoszyckim, w gminie Sępopol. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa olsztyńskiego.
Miejscowość w 2010 roku liczyła 58 mieszkańców (łącznie z Rygarbami). Wieś wchodzi w skład sołectwa Wiatrowiec, w którym funkcję sołtysa sprawuje obecnie Grzegorz Warmbier.
Położenie
Wieś położona jest w północnej części województwa warmińsko-mazurskiego, na Równinie Sępopolskiej, nad Łyną, 10,5 km na wschód od Bartoszyc i 6 km na południowy zachód od Sępopola.
Dzieje miejscowości
Wieś powstała w ramach kolonizacji północnych obszarów państwa zakonu krzyżackiego. Po raz pierwszy wzmiankowana jest w źródłach z 1414 roku, które opisywały straty poniesione podczas wojny polsko-krzyżackiej. Określana jest w nich jako wieś pruska. W połowie następnego stulecia zasiedlili ją osadnicy z Mazowsza. W 1616 roku niejaki Maciej Polak, wolny chłop, sprzedał posiadane tu łany Truschessowi von Waldburgowi. Do końca XVII wieku w rękach rodziny von Waldburgów znajdowała się już cała wieś. Sytuacja zmieniła się dopiero w początkach XIX wieku – w 1823 roku wieś kupili Kobylińscy z Wiatrowca i jako folwark włączyli do swych rozległych dóbr (łącznie 757 ha w 1889 roku). W 1857 roku Pieny liczyły 60 mieszkańców. Majątek pozostał własnością Kobylińskich do końca XIX wieku; w okresie międzywojennym należał do baronów von Schmidtsecków i zajmował wówczas obszar prawie 400 ha.
W drugiej połowie XIX wieku tutejszy dwór najprawdopodobniej pełnił funkcję rządcówki. Został rozbudowany (część piętrowa) po zmianie właścicieli na początku XX wieku.
Po II wojnie światowej wieś wchodziła w skład sołectwa Wiatrowiec. Na bazie dawnego folwarku uruchomiono tu państwowe gospodarstwo rolne. W kolejnych spisach powszechnych Pieny były ujmowane łącznie z Rygarbami. Obie miejscowości liczyły w 1983 roku 101 mieszkańców; w Rygarbach działał również najbliższy punkt biblioteczny.
Zabytki
- dwór w Pienach z początku XX wieku; bryła i wystrój elewacji zachowane w bardzo dobrym stanie technicznym
- park dworski (2 ha), założony w stylu krajobrazowym, położony na tarasie nadzalewowym Łyny, z gęstą siecią cieków wodnych i ze stawem; układ parku nieczytelny, obiekt zaniedbany
- zespół folwarczny z drugiej połowy XIX wieku: dwie stodoły, wozownia, chlewnia; nie zachowała się kolonia mieszkalna robotników folwarcznych
Przypisy
- ↑ Łącznie: Rygarby i Pieny.
Bibliografia
Bartoszyce. Z dziejów miasta i okolic, red. Andrzej Wakar, Olsztyn 1987.
Jackiewicz-Garniec Małgorzata, Garniec Mirosław, Pałace i dwory dawnych Prus Wschodnich, Olsztyn 1999.
Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Ostpreussen, Commission bei Wilhelm Koch, Königsberg 1857.
Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta i gminy Sępopol, Sępopol 2005 [05.03.2014]
Bank Danych Lokalnych GUS [05.03.2014]