Sugajenko: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 6: | Linia 6: | ||
|herb artykuł = | |herb artykuł = | ||
|dopełniacz wsi = Sugajenka | |dopełniacz wsi = Sugajenka | ||
| − | |zdjęcie = | + | |zdjęcie = |
| − | |opis zdjęcia = | + | |opis zdjęcia = |
| − | |rodzaj miejscowości = wieś | + | |rodzaj miejscowości = wieś sołecka |
|województwo = warmińsko - mazurskie | |województwo = warmińsko - mazurskie | ||
|powiat = nowomiejski | |powiat = nowomiejski | ||
| Linia 30: | Linia 30: | ||
|www = | |www = | ||
}} | }} | ||
| − | <big>'''Sugajenko'''</big> (1706 r. Sugnienko, niem. Sugainko) – wieś sołecka w Polsce w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie nowomiejskim, w gminie Kurzętnik. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie przynależała do województwa toruńskiego. | + | <big>'''Sugajenko'''</big> (1706 r. Sugnienko, niem. Sugainko) – [[wieś sołecka]] w Polsce w [[województwo warmińsko - mazurskie| województwie warmińsko-mazurskim]], w [[powiat nowomiejski| powiecie nowomiejskim]], w [[gmina Kurzętnik |gminie Kurzętnik]]. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie przynależała do województwa toruńskiego. |
<br/> | <br/> | ||
| Linia 36: | Linia 36: | ||
=== Charakterystyka fizjograficzna === | === Charakterystyka fizjograficzna === | ||
| − | Wieś znajduje się niedaleko Jeziora Sugajna. Miejscowość leży na terenie gminy, która obejmuje swoim zasięgiem wschodni kraniec Pojezierza Brodnickiego. W obszar gminy wchodzi 17% lasów i 71 % użytków rolnych. Ponadto miejscowość znajduje się na obszarze powiatu nowomiejskiego, który rozciąga się na pograniczu Pojezierza Chełmińskiego, Pojezierza Iławskiego, Garbu Lubawskiego i Pojezierza Dobrzyńskiego, w południowo – zachodniej części województwa warmińsko-mazurskiego. | + | Wieś znajduje się niedaleko [[Jezioro Sugajna| Jeziora Sugajna]]. Miejscowość leży na terenie gminy, która obejmuje swoim zasięgiem wschodni kraniec [[Pojezierze Brodnickie |Pojezierza Brodnickiego]]. W obszar gminy wchodzi 17% lasów i 71 % użytków rolnych. Ponadto miejscowość znajduje się na obszarze [[powiat nowomiejski |powiatu nowomiejskiego]], który rozciąga się na pograniczu Pojezierza Chełmińskiego, [[Pojezierze Iławskie |Pojezierza Iławskiego]], [[Garb Lubawski |Garbu Lubawskiego]] i [[Pojezierze Dobrzyńskie |Pojezierza Dobrzyńskiego]], w południowo – zachodniej części [[województwo warmińsko - mazurskie |województwa warmińsko-mazurskiego]]. |
<br/> | <br/> | ||
=== Dzieje miejscowości === | === Dzieje miejscowości === | ||
| − | Nazwa miejscowości wywodzi się prawdopodobnie od Jeziora Sugajna, obok którego leży wieś. Nie znana jest dokładna data lokacji. W latach 1667 – 1731 Sugajenko należało do miasta Chełmży i obejmowało 40 włók. W 1706 r. wieś należała do parafii Mroczno i obejmowała 614 ha ziemi, w tym 519 ha ziemi ornej i 18 ha łąk.W 1773 r. ziemie w Sugajenku przejął rząd Prus i utworzono tu domenę państwową. W 1793 r. długi Chełmży wobec kapituły chełmińskiej były tak duże, że wystąpiono na drogą sądowa, by po długich negocjacjach spłaty rozłożyć na raty roczne a pieniądze miały pochodzić z czynszu uzyskanego z dzierżawy Sugajenka.W 1885 r. miejscowość zajmowała 614 ha z 93 dymami w tym z 69 domami. We wsi było 444 mieszkańców: 386 katolików, 58 ewangelików. W szkole katolickiej w 1887 r. było 80 dzieci. Po powstaniu państwa polskiego, w 1920 r. w Sugajenku pozostała tylko jedna rodzina niemiecka. W 1922 r. Sugajenko było gminą wiejską. W trzyklasowej szkole kierownikiem był Alfons Wróblewski. Przed 1939 r. Sugajenko należało do wójtostwa z siedzibą w Mrocznie a sołtysem w 1928 r. był niejaki Ponczykowski. W czasie okupacji niemieckiej (druga wojna światowa) do obozu w Potulicach z Sugajenka wywieziono 6 osób dorosłych i pięcioro dzieci z rodzin: Dziukowskich, Kiejdrowskich, Raszkowskich, Romanowskich i Zarembów. Po 1945 r. punktem filialnym szkoły kierowała Danuta Prucnal. W 1973 roku sołectwo Sugajenko weszło w skład gminy Kurzętnik. W XIX w. wieś należała do parafii katolickiej Mroczno. Pod koniec XX w. wieś obejmowała 617, 78 ha, w tym: 52 gospodarstwa i 307 mieszkańców. | + | Nazwa miejscowości wywodzi się prawdopodobnie od [[Jezioro Sugajna |Jeziora Sugajna]], obok którego leży wieś. Nie znana jest dokładna data lokacji. W latach 1667 – 1731 Sugajenko należało do miasta Chełmży i obejmowało 40 włók. W 1706 r. wieś należała do [[parafia Mroczno| parafii Mroczno]] i obejmowała 614 ha ziemi, w tym 519 ha ziemi ornej i 18 ha łąk.W 1773 r. ziemie w Sugajenku przejął rząd Prus i utworzono tu domenę państwową. W 1793 r. długi Chełmży wobec kapituły chełmińskiej były tak duże, że wystąpiono na drogą sądowa, by po długich negocjacjach spłaty rozłożyć na raty roczne a pieniądze miały pochodzić z czynszu uzyskanego z dzierżawy Sugajenka. W 1885 r. miejscowość zajmowała 614 ha z 93 dymami w tym z 69 domami. We wsi było 444 mieszkańców: 386 katolików, 58 ewangelików. W szkole katolickiej w 1887 r. było 80 dzieci. Po powstaniu państwa polskiego, w 1920 r. w Sugajenku pozostała tylko jedna rodzina niemiecka. W 1922 r. Sugajenko było gminą wiejską. W trzyklasowej szkole kierownikiem był [[Alfons Wróblewski]]. Przed 1939 r. Sugajenko należało do wójtostwa z siedzibą w Mrocznie a sołtysem w 1928 r. był niejaki Ponczykowski. W czasie okupacji niemieckiej (druga wojna światowa) do obozu w Potulicach z Sugajenka wywieziono 6 osób dorosłych i pięcioro dzieci z rodzin: Dziukowskich, Kiejdrowskich, Raszkowskich, Romanowskich i Zarembów. Po 1945 r. punktem filialnym szkoły kierowała Danuta Prucnal. W 1973 roku sołectwo Sugajenko weszło w skład [[gmina Kurzętnik| gminy Kurzętnik]]. W XIX w. wieś należała do [[parafia katolicka Mroczno |parafii katolickiej Mroczno]]. Pod koniec XX w. wieś obejmowała 617, 78 ha, w tym: 52 gospodarstwa i 307 mieszkańców. |
| Linia 53: | Linia 53: | ||
=== Ludzie związani z miejscowością: === | === Ludzie związani z miejscowością: === | ||
| − | Z miejscowością związana jest postać [[Józef Leliwa Piotrowicza]] - kronikarza Ziemi Lubawskiej pochodzącego z rodziny szlacheckiej Jana i Bernardyny Piotrowiczów. Pod koniec XX w. sołtysem był tutaj Kazimierz Pawłowski. Obecnym sołtysem jest [[Daniel Radzimiński]]. | + | Z miejscowością związana jest postać [[Józef Leliwa Piotrowicz| Józefa Leliwa Piotrowicza]] - kronikarza Ziemi Lubawskiej pochodzącego z rodziny szlacheckiej Jana i Bernardyny Piotrowiczów. Pod koniec XX w. sołtysem był tutaj Kazimierz Pawłowski. Obecnym (2013 r.) sołtysem jest [[Daniel Radzimiński]]. |
<br/> | <br/> | ||
| Linia 79: | Linia 79: | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | [[Kategoria: Miejscowość]] | + | [[Kategoria: Miejscowość]][[Kategoria:Powiat nowomiejski]][[Kategoria:Gmina Kurzętnik]][[Kategoria:Wieś sołecka]] |
[[Użytkownik:Kinlis|Kinlis]] ([[Dyskusja użytkownika:Kinlis|dyskusja]]) | [[Użytkownik:Kinlis|Kinlis]] ([[Dyskusja użytkownika:Kinlis|dyskusja]]) | ||
Wersja z 22:56, 28 paź 2013
| Sugajenko | |
| | |
| Rodzaj miejscowości | wieś sołecka |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko - mazurskie |
| Powiat | nowomiejski |
| Gmina | Kurzętnik |
| Sołectwo | Sugajenko |
| Liczba ludności (Pole-obowiązkowe) | Pole-obowiązkowe |
| Strefa numeracyjna | (+48) 56 |
| Tablice rejestracyjne | NNM |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Sugajenko | |
| Położenie na mapie Polski  Sugajenko | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Sugajenko (1706 r. Sugnienko, niem. Sugainko) – wieś sołecka w Polsce w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie nowomiejskim, w gminie Kurzętnik. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie przynależała do województwa toruńskiego.
Spis treści
Charakterystyka fizjograficzna
Wieś znajduje się niedaleko Jeziora Sugajna. Miejscowość leży na terenie gminy, która obejmuje swoim zasięgiem wschodni kraniec Pojezierza Brodnickiego. W obszar gminy wchodzi 17% lasów i 71 % użytków rolnych. Ponadto miejscowość znajduje się na obszarze powiatu nowomiejskiego, który rozciąga się na pograniczu Pojezierza Chełmińskiego, Pojezierza Iławskiego, Garbu Lubawskiego i Pojezierza Dobrzyńskiego, w południowo – zachodniej części województwa warmińsko-mazurskiego.
Dzieje miejscowości
Nazwa miejscowości wywodzi się prawdopodobnie od Jeziora Sugajna, obok którego leży wieś. Nie znana jest dokładna data lokacji. W latach 1667 – 1731 Sugajenko należało do miasta Chełmży i obejmowało 40 włók. W 1706 r. wieś należała do parafii Mroczno i obejmowała 614 ha ziemi, w tym 519 ha ziemi ornej i 18 ha łąk.W 1773 r. ziemie w Sugajenku przejął rząd Prus i utworzono tu domenę państwową. W 1793 r. długi Chełmży wobec kapituły chełmińskiej były tak duże, że wystąpiono na drogą sądowa, by po długich negocjacjach spłaty rozłożyć na raty roczne a pieniądze miały pochodzić z czynszu uzyskanego z dzierżawy Sugajenka. W 1885 r. miejscowość zajmowała 614 ha z 93 dymami w tym z 69 domami. We wsi było 444 mieszkańców: 386 katolików, 58 ewangelików. W szkole katolickiej w 1887 r. było 80 dzieci. Po powstaniu państwa polskiego, w 1920 r. w Sugajenku pozostała tylko jedna rodzina niemiecka. W 1922 r. Sugajenko było gminą wiejską. W trzyklasowej szkole kierownikiem był Alfons Wróblewski. Przed 1939 r. Sugajenko należało do wójtostwa z siedzibą w Mrocznie a sołtysem w 1928 r. był niejaki Ponczykowski. W czasie okupacji niemieckiej (druga wojna światowa) do obozu w Potulicach z Sugajenka wywieziono 6 osób dorosłych i pięcioro dzieci z rodzin: Dziukowskich, Kiejdrowskich, Raszkowskich, Romanowskich i Zarembów. Po 1945 r. punktem filialnym szkoły kierowała Danuta Prucnal. W 1973 roku sołectwo Sugajenko weszło w skład gminy Kurzętnik. W XIX w. wieś należała do parafii katolickiej Mroczno. Pod koniec XX w. wieś obejmowała 617, 78 ha, w tym: 52 gospodarstwa i 307 mieszkańców.
Kultura
We wsi działa świetlica. Organizowane są pikniki, festyny i dożynki.
Ludzie związani z miejscowością:
Z miejscowością związana jest postać Józefa Leliwa Piotrowicza - kronikarza Ziemi Lubawskiej pochodzącego z rodziny szlacheckiej Jana i Bernardyny Piotrowiczów. Pod koniec XX w. sołtysem był tutaj Kazimierz Pawłowski. Obecnym (2013 r.) sołtysem jest Daniel Radzimiński.
Zabytki:
We wsi ostała się chałupa z II poł XIX w.
Bibliografia:
Grabowski Stanisław,Z dziejów Kurzętnika i okolic, Warszawa 1995, 171 ss.
Grabowski Stanisław,Z dziejów Kurzętnika i okolic, Warszawa 2008, 287 ss.
Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, t. XI, Warszawa 1890, 960 ss.
