Zachy: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
(→Ludzie związani z miejscowością) |
(→Charakterystyka fizjograficzna) |
||
| Linia 39: | Linia 39: | ||
=== Charakterystyka fizjograficzna === | === Charakterystyka fizjograficzna === | ||
| − | Nieopodal wsi znajduje się [[Jezioro Zawadzkie]]. Miejscowość położona jest na terenie [[gmina Janowo |gminy Janowo]], która znajduje się w zasięgu trzech mezoregionów fizyczno - geograficznych: [[Równina Kurpiowska| Równiny Kurpiowskiej]],[[Równina Mazurska|Równiny Mazurskiej]], [[Wysoczyzna Ciechanowska|Wysoczyzny Ciechanowskiej]]. Rzeźba terenu Wysoczyzny jest falista, miejscami pagórkowata, z wysokościami rzędu 150-200 m n.p.m. Część wschodnia natomiast równiną sandrową ([[Równina Kurpiowska]]) o rzędnych 140-150 m n.p.m. Miejscami występują tutaj pagórki czołowomorenowe o wysokości względnej do 30 m. Na terenie gminy odnajdziemy osady polodowcowych piasków, żwirów oraz lokalnie glin zwałowych. Ponadto gdzieniegdzie znajdują się płytkie osady – torfy oraz mioceńskie piaski mułkowate. Znaczącą formą morfologiczną jest dolina rzeki [[Orzyc | Orzyc]], o szerokości przeważnie od 200 m do 700 m. | + | Nieopodal wsi znajduje się [[Jezioro Zawadzkie]]. Miejscowość położona jest na terenie [[gmina Janowo |gminy Janowo]], która znajduje się w zasięgu trzech mezoregionów fizyczno - geograficznych: [[Równina Kurpiowska| Równiny Kurpiowskiej]], [[Równina Mazurska|Równiny Mazurskiej]], [[Wysoczyzna Ciechanowska|Wysoczyzny Ciechanowskiej]]. Rzeźba terenu Wysoczyzny jest falista, miejscami pagórkowata, z wysokościami rzędu 150-200 m n.p.m. Część wschodnia natomiast równiną sandrową ([[Równina Kurpiowska]]) o rzędnych 140-150 m n.p.m. Miejscami występują tutaj pagórki czołowomorenowe o wysokości względnej do 30 m. Na terenie gminy odnajdziemy osady polodowcowych piasków, żwirów oraz lokalnie glin zwałowych. Ponadto gdzieniegdzie znajdują się płytkie osady – torfy oraz mioceńskie piaski mułkowate. Znaczącą formą morfologiczną jest dolina rzeki [[Orzyc | Orzyc]], o szerokości przeważnie od 200 m do 700 m. |
<br/> | <br/> | ||
Wersja z 21:11, 12 lis 2013
| Zachy | |
| | |
| Rodzaj miejscowości | wieś sołecka |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko-mazurskie |
| Powiat | nidzicki |
| Gmina | Janowo |
| Sołectwo | Zahcy |
| Liczba ludności (Pole-obowiązkowe) | Pole-obowiązkowe |
| Strefa numeracyjna | (+48) 89 |
| Tablice rejestracyjne | NNI |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Zachy | |
| Położenie na mapie Polski  Zachy | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Zachy (Zachowo, niem. Sachen) – wieś sołecka w Polsce w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie nidzickim, w gminie Janowo. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.
Spis treści
Charakterystyka fizjograficzna
Nieopodal wsi znajduje się Jezioro Zawadzkie. Miejscowość położona jest na terenie gminy Janowo, która znajduje się w zasięgu trzech mezoregionów fizyczno - geograficznych: Równiny Kurpiowskiej, Równiny Mazurskiej, Wysoczyzny Ciechanowskiej. Rzeźba terenu Wysoczyzny jest falista, miejscami pagórkowata, z wysokościami rzędu 150-200 m n.p.m. Część wschodnia natomiast równiną sandrową (Równina Kurpiowska) o rzędnych 140-150 m n.p.m. Miejscami występują tutaj pagórki czołowomorenowe o wysokości względnej do 30 m. Na terenie gminy odnajdziemy osady polodowcowych piasków, żwirów oraz lokalnie glin zwałowych. Ponadto gdzieniegdzie znajdują się płytkie osady – torfy oraz mioceńskie piaski mułkowate. Znaczącą formą morfologiczną jest dolina rzeki Orzyc, o szerokości przeważnie od 200 m do 700 m.
Dzieje miejscowości
Nieznana jest dokładna data lokacji wsi. Miejscowości istniała przed 1437 r. Wiadomo, że w 1717 r. wieś zajmowała 25 łanów, 12 mórg i 265 prętów. W Zachach mieszkało 5 chłopów. W 1728 r. właścicielem wsi był Nikolaus von Dembsky. Szkoła powstała za Fryderyka Wilhelma III.
Ludzie związani z miejscowością
W kadencji 2011-2015 sołtysem wsi jest Izabela Ziółkowska.
Bibliografia
Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, t. XIV, Warszawa 1895, 930 ss.
Wijaczka Jacek, Dzieje wsi do końca XVIII wieku, [w:] Historia Nidzicy i okolic, pod red. Waldemara Rezmera, Nidzica 2012, s. 165 - 202.
