Achacy Freundt: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Bibliografia) |
|||
Linia 55: | Linia 55: | ||
− | [[Kategoria: Osoba]] | + | [[Kategoria: Osoba]][[Kategoria:Kościół]][[Kategoria: duchowny katolicki]] |
[[Użytkownik:Kinlis|Kinlis]] ([[Dyskusja użytkownika:Kinlis|dyskusja]]) 20:52, 26 wrz 2013 (CEST) | [[Użytkownik:Kinlis|Kinlis]] ([[Dyskusja użytkownika:Kinlis|dyskusja]]) 20:52, 26 wrz 2013 (CEST) |
Wersja z 07:09, 29 paź 2013
Achacy Freundt | |
| |
Data i miejsce urodzenia | ok. 1480 r. Elbląg |
Imię i nazwisko przy narodzeniu | Achacy |
Data i miejsce śmierci | 1533 r. Frombork |
Achacy Freundt (ur. ok. 1480 r. w Elblągu, zmarł w 1533 r. we Fromborku) – kanonik warmiński, sekretarz królewski.
Spis treści
Życiorys
Szkoła i wykształcenie
W latach 1501 - 1504 studiował na Uniwersytecie w Lipsku. Następnie rozpoczął kształcenie na Uniwersytecie w Krakowie. W 1511 r. otrzymał tytuł profesora prawa na Uniwersytecie we Frankfurcie nad Odrą. W 1512 r. w tej samej placówce uzyskał tytuł doktora prawa.
Praca
Po ukończeni nauki został rektorem Uniwersytetu we Frankfurcie nad Odrą. W 1517 r. mianowano go na kanclerza biskupa warmińskiego Fabiana Luzjańskiego. W 1521 r. zaś otrzymał urząd kanclerza kapituły fromborskiej. W 1530 r. został proboszczem w parafii św. Mikołaja w Elblągu.
Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna
Kanonika charakteryzowało zamiłowanie do szerzenie humanizmu, podczas pracy naukowej oraz posługi duszpasterskiej.
Stosunki rodzinne, hobby, czym się zajmował, co lubił,, ciekawostki z życia, pracy i działalności
Achacy wchodził w skład kapituły fromborskiej w tym samym czasie kiedy znajdował się w niej Mikołaj Kopernik. Kanonik miał szerokie poparcie w rodzinie królewskiej. Z tego też powodu łatwo osiągał kolejne stanowiska kościelne. Przyszło mu działać w okresie kiedy w diecezji szerzył się luteranizm, gdyż biskup Fabian Luzjański nie modlił się gorliwie. Ponadto Achacy wszedł do kapituły fromborskiej, już po zawarciu tzw. układ piotrkowski, regulujący ostatecznie zasady wyboru biskupów warmińskich. W układzie wzmocniono gwarancje królewskie, a zarazem ograniczono potencjalne kandydatury do grona kanoników warmińskich z pruskim indygenatem (nie dotyczyło to jedynie członków rodziny królewskiej). Były to znaczące zmiany dla kanoników i przyszłych biskupów warmińskich. Część kanoników nie zgadzała się z układem. Ostatecznie porozumienie przybliżyło diecezję warmińską do Królestwa Polskiego.
Bibliografia
Oracki Tadeusz,Słownik biograficzny Warmii, Mazur i Powiśla XIX i XX wieku, Warszawa 1983, 349 ss.