Andrzej Stanisław von Hatten: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
m (Jarekc przeniósł stronę Andrzej stanisław von hatten na Andrzej Stanisław Von Hatten, bez pozostawienia przekierowania pod starym tytułem) |
|||
| Linia 3: | Linia 3: | ||
|imię i nazwisko org = | |imię i nazwisko org = | ||
|pseudonim = | |pseudonim = | ||
| − | |grafika = | + | |grafika = [[File:Hatten.jpg|thumb| Andrzej Stanisław von Hatten, źródło:''Poczet biskupów warmińskich'', pod red. Stanisława Achremczyka, Olsztyn 2008, 510 ss.]] |
| − | |opis grafiki = | + | |opis grafiki = Andrzej Stanisław von Hatten |
|podpis = | |podpis = | ||
|data urodzenia = 1763 r. | |data urodzenia = 1763 r. | ||
| Linia 42: | Linia 42: | ||
Jako młody duchowny miał okazję wygłosić kazanie po łacinie w obecności Piusa VI. Papieżowi się tak spodobało, że kazał je dla siebie wydrukować . Hatten przyjaźnił się ponadto z Franciszkiem Jerzmanowskim – synem burgrabiego łęczyckiego i posła na sejm czteroletni. Biskup przed śmiercią otrzymał Order Czerwonego Orła . | Jako młody duchowny miał okazję wygłosić kazanie po łacinie w obecności Piusa VI. Papieżowi się tak spodobało, że kazał je dla siebie wydrukować . Hatten przyjaźnił się ponadto z Franciszkiem Jerzmanowskim – synem burgrabiego łęczyckiego i posła na sejm czteroletni. Biskup przed śmiercią otrzymał Order Czerwonego Orła . | ||
| − | 3 stycznia 1841 został zamordowany przez szaleńca . Zabójcą okazał się mieszkaniec Fromborka – czeladnik krawiecki Rudolf Kühnapfel, którego skazano na publiczne łamanie kołem . Biskup został pochowany w katedrze fromborskiej w kaplicy Szembeka. W księdze metrykalnej parafii Wapnik w rubryce chrztu dopisano datę jego śmierci . | + | 3 stycznia 1841 został zamordowany przez szaleńca. Zabójcą okazał się mieszkaniec Fromborka – czeladnik krawiecki Rudolf Kühnapfel, którego skazano na publiczne łamanie kołem. Biskup został pochowany w katedrze fromborskiej w kaplicy Szembeka. W księdze metrykalnej parafii Wapnik w rubryce chrztu dopisano datę jego śmierci. |
| + | |||
<br/> | <br/> | ||
| − | |||
| − | |||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| + | Obłąk Jan, Kopiczko Andrzej,''Historia Diecezji i Archidiecezji Warmińskiej'', Olsztyn 2010, 261 ss. | ||
| + | ''Poczet biskupów warmińskich'', pod red. Stanisława Achremczyka, Olsztyn 2008, 510 ss. | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | |||
[[Kategoria: Osoba]] | [[Kategoria: Osoba]] | ||
[[Użytkownik:Kinlis|Kinlis]] ([[Dyskusja użytkownika:Kinlis|dyskusja]]) 11:01, 4 wrz 2013 (CEST) | [[Użytkownik:Kinlis|Kinlis]] ([[Dyskusja użytkownika:Kinlis|dyskusja]]) 11:01, 4 wrz 2013 (CEST) | ||
Wersja z 09:28, 28 wrz 2013
| Andrzej Stanisław von Hatten | |
| | |
| [[Plik: |240px|Andrzej Stanisław von Hatten]] Andrzej Stanisław von Hatten
| |
| Data i miejsce urodzenia | 1763 r. Lemity |
| Data i miejsce śmierci | 3 stycznia 1841 r. Pole-obowiązkowe |
| Przyczyna śmierci | zabójstwo |
| Miejsce spoczynku | Katedra we Fromborku |
| Zawód | biskup warmiński |
Andrzej Stanisław von Hatten (ur.1763 r. w Lemitach k. Ornety, zm. 3 stycznia 1841 r.) – biskup warmiński w latach 1838 - 1841.
Spis treści
Życiorys
Szkoła i wykształcenie
Studiował teologię w Warszawie u księży misjonarzy a następnie w gimnazjum w Braniewie. W 1781 r. otrzymał w Braniewie niższe święcenia kapłańskie . Od 1783 r. był w Collegium Germincum w Rzymie. Tam też otrzymał tytuł doktora teologii i filozofii. W 1785 r. został diakonem . W 1786 r. otrzymał w bazylice laterańskiej święcenia kapłańskie.
Praca
Powrócił na Warmię gdzie przez 6 lat pracował w kancelarii biskupa Ignacego Krasickiego. W 1790 r. Hatten został koadiutorem kanonika Tomasza Szczepańskiego . W 1792 r. powołano go na dziekana w Pieniężnie. W 1799 r. został kanonikiem warmińskim. W 1800 r. mianowano go na biskupa pomocniczego ze stolicą tytularną w Dianie. W 1801 r. otrzymał sakrę biskupią w katedrze oliwskiej z rąk księcia biskupa Karola von Hohenzollerna. 26 kwietnia 1837 wybrany został przez kapitułę na biskupa warmińskiego. Opublikował wiele listów pasterskich.
Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna
Znał języki: niemiecki, polski, włoski, francuski i łaciński. Sympatyzował z Polakami - wprowadził nauczanie języka polskiego w Liceum Hosianum w Braniewie. W walce rządu pruskiego o małżeństwa mieszane zajął stanowisko zdecydowanie kościelne . Hatten udaremnił przeniesienie Liceum Hosianum do królewieckiej Albertyny . Biskup stworzył w 1839 r. specjalny formularz do wizytacji, który złożony był z 200 pytań podzielonych na trzy działy . Był zawsze pogodny i hojny dla ubogich studentów.
Stosunki rodzinne, hobby, czym się zajmował, co lubił,, ciekawostki z życia, pracy i działalności
Pochodził z rodu Hattenów wywodzących się z Nadreni . Jan Hatten przybył na Warmię w XVI w. raz z bratem kardynała Stanisława Hozjusza. Jan poślubił wdowę po bracie Stanisława Hozjusza. Stał się też właścicielem Limit i Wojciechowa . Pozycja Hattenów (Hattyńskich lub Attyńskich) umocniła się w XVII i XVIII w . Tworzyli zamożną i wpływową rodzinę warmińską. Był synem Gottfryda i Marii z Gąsiorowskich. Dziadek biskupa był burgrabią Braniewa i wójtem Warmii. Ojciec był polskim majorem z honorowym tytułem łowczego krajowego . Matka biskupa pochodziła ze starego rodu warmińskiego Helden – Gąsiorowskich . Jako młody duchowny miał okazję wygłosić kazanie po łacinie w obecności Piusa VI. Papieżowi się tak spodobało, że kazał je dla siebie wydrukować . Hatten przyjaźnił się ponadto z Franciszkiem Jerzmanowskim – synem burgrabiego łęczyckiego i posła na sejm czteroletni. Biskup przed śmiercią otrzymał Order Czerwonego Orła .
3 stycznia 1841 został zamordowany przez szaleńca. Zabójcą okazał się mieszkaniec Fromborka – czeladnik krawiecki Rudolf Kühnapfel, którego skazano na publiczne łamanie kołem. Biskup został pochowany w katedrze fromborskiej w kaplicy Szembeka. W księdze metrykalnej parafii Wapnik w rubryce chrztu dopisano datę jego śmierci.
Bibliografia
Obłąk Jan, Kopiczko Andrzej,Historia Diecezji i Archidiecezji Warmińskiej, Olsztyn 2010, 261 ss.
Poczet biskupów warmińskich, pod red. Stanisława Achremczyka, Olsztyn 2008, 510 ss.
Kinlis (dyskusja) 11:01, 4 wrz 2013 (CEST)
