Kaplica pw. św. Jerzego we Fromborku: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
(Utworzono nową stronę " {{mała architektura infobox <!-- w trakcie opracowania --> |typ obiektu = ... |lokalizacja = ... |właściciel = ... | }} <br /> ''' Kaplica p.w. św. Jerze...")
 
Linia 1: Linia 1:
 +
<br />
 +
''' Kaplica p.w. św. Jerzego we Fromborku''' –
 +
<br/>
 +
== Położenie ==
  
 +
Kaplica usytuowana przy ul. Braniewskiej. 
  
 
{{mała architektura infobox
 
<!-- w trakcie opracowania -->
 
|typ obiektu  = ...
 
|lokalizacja  = ...
 
|właściciel  = ...
 
|
 
}} <br />
 
''' Kaplica p.w. św. Jerzego we Fromborku''' – ...<br/>
 
 
== Położenie ==
 
Kaplica usytuowana 
 
...
 
 
<br/>
 
<br/>
 
== Opis ==
 
== Opis ==
  
 +
Kaplica przy ul. Braniewskiej wzniesiona została po 1826 roku. Przyjęła ona uposażenie dawnego oratorium w szpitalu leprozorycznym, użytkowanym od XV wieku, jako miejski przytułek św. Jerzego. Przytułek ten został zdewastowany w XVI wieku. W 1598 roku odbudowano tylko jedynie kaplicę, konsekrowaną wówczas przez biskupa Marcina Kromera. Kaplica ta uległa ponownemu zniszczeniu w XVII wieku. Ostatecznie rozebrano ją w 1826 roku, w związku z budową nowej szosy do Braniewa. Dawniejsza kaplica zlokalizowana była niegdyś po północnej stronie dzisiejszej ul. Braniewskiej. Obecną kaplicę wzniesiono na nowym miejscu, po południowej stronie tej ulicy, na terenie dawnego cmentarza miejskiego i w pobliżu zespołu szpitala św. Ducha i kaplicy św. Anny. Do jej wybudowania wykorzystano cegłę pozyskaną z dawnego oratorium. Kaplicę założono na planie prostokąta zbliżonego do kwadratu, z wejściem w elewacji bocznej. Kaplica wyróżnia się, wypiętrzonym nieco ponad dwuspadowy dach, szczytem północnym o formach barokizujących. Po stronie południowej, na daszku krytym dachówką, wzniesiono ażurową, neogotycką sygnaturkę na dwóch słupkach, która jest zwieńczona stożkowym hełmem, na rzucie ośmioboku. Pod hełmem zachował się dzwon, który uruchamiany był
 +
niegdyś ręcznie za pomocą sznura. Ostatnim dzwonnikiem tejże kaplicy był do lat 80. XX wieku Władysław Michalunio. Elewację frontową kaplicy, w typowym zwyczaju dla kapliczek i kaplic warmińskich, flankują rosnące w asyście dwa pomnikowe klony.
  
Kaplica przy ul. Braniewskiej wzniesiona została po 1826 roku. Przyjęła ona
 
 
uposażenie dawnego oratorium w szpitalu leprozorycznym, użytkowanym od XV wieku, jako
 
 
miejski przytułek św. Jerzego. Przytułek ten został zdewastowany w XVI wieku. W 1598 roku
 
 
odbudowano tylko jedynie kaplicę, konsekrowaną wówczas przez biskupa Marcina Kromera.
 
 
Kaplica ta uległa ponownemu zniszczeniu w XVII wieku. Ostatecznie rozebrano ją w 1826 roku,
 
 
w związku z budową nowej szosy do Braniewa. Dawniejsza kaplica zlokalizowana była niegdyś po
 
 
północnej stronie dzisiejszej ul. Braniewskiej. Obecną kaplicę wzniesiono na nowym miejscu,
 
 
po południowej stronie tej ulicy, na terenie dawnego cmentarza miejskiego i w pobliżu
 
 
zespołu szpitala św. Ducha i kaplicy św. Anny. Do jej wybudowania wykorzystano cegłę
 
 
pozyskaną z dawnego oratorium. Kaplicę założono na planie prostokąta zbliżonego do kwadratu,
 
 
z wejściem w elewacji bocznej. Kaplica wyróżnia się, wypiętrzonym nieco ponad dwuspadowy
 
 
dach, szczytem północnym o formach barokizujących. Po stronie południowej, na daszku krytym
 
 
dachówką, wzniesiono ażurową, neogotycką sygnaturkę na dwóch słupkach, która jest zwieńczona
 
 
stożkowym hełmem, na rzucie ośmioboku. Pod hełmem zachował się dzwon, który uruchamiany był
 
 
niegdyś ręcznie za pomocą sznura. Ostatnim dzwonnikiem tejże kaplicy był do lat 80. XX wieku
 
 
Władysław Michalunio. Elewację frontową kaplicy, w typowym zwyczaju dla kapliczek i kaplic
 
 
warmińskich, flankują rosnące w asyście dwa pomnikowe klony.
 
...
 
 
<br/>
 
<br/>
 
== Zdjęcia ==
 
== Zdjęcia ==
 
 
...
 
...
 
<br/>
 
<br/>
 
== Bibliografia ==
 
== Bibliografia ==
Hochleitner Janusz, Kapliczki Warmii południowej. Przydrożne obiekty kultu jako element
 
  
ludowego systemu komunikacji, Olsztyn 2004.
+
Hochleitner Janusz, ''Kapliczki Warmii południowej. Przydrożne obiekty kultu jako element ludowego systemu komunikacji'', Olsztyn 2004.
Kuprjaniuk Stanisław, Frombork, Olsztyn 2011.
+
 
Kuprjaniuk Stanisław, Mała architektura sakralna na Warmii do 1945 roku ze szczególnym  
+
Kuprjaniuk Stanisław, ''Frombork'', Olsztyn 2011.
 +
 
 +
Kuprjaniuk Stanisław, ''Mała architektura sakralna na Warmii do 1945 roku ze szczególnym uwzględnieniem kapliczek'', w druku.
  
uwzględnieniem kapliczek, w druku.
 
...
 
 
<br/>
 
<br/>
[[Kategoria:Turystyka]][[Kategoria: Zabytki]][[Kategoria: Budownictwo ludowe]]
+
[[Kategoria:Turystyka]][[Kategoria: Architektura]][[Kategoria: Budownictwo ludowe]][[Kategoria: Zabytki]]
 
  <br />
 
  <br />

Wersja z 17:32, 16 gru 2013


Kaplica p.w. św. Jerzego we Fromborku

Położenie

Kaplica usytuowana przy ul. Braniewskiej.


Opis

Kaplica przy ul. Braniewskiej wzniesiona została po 1826 roku. Przyjęła ona uposażenie dawnego oratorium w szpitalu leprozorycznym, użytkowanym od XV wieku, jako miejski przytułek św. Jerzego. Przytułek ten został zdewastowany w XVI wieku. W 1598 roku odbudowano tylko jedynie kaplicę, konsekrowaną wówczas przez biskupa Marcina Kromera. Kaplica ta uległa ponownemu zniszczeniu w XVII wieku. Ostatecznie rozebrano ją w 1826 roku, w związku z budową nowej szosy do Braniewa. Dawniejsza kaplica zlokalizowana była niegdyś po północnej stronie dzisiejszej ul. Braniewskiej. Obecną kaplicę wzniesiono na nowym miejscu, po południowej stronie tej ulicy, na terenie dawnego cmentarza miejskiego i w pobliżu zespołu szpitala św. Ducha i kaplicy św. Anny. Do jej wybudowania wykorzystano cegłę pozyskaną z dawnego oratorium. Kaplicę założono na planie prostokąta zbliżonego do kwadratu, z wejściem w elewacji bocznej. Kaplica wyróżnia się, wypiętrzonym nieco ponad dwuspadowy dach, szczytem północnym o formach barokizujących. Po stronie południowej, na daszku krytym dachówką, wzniesiono ażurową, neogotycką sygnaturkę na dwóch słupkach, która jest zwieńczona stożkowym hełmem, na rzucie ośmioboku. Pod hełmem zachował się dzwon, który uruchamiany był niegdyś ręcznie za pomocą sznura. Ostatnim dzwonnikiem tejże kaplicy był do lat 80. XX wieku Władysław Michalunio. Elewację frontową kaplicy, w typowym zwyczaju dla kapliczek i kaplic warmińskich, flankują rosnące w asyście dwa pomnikowe klony.


Zdjęcia

...

Bibliografia

Hochleitner Janusz, Kapliczki Warmii południowej. Przydrożne obiekty kultu jako element ludowego systemu komunikacji, Olsztyn 2004.

Kuprjaniuk Stanisław, Frombork, Olsztyn 2011.

Kuprjaniuk Stanisław, Mała architektura sakralna na Warmii do 1945 roku ze szczególnym uwzględnieniem kapliczek, w druku.