Zbór mennonicki w Jeziorze: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| + | {{Mała architektura2 sakralna infobox | ||
| + | <!-- w trakcie opracowania --> | ||
| + | |nazwa = Wielka architektura sakralna | ||
| + | |typ obiektu = kościół <!-- Parametr obowiązkowy --> | ||
| + | |datacja = 1763 | ||
| + | |powiat = nowo miejski | ||
| + | |gmina = Lubawa | ||
| + | |miejscowość = Rożental | ||
| + | |parafia = rzymsko-katolicka | ||
| + | }} <br/> | ||
| + | ''' Kościół ''' | ||
| + | <br/> | ||
| + | == Położenie == | ||
| + | |||
| + | <br/> | ||
| + | == Opis == | ||
| + | |||
| + | <br/> | ||
| + | == Ciekawostki == | ||
| + | |||
| + | <br/> | ||
| + | == Bibliografia == | ||
| + | |||
| + | <br/> | ||
| + | [[Kategoria: Turystyka]][[Kategoria: Architektura]][[Kategoria: Budownictwo ludowe]][[Kategoria: Zabytki]][[Kategoria: cmentarze]][[Kategotia: zabytki techniki]] | ||
| + | <br/> | ||
| + | |||
Jezioro (Thiensdorf) na Żuławach Elbląskich. Wieś na dnie jeziora. | Jezioro (Thiensdorf) na Żuławach Elbląskich. Wieś na dnie jeziora. | ||
Wersja z 12:35, 21 sty 2014
| Wielka architektura sakralna | |
| | |
| typ obiektu: | kościół |
| datacja: | 1763 |
| powiat: | nowo miejski |
| gmina: | Lubawa |
| miejscowość: | Rożental |
| parafia: | rzymsko-katolicka |
Kościół
Spis treści
Położenie
Opis
Ciekawostki
Bibliografia
Jezioro (Thiensdorf) na Żuławach Elbląskich. Wieś na dnie jeziora.
Nie tak dawno, bo jeszcze w XIII wieku tereny dzisiejszych wsi Jezioro, Żurawiec, Węgle-Żukowo były dnem jeziora Druzno zajmującego wówczas dziesięciokrotnie większą powierzchnię niż obecnie. Pod koniec XVI wieku (dokładnie w 1580 roku) przybyli tu holenderscy mennonici, którzy musieli opuścić ojczyznę w wyniku nasilenia prześladowań religijnych. Przybywszy na Żuławy, jakże podobne do ich ojczyzny, zaczęli rozbudowywać i modernizować istniejący tu system przeciwpowodziowy, powiększając wały, wznosząc nowe, budując tamy, kopiąc kanały i rowy. Osiedlali się w opuszczonych wsiach, a także zakładali nowe. Tak też założyli wieś nad rzeką Tyną - Thiensdorf. Do końca II wojny światowej wieś nosiła taką nazwę. Później zmieniono ją na Jezioro. Jedynym czego mennonitom budować w nowej ojczyźnie nie było wolno były świątynie. Na modlitwy spotykali się więc w domach oraz w szkole. Zmarłych natomiast chowali na cmentarzu katolicko-ewangelickim, dzięki klauzuli zawartej w pierwszym przywileju osadniczym dla Thiensdorf potwierdzonym w 1638 roku przez króla Władysława IV. Dopiero od XVIII wieku zaczęto udzielać mennonitom pozwoleń na budowę świątyń. Pierwsze domy modlitwy budowane z drewna i kryte strzechą lub gontem przypominały z zewnątrz raczej budynki gospodarcze niż miejsca kultu (np. Niedźwiedzica). Na początku XIX wieku zaczęto wznosić murowane świątynie. Dom modlitwy w Jeziorze zbudowano w 1865 roku. Jest to murowana z cegły budowla neogotycka osadzona na kamiennym fundamencie, przykryta dwuspadowym dachem. Naroża są zwieńczone czterema małymi wieżyczkami. Na uwagę zasługują ostrołukowe okna z zachowanymi maswerkami ze sztucznego kamienia. W pierwszych latach powojennych obiekt ten służył jako kaplica dla katolików, następnie krótko jako sklep, zaś później przez wiele lat był magazynem nawozów PGR-u. Obecnie budowla jest obiektem pustym w środku, a należałoby pomyśleć o innym jego zagospodarowaniu.
