Lejkowo: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
Linia 53: | Linia 53: | ||
#[http://www.stat.gov.pl/bdl/app/samorzad_m.dims/ Bank Danych Lokalnych GUS] [20.08.2013] | #[http://www.stat.gov.pl/bdl/app/samorzad_m.dims/ Bank Danych Lokalnych GUS] [20.08.2013] | ||
#[http://www.verwaltungsgeschichte.de/ortelsburg.html/ Deutsche Verwaltungsgeschichte] [ 20.08.2013] | #[http://www.verwaltungsgeschichte.de/ortelsburg.html/ Deutsche Verwaltungsgeschichte] [ 20.08.2013] | ||
− | # | + | #[http://www.wielbark.com.pl/ Strona Gminy Wielbark] [20.08.2013] |
#[http://www.wuoz.olsztyn.pl/ Wojewódzka Ewidencja Zabytków][20.08.2013] | #[http://www.wuoz.olsztyn.pl/ Wojewódzka Ewidencja Zabytków][20.08.2013] | ||
Wersja z 19:27, 23 lip 2014
Lejkowo | |
| |
Rodzaj miejscowości | wieś sołecka |
Państwo | Polska |
Województwo | warmińsko-mazurskie |
Powiat | szczycieński |
Gmina | Wielbark |
Liczba ludności (2010) | 126 |
Strefa numeracyjna | (+48) 89 |
Kod pocztowy | 12-160 |
Tablice rejestracyjne | NSZ |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Lejkowo (niem. Röblau, do 1948 r. Rablewo, Reblowo, Reblewo) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie szczycieńskim, w gminie Wielbark. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa olsztyńskiego. W 2010 roku wieś liczyła 126 mieszkańców. Aktualnie funkcję sołtysa sprawuje Franciszek Klimek[1].
Położenie
Wieś położona jest około 20 km na południe od Szczytna, w południowej części Pojezierza Mazurskiego, na pograniczu kurpiowsko–mazurskim, w południowej części województwa warmińsko–mazurskiego.
Dzieje miejscowości
Osada została założona na osuszonych bagnach Łatany. W efekcie prac melioracyjnych podmokłe tereny moczarowo–bagienne pokryły się łąkami przeciętymi kanałami odpływowymi, które odprowadzały nadmiar wód gruntowych do Omulwi i Wałpuszy. Pomysł skolonizowania bagien Łatany, które należały do królewskich Lasów Korpelskich, narodził się w 2. połowie XVIII wieku.
Od 1767 roku Fryderyk Wielki i jego następcy podjęli akcję zmierzającą do skolonizowania tych obszarów. Była to jedna z największych inwestycji na terenie Mazur. Pierwsi osadnicy pojawili się dopiero po 25 latach od rozpoczęcia prac przy osuszaniu. Każdy z nowych gospodarzy otrzymał drogą losowania swój numer we wsi, w której miał się osiedlić na otrzymanych gruntach. Został również zwolniony z opłat na 15 lat. W latach 1794–1795 na ponad 50 łanach osiedliło się w Lejkowie ośmiu gospodarzy. W połowie XIX wieku wieś obejmowała 45,5 łana. Oprócz Lejkowa założono 5 kolejnych miejscowości w okręgu wielbarskim – Borki Wielbarskie, Łatana, Zapadki, Olędry i Ostrowy. Rozwój miejscowości, jak i wielu innych na terenie Mazur, został zahamowany po wkroczeniu na te tereny wojsk francuskich w 1807 roku. W 1818 roku Lejkowo było zamieszkane przez 120 osób i składało się z 18 gospodarstw. W 1858 roku liczba gospodarstw wzrosła do 24. W 1939 roku Lejkowo było zamieszkane przez 133 osoby.
Miejscowość jest obecnie siedzibą sołectwa obejmującego wsie Lejkowo i Borki Wielbarskie.
Zabytki
- drewniana chałupa (nr 9) z końca XIX wieku
- dwór (prawdopodobnie z przełomu XIX i XX wieku)
Bibliografia
- Kossert Andreas, Mazury. Zapomniane Południe dawnych Prus Wschodnich, przeł. Barbara Ostrowska, Warszawa 2004.
- Letkiewicz Arkadiusz, Z dziejów gminy Wielbark, Rocznik Mazurski, t. 10, 2006, ss. 44–47.
- Liżewska Iwona, Knercer Wiktor, Przewodnik po historii i zabytkach ziemi szczycieńskiej, Olsztyn 1998.
- Szczytno. Z dziejów miasta i powiatu, red. Jan Jałoszyński i in., Olsztyn 1962.
- Bank Danych Lokalnych GUS [20.08.2013]
- Deutsche Verwaltungsgeschichte [ 20.08.2013]
- Strona Gminy Wielbark [20.08.2013]
- Wojewódzka Ewidencja Zabytków[20.08.2013]
Przypisy
- ↑ Strona Gminy Wielbark [23.07.2014]