Nowe Borowe: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
(→Przyroda) |
|||
Linia 62: | Linia 62: | ||
=== Przyroda === | === Przyroda === | ||
− | W pobliżu miejscowości znajduje się [[Rezerwat Dęby Napiwodzkie | + | W pobliżu miejscowości znajduje się [[Rezerwat Dęby Napiwodzkie |Rezerwat Przyrody Dęby Napiwodzkie]]. |
<br/> | <br/> |
Wersja z 12:38, 2 sie 2014
Nowe Borowe | |
| |
Pole-obowiązkowe Pole-obowiązkowe
| |
Rodzaj miejscowości | wieś sołecka |
Państwo | ![]() |
Województwo | warmińsko-mazurskie |
Powiat | szczycieński |
Gmina | Jedwabno |
Liczba ludności (2010) | 32 |
Strefa numeracyjna | (+48) 89 |
Kod pocztowy | 12-122 |
Tablice rejestracyjne | NSZ |
![]() {{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Nowe Borowe (dawniej Nowa Szuć, niem. Neu Borowen, od 1938 r. Buschwalde) – wieś sołecka w Polsce, położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie szczycieńskim, w gminie Jedwabno. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.
Spis treści
[ukryj]Charakterystyka fizjograficzna
Wieś położona jest w na Pojezierzu Mazurskim, Lasach Napiwodzkich, 5 km na południowy zachód od Jedwabna, przebiega przez nią droga wojewódzka nr 545 na odcinku Jedwabno-Nidzica. W pobliżu wsi rzeczka Czarna wpada do Omulwi. Miejscowość jest położona w południowej części województwa warmińsko-mazurskiego.
Dzieje miejscowości
Wieś założona w 1812 roku (wówczas istniało tam już pięć domów) jako osada szkatułowa na 44 łanach, na których powstało 12 gospodarstw. Areał wsi zmniejszył się do 14,5 łanu w 1858 roku. Wieś stała się samodzielną gminą w 1867 roku. W wyniku działań wojennych podczas II wojny światowej wieś została poważnie zniszczona – straty szacowano na 80% zabudowań. Obecnie jest to jedna z najsłabiej zaludnionych wsi na terenie gminy Jedwabno i całego powiatu szczycieńskiego.
Aktualnie wieś jest siedzibą sołectwa. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Tadeusz Bajurko[1].
Liczba mieszkańców i gospodarstw rolnych w poszczególnych okresach:
1812 – 12 gospodarstw
1818 – 40 osób, 6 gospodarstw
1858 – 23 gospodarstwa
1939 – 169 osób
1954 – 76 osób (łącznie z Dłużkiem)
2010 – 28 osób
Przyroda
W pobliżu miejscowości znajduje się Rezerwat Przyrody Dęby Napiwodzkie.
Bibliografia:
- Ambroziak Sławomir, Dzieje parafii, kościołów i życia religijnego gminy Jedwabno (Jedwabno, Małga, Nowy Dwór), Rocznik Mazurski, t. 5, 2001, s. 3-30.
- Ambroziak Sławomir, Historia gminy Jedwabno, http://www.jedwabno.pl/historia [dostęp: 22.08.2013]
- Ambroziak Sławomir, Z dziejów gminy Jedwabno, Rocznik Mazurski, t. 10, 2006, s. 7-15.
- Szczytno. Z dziejów miasta i powiatu, red. Jan Jałoszyński i in., Olsztyn 1962.
- Bank Danych Lokalnych GUS:http://www.stat.gov.pl/bdl/app/samorzad_m.dims [data dostępu; 22.08.2013]
Przypisy
- Skocz do góry ↑ http://www.jedwabno.pl/solectwa [data dostępu: 10.09.2013]