Gębałka: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
(→Religia) |
|||
Linia 46: | Linia 46: | ||
==Religia== | ==Religia== | ||
− | Wieś należy do [[Parafia pw. św. Maksymiliana Marii Kolbego w Kutach |parafii rzymskokatolickiej w Kutach]]. | + | Wieś należy do [[Parafia pw. św. Maksymiliana Marii Kolbego w Kutach |parafii rzymskokatolickiej pw. św. Maksymiliana Marii Kolbego w Kutach]]. |
<br/> | <br/> | ||
Wersja z 11:45, 8 sie 2014
Gębałka | |
| |
Rodzaj miejscowości | wieś sołecka |
Państwo | Polska |
Województwo | warmińsko-mazurskie |
Powiat | węgorzewski |
Gmina | Pozezdrze |
Liczba ludności (2010) | 87 |
Strefa numeracyjna | (+48) 87 |
Kod pocztowy | 11-610 |
Tablice rejestracyjne | NWE |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Gębałka (niem. Gembalken) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie węgorzewskim, w gminie Pozezdrze. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego. W 2010 roku wieś liczyła 87 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa pełni Stefan Perstynak[1].
Położenie
Wieś położona jest 13 km na wschód od Węgorzewa. W pobliżu wsi znajduje się kilka niewielkich jeziorek: Głęboka Kuta, Czarna Kuta, Rominty, Piłackie, Stręgielek, Piecek (Sapieniec, Spiczaste), Brząs, Wilkus.
Dzieje miejscowości
Wieś powstała jako czynszowa w 1562 roku na 40 łanach; sołtysem został Jan Sikora, który za 160 grzywien otrzymał 4 łany sołeckie. Od nazwiska sołtysa wieś zwana była początkowo Sikory (niem. Schickorra), ale później – zapewne również od nazwiska jednego z mieszkańców – nazywana była: Gębałka, Gębałówka, Gembalkofken, Gembalken. Potomkowie owego chłopa (Gębałowie, Gemballa) mieszkali we wsi aż do 1920 roku.
W XVII wieku wieś obejmowała nieco ponad 16 łanów, zaś w połowie XIX wieku 19 łanów. W 1858 roku miejscowość liczyła 146. mieszkańców. Szkoła powstała późno, bo dopiero w 1861 roku; w 1935 roku uczęszczało do niej 29 dzieci. W 1939 roku Gębałka liczyła 139 mieszkańców.
Aktualnie wieś jest siedzibą sołectwa.
Religia
Wieś należy do parafii rzymskokatolickiej pw. św. Maksymiliana Marii Kolbego w Kutach.
Przyroda
Znajdują się tutaj dwa głazy narzutowe: jeden na terenie wsi, drugi przy drodze do Piłak Wielkich.
Bibliografia
- Białuński Grzegorz, Kolonizacja „Wielkiej Puszczy” (do 1568 roku) – starostwa piskie, ełckie, straduńskie, zelkowskie i węgoborskie (węgorzewskie), Olsztyn 2002.
- Wakar Andrzej, Wilamowski Bohdan, Węgorzewo. Z dziejów miasta i powiatu, Olsztyn 1968.
- Bank Danych Lokalnych GUS [29.07.2013]
- Deutsche Verwaltungsgeschichte [29.07.2013]
- Wrota Warmii i Mazur [30.08.2013]
Przypisy
- ↑ Wrota Warmii i Mazur [30.08.2013]