Piotrkowo: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
Linia 30: | Linia 30: | ||
|www = | |www = | ||
}} | }} | ||
− | <big>'''Piotrkowo'''</big> (niem. Peterkau)- wieś sołecka w Polsce w [[województwo warmińsko - mazurskie |województwie warmińsko-mazurskim]], w [[powiat nidzicki |powiecie nidzickim]], w [[ | + | <big>'''Piotrkowo'''</big> (niem. Peterkau)- [[wieś sołecka]] w Polsce w [[województwo warmińsko - mazurskie |województwie warmińsko-mazurskim]], w [[powiat nidzicki |powiecie nidzickim]], w [[Janowiec Kościelny (gmina wiejska)|gminie Janowiec Kościelny]]. W latach 1975-1998 miejscowość przynależała [[podział administracyjny |administracyjnie]] do [[województwo olsztyńskie |województwa olsztyńskiego]]. |
<br/> | <br/> | ||
=== Charakterystyka fizjograficzna === | === Charakterystyka fizjograficzna === | ||
− | Miejscowość położona jest na terenie [[ | + | Miejscowość położona jest na terenie [[Janowiec Kościelny (gmina wiejska)|gminy Janowiec Kościelny]], która znajduje się na obszarze Niżu Środkowoeuropejskiego, na pograniczu dwóch podprowincji: Pojezierza Środkowo-Bałtyckiego i Niziny Północnomazowieckiej. Natomiast pas południowy obszaru gminy to mazoregion [[Wzniesienia Mławskie |Wzniesień Mławskich]], który graniczy od północy z [[Garb Lubawski| Garbem Lubawskim]]. Zatem powierzchnia [[Janowiec Kościelny (gmina wiejska)| gminy Janowiec Kościelny]] posiada charakter falisty, miejscami równinny. W południowej części gminy – w dolinie [[Rzeka Orzyc |rzeki Orzycy]] znajdują się wzniesienia od ok. 60 m. do ok. 200 m n.p.m. oraz wzgórza i wały moreny czołowej. Od południa na terenie gminy występują dwa wały morenowe, rozcięte [[Dolina Wieczfinianki |doliną Wieczfnianki]]. Wał wschodni posiada wysokości bezwzględne do 200 m n.p.m., zaś stoki w tym rejonie bywają bardzo strome, a nachylenia terenu przekraczają często 15%. W zachodniej części gminy rzeźba terenu wyróżnia się pojedynczymi pagórkami i wzgórzami. Natomiast pomiędzy nimi znajdują się obniżenia i zagłębienia, bądź suche dolinki erozyjno-denudacyjne. Ponadto występują tutaj formy późnoglacjalne i holoceńskie - doliny rzeczne, z których największą jest rzeka Orzyc. Obszar [[Janowiec Kościelny (gmina wiejska)|gminy Janowiec Kościelny]] położony jest w obrębie Niecki Mazowieckiej. Występują tutaj następujące osady: kredowe, piaski, mułki, iły, piaski drobnoziarniste, piaski pylaste, gliny zwałowe, torfowiska, piaskowce margliste i mułowce z glaukonitem oraz szczątkami fauny. |
<br/> | <br/> | ||
=== Dzieje miejscowości === | === Dzieje miejscowości === | ||
− | W 1418 r. wieś należała do Sławota. Nie znana jest dokładna data lokacji wsi. Trudno jest także nakreślić etymologię nazwy miejscowości. W 1444 r. Abraham z siostrą Dorotą zastawili Raciborowi i Janowi z Piotrkowa swoją części wsi za 10 kop groszy. Kapituła pomezańska w pierwszych wiekach istnienia Piotrkowa ufundowała kościół parafialny. W okresie reformacji kościół został przyłączony jako filialny do [[ | + | W 1418 r. wieś należała do Sławota. Nie znana jest dokładna data lokacji wsi. Trudno jest także nakreślić etymologię nazwy miejscowości. W 1444 r. Abraham z siostrą Dorotą zastawili Raciborowi i Janowi z Piotrkowa swoją części wsi za 10 kop groszy. Kapituła pomezańska w pierwszych wiekach istnienia Piotrkowa ufundowała kościół parafialny. W okresie reformacji kościół został przyłączony jako filialny do [[Parafia Ząbrów |parafii Ząbrów]]. W 1531 r. Piotrkowo było wsią cząstkową. W 1578 r. należało do [[Parafia w Janowcu Kościelnym |parafii w Janowcu Kościelnym]] i powiatu mławskiego. W XIX w. w obszarze wsi funkcjonował folwark Sophienwalde, w którym działa cegielnia, owczarnia oraz hodowano bydło tuczne. W 1868 r. w miejscowości było 27 budynków i 15 domów . W tym samym roku mieszkało tutaj 231 osób w tym 6 katolików i 225 ewangelików. Zabudowa wsi zagrodowa o charakterystycznej architekturze dla regionu. |
<br/> | <br/> | ||
===Ludzie związani z regionem:=== | ===Ludzie związani z regionem:=== | ||
− | + | W kadencji 2011-2015 sołtysem wsi jest [[Czesław Piotrkowski]]. | |
− | W kadencji 2011 - 2015 sołtysem wsi jest [[Czesław Piotrkowski]]. | ||
<br/> | <br/> | ||
=== Zabytki: === | === Zabytki: === | ||
− | |||
W obrębie wsi Piotrowo znajdują się liczne stanowiska archeologiczne - kurhany. | W obrębie wsi Piotrowo znajdują się liczne stanowiska archeologiczne - kurhany. | ||
− | |||
<br/> | <br/> | ||
Linia 60: | Linia 57: | ||
Wijaczka Jacek, ''Dzieje wsi do końca XVIII wieku'', [w:] Historia Nidzicy i okolic, pod red. Waldemara Rezmera, Nidzica 2012, s. 165 - 202. | Wijaczka Jacek, ''Dzieje wsi do końca XVIII wieku'', [w:] Historia Nidzicy i okolic, pod red. Waldemara Rezmera, Nidzica 2012, s. 165 - 202. | ||
− | |||
− | |||
<br/> | <br/> | ||
− | + | [[Kategoria: Powiat nidzicki]] | |
− | + | [[Kategoria: Janowiec Kościelny (gmina wiejska)]] | |
− | [[ | + | [[Kategoria: Wsie sołeckie]] |
+ | [[Kategoria: 1401-1500]] |
Wersja z 14:27, 12 sie 2014
Piotrkowo | |
| |
Kurhan w Piotrkowie, źródło: wrota.warmia.mazury.pl, 12.09.2013.
| |
Rodzaj miejscowości | wieś sołecka |
Państwo | Polska |
Województwo | warmińsko - mazurskie |
Powiat | nidzicki |
Gmina | Janowiec Kościelny |
Sołectwo | Piotrkowo |
Liczba ludności (2012, źródło: http://wrota.warmia.mazury.pl, 12.09.2013.) | 50 |
Strefa numeracyjna | (+48) 89 |
Tablice rejestracyjne | NNI |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Piotrkowo (niem. Peterkau)- wieś sołecka w Polsce w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie nidzickim, w gminie Janowiec Kościelny. W latach 1975-1998 miejscowość przynależała administracyjnie do województwa olsztyńskiego.
Spis treści
Charakterystyka fizjograficzna
Miejscowość położona jest na terenie gminy Janowiec Kościelny, która znajduje się na obszarze Niżu Środkowoeuropejskiego, na pograniczu dwóch podprowincji: Pojezierza Środkowo-Bałtyckiego i Niziny Północnomazowieckiej. Natomiast pas południowy obszaru gminy to mazoregion Wzniesień Mławskich, który graniczy od północy z Garbem Lubawskim. Zatem powierzchnia gminy Janowiec Kościelny posiada charakter falisty, miejscami równinny. W południowej części gminy – w dolinie rzeki Orzycy znajdują się wzniesienia od ok. 60 m. do ok. 200 m n.p.m. oraz wzgórza i wały moreny czołowej. Od południa na terenie gminy występują dwa wały morenowe, rozcięte doliną Wieczfnianki. Wał wschodni posiada wysokości bezwzględne do 200 m n.p.m., zaś stoki w tym rejonie bywają bardzo strome, a nachylenia terenu przekraczają często 15%. W zachodniej części gminy rzeźba terenu wyróżnia się pojedynczymi pagórkami i wzgórzami. Natomiast pomiędzy nimi znajdują się obniżenia i zagłębienia, bądź suche dolinki erozyjno-denudacyjne. Ponadto występują tutaj formy późnoglacjalne i holoceńskie - doliny rzeczne, z których największą jest rzeka Orzyc. Obszar gminy Janowiec Kościelny położony jest w obrębie Niecki Mazowieckiej. Występują tutaj następujące osady: kredowe, piaski, mułki, iły, piaski drobnoziarniste, piaski pylaste, gliny zwałowe, torfowiska, piaskowce margliste i mułowce z glaukonitem oraz szczątkami fauny.
Dzieje miejscowości
W 1418 r. wieś należała do Sławota. Nie znana jest dokładna data lokacji wsi. Trudno jest także nakreślić etymologię nazwy miejscowości. W 1444 r. Abraham z siostrą Dorotą zastawili Raciborowi i Janowi z Piotrkowa swoją części wsi za 10 kop groszy. Kapituła pomezańska w pierwszych wiekach istnienia Piotrkowa ufundowała kościół parafialny. W okresie reformacji kościół został przyłączony jako filialny do parafii Ząbrów. W 1531 r. Piotrkowo było wsią cząstkową. W 1578 r. należało do parafii w Janowcu Kościelnym i powiatu mławskiego. W XIX w. w obszarze wsi funkcjonował folwark Sophienwalde, w którym działa cegielnia, owczarnia oraz hodowano bydło tuczne. W 1868 r. w miejscowości było 27 budynków i 15 domów . W tym samym roku mieszkało tutaj 231 osób w tym 6 katolików i 225 ewangelików. Zabudowa wsi zagrodowa o charakterystycznej architekturze dla regionu.
Ludzie związani z regionem:
W kadencji 2011-2015 sołtysem wsi jest Czesław Piotrkowski.
Zabytki:
W obrębie wsi Piotrowo znajdują się liczne stanowiska archeologiczne - kurhany.
Bibliografia:
Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, t. VIII, Warszawa 1887, 960 ss.
Wijaczka Jacek, Dzieje wsi do końca XVIII wieku, [w:] Historia Nidzicy i okolic, pod red. Waldemara Rezmera, Nidzica 2012, s. 165 - 202.