Sobiechy

Sobiechy
Pole-obowiązkowe Pole-obowiązkowe
Rodzaj miejscowości	wieś sołecka
Państwo	Polska
Województwo	warmińsko-mazurskie
Powiat	węgorzewski
Gmina	Budry
Liczba ludności (2009)	262
Strefa numeracyjna	(+48) 87
Kod pocztowy	11-606
Tablice rejestracyjne	NWE
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego Sobiechy
Położenie na mapie Polski Sobiechy
{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Sobiechy (niem. Sobiechen, od 1938 r. Salpen) – wieś sołecka w Polsce, położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie węgorzewskim, w gminie Budry. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego.

Charakterystyka fizjograficzna

Wieś położona jest w Krainie Węgorapy, będącej naturalnym przedłużeniem obniżenia Wielkich Jezior Mazurskich, 10 km na północny wschód od Węgorzewa, w pobliżu wsi przepływa Węgorapa.

Dzieje miejscowości

Wieś została założona w 1562 roku na 60 łanach. Pierwszym sołtysem był Maciej z Prażmowa, który otrzymał 6 łanów. Osadę początkowo nazywano Sobiechendorff, Sobiechwolla, Sobiechwohl, później utrwaliła się nazwa Sobiechen, Sobiechy.

W 1600 roku mieszkały tu 32 rodziny i dwóch rzemieślników. Wieś nazywano wówczas Sobiechswolle lub Sobiechen. Mieszkańcy świadczyli powinności na rzecz majątku państwowego przy zamku węgorzewskim. W XVII wieku wieś obejmowała nieco ponad 48 łanów i tyleż samo w połowie XIX wieku. W roku 1858 we wsi mieszkały 723 osoby, natomiast w maju 1939 roku Sobiechy liczyły 537 osób. Jeszcze w 1945 roku działał tu stary młyn wiatrakowy.

Szkoła we wsi powstała w 1741 roku. W połowie XIX wieku uczęszczało do niej 112 dzieci, zaś w 1935 roku 90 uczniów, a pracowało dwóch nauczycieli. Po II wojnie światowej uruchomiono ją ponownie w 1946 roku (Zuzanna Kisłowska) jako jedną z pierwszych w powiecie; w połowie lat 60. obejmowała ona osiem klas.

Aktualnie wieś jest siedzibą sołectwa. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Danuta Chałupa..

Edukacja

• Szkoła Podstawowa im. Bohaterów Listopada 1918 roku

Religia

Wieś znajduje się na terenie parafii rzymskokatolickiej pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Olszewie Węgorzewskim.

Zabytki:

• Kilka przykładów budownictwa murowanego z początku XX wieku (domy nr 10, 15, 17, 26, 68).
• Zespół budynków szkolnych z okresu międzywojennego: szkoła i budynek gospodarczy, murowane.

Bibliografia:

1. Grzegorz Białuński, Kolonizacja „Wielkiej Puszczy” (do 1568 roku) – starostwa piskie, ełckie, straduńskie, zelkowskie i węgoborskie (węgorzewskie), Olsztyn 2002.
2. Andrzej Wakar, Bohdan Wilamowski, Węgorzewo. Z dziejów miasta i powiatu, Olsztyn 1968.
3. Bank Danych Lokalnych GUS:http://www.stat.gov.pl/bdl/app/miejsc_w.display?p_id=6148&p_token=0.5809725558973416 [data dostępu: 30.07.2013]
4. Deutsche Verwaltungsgeschichte: http://www.verwaltungsgeschichte.de/angerburg.html [data dostępu: 30.07.2013]

Przypisy