Franciszek Woelke: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Linia 25: Linia 25:
 
== Życiorys ==  
 
== Życiorys ==  
 
=== Szkoła i wykształcenie ===
 
=== Szkoła i wykształcenie ===
Ukończył [[Kolegium Jezuitów w Braniewie| Liceum Hosianum]] w rodzinnym [[Braniewo|Braniewie]]. W 1816 roku zaczął studiować filologię klasyczną w Berlinie, a następnie w Getyndze.  
+
Ukończył [[Liceum Hosianum]] w rodzinnym [[Braniewo|Braniewie]]. W 1816 roku zaczął studiować filologię klasyczną w Berlinie, a następnie w Getyndze.  
 
<br/>
 
<br/>
 
=== Praca ===
 
=== Praca ===
Od 1808 roku pracował jako nauczyciel języków starożytnych, języka francuskiego i niemieckiego w konwikcie pijarów w Warszawie. W latach 1811-1812 pracował w szkole dramatycznej jako nauczyciel języka niemieckiego. W tym samym czasie prowadził zajęcia z historii Polski, historii powszechnej, geografii, łaciny oraz języka niemieckiego warszawskim liceum. W 1814 roku został pierwszym profesorem w Szkole Departamentowej w [[Sejny|Sejnach]]. Pięć lat później jako profesor filologii klasycznej rozpoczął pracę w Szkole Wojewódzkiej w Lublinie. W 1823 roku Woelke został profesorem nadzwyczajnym filologii klasycznej Uniwersytetu Warszawskiego. Po zamknięciu uczelni wykładał języki oraz literaturę grecką i rzymską na Warszawskich Kursach Dodatkowych Pedagogicznych. Od 1837 roku w Instytucie Agronomicznym na Marymoncie uczył języka niemieckiego. Prowadził także lektoraty z łaciny na kursach z zakresu prawa. F.A. Woelke był autorem gramatyki greckiej dla szkół, ''Słownika łacińsko-grecko-polskiego'' oraz kilku rozpraw, między innymi ''Quod litterarum antiquarum...''.
+
Od 1808 roku pracował jako nauczyciel języków starożytnych, języka francuskiego i niemieckiego w konwikcie pijarów w Warszawie. W latach 1811–1812 pracował w szkole dramatycznej jako nauczyciel języka niemieckiego. W tym samym czasie prowadził zajęcia z historii Polski, historii powszechnej, geografii, łaciny oraz języka niemieckiego warszawskim liceum.  
 +
 
 +
W 1814 roku Woelke został pierwszym profesorem w Szkole Departamentowej w [[Sejny|Sejnach]]. Pięć lat później jako profesor filologii klasycznej rozpoczął pracę w Szkole Wojewódzkiej w Lublinie. W 1823 roku został profesorem nadzwyczajnym filologii klasycznej Uniwersytetu Warszawskiego.  
 +
 
 +
Po zamknięciu uczelni wykładał języki oraz literaturę grecką i rzymską na Warszawskich Kursach Dodatkowych Pedagogicznych. Od 1837 roku w Instytucie Agronomicznym na Marymoncie uczył języka niemieckiego. Prowadził także lektoraty z łaciny na kursach z zakresu prawa.
 +
 
 +
Woelke był autorem gramatyki greckiej dla szkół, ''Słownika łacińsko-grecko-polskiego'' oraz kilku rozpraw, między innymi ''Quod litterarum antiquarum...''.
 
<br/>
 
<br/>
 +
==Zobacz też==
 +
[[lkwim: Gmach kolegium jezuickiego w Braniewie|Gmach kolegium jezuickiego w Braniewie]]<br/>
 +
[http://pl.wikipedia.org/wiki/Kolegium_Jezuit%C3%B3w_w_Braniewie pl.wikipeda.org, Kolegium jezuitów w Braniewie] [23.09.2014]<br/>
 
== Bibliografia ==
 
== Bibliografia ==
 
Chłosta Jan, ''Słownik Warmii'', Olsztyn 2002.<br/>
 
Chłosta Jan, ''Słownik Warmii'', Olsztyn 2002.<br/>
 
Oracki Tadeusz, ''Słownik biograficzny Warmii, Mazur i Powiśla XIX i XX wieku'', Warszawa 1983.<br/>
 
Oracki Tadeusz, ''Słownik biograficzny Warmii, Mazur i Powiśla XIX i XX wieku'', Warszawa 1983.<br/>
Oracki, ''Mazurzy i Warmiacy jako profesorowie Uniwersytetu Warszawskiego w latach 1818-1831'', ''Komunikaty Mazursko-Warmińskie'', 1916, nr 4.
+
Oracki Tadeusz, ''Mazurzy i Warmiacy jako profesorowie Uniwersytetu Warszawskiego w latach 1818-1831'', ''Komunikaty Mazursko-Warmińskie'', 1916, nr 4.
 
<br/>
 
<br/>
  
 
[[Kategoria: Osoba|Woelke Franciszek]][[Kategoria: Kultura]] [[Kategoria: Ludzie kultury]] [[Kategoria: Tłumacze]] [[Kategoria: Oświata]] [[Kategoria: Ludzie Oświaty]] [[Kategoria: Nauczyciele]]<br/>
 
[[Kategoria: Osoba|Woelke Franciszek]][[Kategoria: Kultura]] [[Kategoria: Ludzie kultury]] [[Kategoria: Tłumacze]] [[Kategoria: Oświata]] [[Kategoria: Ludzie Oświaty]] [[Kategoria: Nauczyciele]]<br/>

Wersja z 08:49, 26 wrz 2014

Franciszek Antoni Woelke

Data i miejsce urodzenia 13 lipca 1788 r.
Braniewo
Data i miejsce śmierci 13 stycznia 1862 r.
Kielce
Zawód filolog klasyczny, pedagog

Franciszek Antoni Woelke (ur. 13 lipca 1788 r. w Braniewie, zm. 13 stycznia 1862 r. w Kielcach) – filolog klasyczny, pedagog, profesor Uniwersytetu Warszawskiego.

Życiorys

Szkoła i wykształcenie

Ukończył Liceum Hosianum w rodzinnym Braniewie. W 1816 roku zaczął studiować filologię klasyczną w Berlinie, a następnie w Getyndze.

Praca

Od 1808 roku pracował jako nauczyciel języków starożytnych, języka francuskiego i niemieckiego w konwikcie pijarów w Warszawie. W latach 1811–1812 pracował w szkole dramatycznej jako nauczyciel języka niemieckiego. W tym samym czasie prowadził zajęcia z historii Polski, historii powszechnej, geografii, łaciny oraz języka niemieckiego warszawskim liceum.

W 1814 roku Woelke został pierwszym profesorem w Szkole Departamentowej w Sejnach. Pięć lat później jako profesor filologii klasycznej rozpoczął pracę w Szkole Wojewódzkiej w Lublinie. W 1823 roku został profesorem nadzwyczajnym filologii klasycznej Uniwersytetu Warszawskiego.

Po zamknięciu uczelni wykładał języki oraz literaturę grecką i rzymską na Warszawskich Kursach Dodatkowych Pedagogicznych. Od 1837 roku w Instytucie Agronomicznym na Marymoncie uczył języka niemieckiego. Prowadził także lektoraty z łaciny na kursach z zakresu prawa.

Woelke był autorem gramatyki greckiej dla szkół, Słownika łacińsko-grecko-polskiego oraz kilku rozpraw, między innymi Quod litterarum antiquarum....

Zobacz też

Gmach kolegium jezuickiego w Braniewie
pl.wikipeda.org, Kolegium jezuitów w Braniewie [23.09.2014]

Bibliografia

Chłosta Jan, Słownik Warmii, Olsztyn 2002.
Oracki Tadeusz, Słownik biograficzny Warmii, Mazur i Powiśla XIX i XX wieku, Warszawa 1983.
Oracki Tadeusz, Mazurzy i Warmiacy jako profesorowie Uniwersytetu Warszawskiego w latach 1818-1831, Komunikaty Mazursko-Warmińskie, 1916, nr 4.