Żelazko: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Linia 14: Linia 14:
 
<br/>
 
<br/>
  
''' Żelazko ''' - ...<br/>
+
''' Żelazko ''' - potoczna nazwa popularnej waflownicy, w której przygotowywano popularne w całym regionie gofry.<br/>
  
 
== Geneza ==  
 
== Geneza ==  
Żelazko - potoczna nazwa popularnej waflownicy,gofrownicy, przygotowywano w niej gofry (zwane również waflami). W żeliwnej gofrownicy wypiekano z ciasto przypominającego naleśnikowe wypiekane kraciaste serduszka. Często na żeliwnym wieczku żelazka znajdowała się wytłoczona receptura na ciasto. Waflownica składała się z dwóch płaskich okrągłych form, które były połączone zawiasami. Zewnętrzne wypustki tworzyły fajerkę, dzięki czemu żelazko można było umieścić bezpośrednio nad paleniskiem. Wnętrze nagrzanej formy smarowano słonią, świńską skórką lub gęsim piórem, uprzednio zamoczonym w oleju. Do przygotowania wafli warmińskie gospodynie używały ''siary'' - mleka krów tuż po wycieleniu, które przez kilka dni zmieniało konsystencję, miało wyższą temperaturę, stawało się bardziej tłuste, a przy tym uzyskiwało żółty kolor.Najczęściej gotowe gofry podawano z cukrem, konfiturą i bitą śmietaną.
+
W żeliwnej gofrownicy z ciasta, przypominającego naleśnikowe wypiekano kraciaste serduszka. Często na żeliwnym wieczku żelazka znajdowała się wytłoczona receptura na ciasto. Waflownica składała się z dwóch płaskich okrągłych form, które były połączone zawiasami. Zewnętrzne wypustki tworzyły fajerkę, dzięki czemu żelazko można było umieścić bezpośrednio nad paleniskiem. Wnętrze nagrzanej formy smarowano słoniną, świńską skórką lub gęsim piórem, uprzednio zamoczonym w oleju.  
 
 
 
<br/>
 
<br/>
  
 
=== Sposób przygotowania ===
 
=== Sposób przygotowania ===
...
+
Do przygotowania wafli warmińskie gospodynie używały ''siary'' - mleka krów tuż po wycieleniu, które przez kilka dni zmieniało konsystencję - uzyskując zarazem wyższą temperaturę, stawało się bardziej tłuste, a przy tym nabierało specyficznego żółtego koloru. Najczęściej gotowe gofry podawano z cukrem, konfiturą i bitą śmietaną.  
<br/>
 
 
 
== Znaczenie w kuchni regionalnej ==
 
...
 
 
<br/>
 
<br/>
  
Linia 35: Linia 30:
 
50 dag mąki, 25 dag cukru, 25 dag masła, 4 jajka, 6 dag cynamonu
 
50 dag mąki, 25 dag cukru, 25 dag masła, 4 jajka, 6 dag cynamonu
  
''Masło utrzeć, wymieszać z żółtkami, cukrem i cynamonem. Stopniowo dodawać mąkę i dobrze wymieszać. Piec w gofrownicy na złoty kolor. Podawać na gorąco''.
+
''Masło utrzeć, wymieszać z żółtkami, cukrem i cynamonem. Stopniowo dodawać mąkę i dobrze wymieszać. Piec w gofrownicy na złoty kolor. Podawać na gorąco.''
 
<br/>
 
<br/>
  

Wersja z 12:38, 1 lip 2014

Żelazko

Niemieckie żelazko z umieszczonym przepisem na ciastoNiemieckie żelazko z umieszczonym przepisem na ciasto
Inne nazwy Waflownica, gofrownica


Żelazko - potoczna nazwa popularnej waflownicy, w której przygotowywano popularne w całym regionie gofry.

Geneza

W żeliwnej gofrownicy z ciasta, przypominającego naleśnikowe wypiekano kraciaste serduszka. Często na żeliwnym wieczku żelazka znajdowała się wytłoczona receptura na ciasto. Waflownica składała się z dwóch płaskich okrągłych form, które były połączone zawiasami. Zewnętrzne wypustki tworzyły fajerkę, dzięki czemu żelazko można było umieścić bezpośrednio nad paleniskiem. Wnętrze nagrzanej formy smarowano słoniną, świńską skórką lub gęsim piórem, uprzednio zamoczonym w oleju.

Sposób przygotowania

Do przygotowania wafli warmińskie gospodynie używały siary - mleka krów tuż po wycieleniu, które przez kilka dni zmieniało konsystencję - uzyskując zarazem wyższą temperaturę, stawało się bardziej tłuste, a przy tym nabierało specyficznego żółtego koloru. Najczęściej gotowe gofry podawano z cukrem, konfiturą i bitą śmietaną.

Przepis

Gofry cynamonowe<M.K.Jankowska-Buttitta, Niezapomniana kuchnia Warmii i Mazur, Zakroczym 2007, s. 198. </ref>

50 dag mąki, 25 dag cukru, 25 dag masła, 4 jajka, 6 dag cynamonu

Masło utrzeć, wymieszać z żółtkami, cukrem i cynamonem. Stopniowo dodawać mąkę i dobrze wymieszać. Piec w gofrownicy na złoty kolor. Podawać na gorąco.

Bibliografia

  1. Cyfus Edward, Moja Warmia, Dąbrówno 2012.
  2. Jankowska-Buttitta Małgorzata K., Niezapomniana kuchnia Warmii i Mazur, Zakroczym 2007.
  3. Smak Mazur. Kuchnia dawnych Prus Wschodnich, wybór Tadeusz Ostojski, opracowanie Rafał Wolski, Dąbrówno 2006.


Przypisy

<references>