Asuny: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Dzieje miejscowości) |
|||
| Linia 14: | Linia 14: | ||
|sołectwo = | |sołectwo = | ||
|wysokość = | |wysokość = | ||
| − | |liczba ludności = | + | |liczba ludności = 82 |
| − | |rok = | + | |rok = 2010 |
|strefa numeracyjna = | |strefa numeracyjna = | ||
|kod pocztowy = | |kod pocztowy = | ||
| Linia 29: | Linia 29: | ||
|www = | |www = | ||
}}<br/> | }}<br/> | ||
| − | ''' Asuny ''' (niem. ''Assaunen'') – ...<br/><br/> | + | ''' Asuny ''' (niem. ''Assaunen'') – [[wieś sołecka]] położona w [[województwo warmińsko-mazurskie|województwa warmińsko-mazurskiego]], w [[powiat kętrzyński|powiecie kętrzyńskim]], w [[gmina Barciany|gminie Barciany]]. W latach 1975-1998 miejscowość [[podział administracyjny|administracyjnie]] należała do [[województwo olsztyńskie|województwa olsztyńskiego]]. |
| + | |||
| + | Miejscowość w 2010 roku liczyła mieszkańców. W skład sołectwa wchodzą wsie: Asuny, [[Duje]], [[Sławosze]] i [[Święty Kamień]]. Funkcję sołtysa obecnie sprawuje [[Anna Służała]]<ref>http://bip.warmia.mazury.pl/barciany_gmina_wiejska/101/Jednostki_pomocnicze/ [data dostępu: 5.03.2014]</ref>. | ||
| + | |||
| + | <br/><br/> | ||
== Położenie == | == Położenie == | ||
| − | Miejscowość leży nad [[ | + | Miejscowość leży nad rzeką [[Ornet]], w odległości 4 km od [[Jezioro Arklickie|Jeziora Arklickiego]]. Wieś jest oddalona o 19 km na północ od [[Kętrzyn|Kętrzyna]]. |
<br/> | <br/> | ||
== Dzieje miejscowości == | == Dzieje miejscowości == | ||
| − | Miejscowość została założona w 1352 roku. Wówczas [[Winrych von Kniprode]] nadał rycerzowi pruskiemu Luprechtowi Sudowenowi 70 włók na [[prawo pruskie|prawie pruskim]] na polu osadniczym zwanym Assune. | + | Miejscowość została założona w 1352 roku. Wówczas [[Winrych von Kniprode]] nadał rycerzowi pruskiemu Luprechtowi Sudowenowi 70 włók na [[prawo pruskie|prawie pruskim]] na polu osadniczym zwanym ''Assune''. Pod koniec XIV wieku wieś znalazła się w rękach Zakonu, najprawdopodobniej wskutek wygaśnięcia linii męskiej Sudowenów. Asuny, zgodnie z decyzją wielkiego marszałka [[Engelhardt Rabe| Engelhardta Rabe]] zostały przekształcone w [[wieś czynszowa|wieś czynszową]]. |
Około 1406 roku w miejscowości wzniesiono kościół. Pod koniec wieku XV wieś była zamieszkana przez ludność polską. W 1481 roku proboszczem w Asunach był Jakub de Coszmi. W XVII wieku Polacy nadal stanowili przeważający odsetek mieszkańców wsi i okolic. W 1785 roku miejscowość miała charakter [[wieś włościańska| wsi włościańskiej]]. W tym czasie Asuny składały się z 34 budynków. W pobliżu istniał folwark szlachecki, a także młyn. W XIX stuleciu wybuchł pożar w miejscowym kościele, który w znacznym stopniu przebudowano. W 1910 roku Asuny były zamieszkane przez 152 osoby. Wieś składała się z 22 budynków mieszkalnych oraz 34 gospodarczych. Obszar miejscowości obejmował łącznie 341 ha. Piętnaście lat później obszar gminy wzrósł do 1622 ha. Wieś była zamieszkana przez 574 osoby, żyjące w 42 budynkach mieszkalnych. Mieszkańcy dysponowali budynkami gospodarczymi. W 1933 roku liczba mieszkańców spadał do 485 osób. | Około 1406 roku w miejscowości wzniesiono kościół. Pod koniec wieku XV wieś była zamieszkana przez ludność polską. W 1481 roku proboszczem w Asunach był Jakub de Coszmi. W XVII wieku Polacy nadal stanowili przeważający odsetek mieszkańców wsi i okolic. W 1785 roku miejscowość miała charakter [[wieś włościańska| wsi włościańskiej]]. W tym czasie Asuny składały się z 34 budynków. W pobliżu istniał folwark szlachecki, a także młyn. W XIX stuleciu wybuchł pożar w miejscowym kościele, który w znacznym stopniu przebudowano. W 1910 roku Asuny były zamieszkane przez 152 osoby. Wieś składała się z 22 budynków mieszkalnych oraz 34 gospodarczych. Obszar miejscowości obejmował łącznie 341 ha. Piętnaście lat później obszar gminy wzrósł do 1622 ha. Wieś była zamieszkana przez 574 osoby, żyjące w 42 budynkach mieszkalnych. Mieszkańcy dysponowali budynkami gospodarczymi. W 1933 roku liczba mieszkańców spadał do 485 osób. | ||
| Linia 72: | Linia 76: | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | [[Kategoria: Miejscowość]] [[Kategoria: Powiat kętrzyński]] [[Kategoria: Gmina Barciany]] | + | [[Kategoria: Miejscowość]] [[Kategoria: Powiat kętrzyński]] [[Kategoria: Gmina Barciany]] [[Kategoria: Wieś sołecka]] |
Wersja z 20:56, 2 kwi 2014
| Asuny | |
| | |
 Cerkiew w Asunach
| |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko-mazurskie |
| Powiat | kętrzyński |
| Gmina | Barciany |
| Liczba ludności (2010) | 82 |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Asuny | |
| Położenie na mapie Polski  Asuny | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Asuny (niem. Assaunen) – wieś sołecka położona w województwa warmińsko-mazurskiego, w powiecie kętrzyńskim, w gminie Barciany. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.
Miejscowość w 2010 roku liczyła mieszkańców. W skład sołectwa wchodzą wsie: Asuny, Duje, Sławosze i Święty Kamień. Funkcję sołtysa obecnie sprawuje Anna Służała[1].
Spis treści
Położenie
Miejscowość leży nad rzeką Ornet, w odległości 4 km od Jeziora Arklickiego. Wieś jest oddalona o 19 km na północ od Kętrzyna.
Dzieje miejscowości
Miejscowość została założona w 1352 roku. Wówczas Winrych von Kniprode nadał rycerzowi pruskiemu Luprechtowi Sudowenowi 70 włók na prawie pruskim na polu osadniczym zwanym Assune. Pod koniec XIV wieku wieś znalazła się w rękach Zakonu, najprawdopodobniej wskutek wygaśnięcia linii męskiej Sudowenów. Asuny, zgodnie z decyzją wielkiego marszałka Engelhardta Rabe zostały przekształcone w wieś czynszową.
Około 1406 roku w miejscowości wzniesiono kościół. Pod koniec wieku XV wieś była zamieszkana przez ludność polską. W 1481 roku proboszczem w Asunach był Jakub de Coszmi. W XVII wieku Polacy nadal stanowili przeważający odsetek mieszkańców wsi i okolic. W 1785 roku miejscowość miała charakter wsi włościańskiej. W tym czasie Asuny składały się z 34 budynków. W pobliżu istniał folwark szlachecki, a także młyn. W XIX stuleciu wybuchł pożar w miejscowym kościele, który w znacznym stopniu przebudowano. W 1910 roku Asuny były zamieszkane przez 152 osoby. Wieś składała się z 22 budynków mieszkalnych oraz 34 gospodarczych. Obszar miejscowości obejmował łącznie 341 ha. Piętnaście lat później obszar gminy wzrósł do 1622 ha. Wieś była zamieszkana przez 574 osoby, żyjące w 42 budynkach mieszkalnych. Mieszkańcy dysponowali budynkami gospodarczymi. W 1933 roku liczba mieszkańców spadał do 485 osób.
W 1970 roku Asuny były zamieszkane przez 122 osoby. W tym czasie we wsi działała ośmioklasowa szkoła podstawowa, punkt biblioteczny oraz przedszkole. W 1973 roku sołectwo Asuny weszło w skład gminy Skandawa.
Kultura
W dniach 20-23 VIII 2007 roku w Asunach odbył się Międzynarodowy Plener Rzeźbiarski, na którym spotkali się rzeźbiarze amatorzy z Polski i Rosji. W miejscowości działa również Ośrodek Kultury Ukraińskiej.
Zabytki
- Cerkiew grekokatolicka pw. Zaśnięcia Najświętszej Bogurodzicy, która mieści się w dawnym XIV-wiecznej świątyni katolickiej
- Kamienny obelisk nagrobny zlokalizowany przy cerkwi, upamiętniający tragedię morską. 14 XI 1861 roku pruska szkolna korweta marynarki wojennej o nazwie Amazone rozbiła się u wybrzeży Holandii. Wśród 107 ofiar znalazł się również syn właścicieli majątku Kurkławki - Carl Louis Max Leo von Klinckowstroem. Pierwotnie obelisk znajdował się na nieistniejącym już cmentarzu w Kurkławkach.
- Budynek dawnej karczmy, pochodzący z 1506 roku
Bibliografia
- Kętrzyn. Z dziejów miasta i okolic, przewodniczący komitetu redakcyjnego Andrzej Wakar, Olsztyn 1978.
- Warmia i Mazury. Przewodnik ilustrowany, red. Marcin Kuleszo, Barbara Wojczulanis, Olsztyn 2001.
- CiekaweMazury.pl [data dostępu: 10.03.2014]
- MojeMazury.pl [data dostępu: 10.03.2014]
- Polska Niezwykła [data dostępu: 10.03.2014]
Przypisy
- ↑ http://bip.warmia.mazury.pl/barciany_gmina_wiejska/101/Jednostki_pomocnicze/ [data dostępu: 5.03.2014]
Zobacz też
...
