Asuny: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 37: | Linia 37: | ||
Miejscowość leży nad rzeką [[Ornet]], w odległości 4 km od [[Jezioro Arklickie|Jeziora Arklickiego]]. Wieś jest oddalona o 19 km na północ od [[Kętrzyn|Kętrzyna]]. | Miejscowość leży nad rzeką [[Ornet]], w odległości 4 km od [[Jezioro Arklickie|Jeziora Arklickiego]]. Wieś jest oddalona o 19 km na północ od [[Kętrzyn|Kętrzyna]]. | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | + | [[File: Asuny. Budynek dawnej karczmy z 1506 roku.jpg|thumb|left|290px|Asuny. Budynek dawnej karczmy z 1506 roku]] | |
== Dzieje miejscowości == | == Dzieje miejscowości == | ||
Miejscowość została założona w 1352 roku. Wówczas [[Winrych von Kniprode]] nadał rycerzowi pruskiemu Luprechtowi Sudowenowi 70 łanów na [[prawo pruskie|prawie pruskim]] na polu osadniczym zwanym ''Assune''. Pod koniec XIV wieku wieś znalazła się w rękach Zakonu, najprawdopodobniej wskutek wygaśnięcia linii męskiej Sudowenów. Asuny, zgodnie z decyzją wielkiego marszałka [[Engelhardt Rabe| Engelhardta Rabe]] zostały przekształcone w [[wieś czynszowa|wieś czynszową]]. | Miejscowość została założona w 1352 roku. Wówczas [[Winrych von Kniprode]] nadał rycerzowi pruskiemu Luprechtowi Sudowenowi 70 łanów na [[prawo pruskie|prawie pruskim]] na polu osadniczym zwanym ''Assune''. Pod koniec XIV wieku wieś znalazła się w rękach Zakonu, najprawdopodobniej wskutek wygaśnięcia linii męskiej Sudowenów. Asuny, zgodnie z decyzją wielkiego marszałka [[Engelhardt Rabe| Engelhardta Rabe]] zostały przekształcone w [[wieś czynszowa|wieś czynszową]]. | ||
| Linia 44: | Linia 44: | ||
W 1970 roku Asuny były zamieszkane przez 122 osoby. W tym czasie we wsi działała ośmioklasowa szkoła podstawowa, punkt biblioteczny oraz przedszkole. W 1973 roku sołectwo Asuny weszło w skład [[gmina Skandawa|gminy Skandawa]]. | W 1970 roku Asuny były zamieszkane przez 122 osoby. W tym czasie we wsi działała ośmioklasowa szkoła podstawowa, punkt biblioteczny oraz przedszkole. W 1973 roku sołectwo Asuny weszło w skład [[gmina Skandawa|gminy Skandawa]]. | ||
| − | |||
<br/> | <br/> | ||
Wersja z 20:43, 29 lip 2014
| Asuny | |
| | |
 Cerkiew w Asunach
| |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko-mazurskie |
| Powiat | kętrzyński |
| Gmina | Barciany |
| Liczba ludności (2010) | 82 |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Asuny | |
| Położenie na mapie Polski  Asuny | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Asuny (niem. Assaunen) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie kętrzyńskim, w gminie Barciany. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.
Miejscowość w 2010 roku liczyła mieszkańców. W skład sołectwa wchodzą wsie: Asuny, Duje, Sławosze i Święty Kamień. Funkcję sołtysa obecnie sprawuje Anna Służała[1].
Położenie
Miejscowość leży nad rzeką Ornet, w odległości 4 km od Jeziora Arklickiego. Wieś jest oddalona o 19 km na północ od Kętrzyna.
Dzieje miejscowości
Miejscowość została założona w 1352 roku. Wówczas Winrych von Kniprode nadał rycerzowi pruskiemu Luprechtowi Sudowenowi 70 łanów na prawie pruskim na polu osadniczym zwanym Assune. Pod koniec XIV wieku wieś znalazła się w rękach Zakonu, najprawdopodobniej wskutek wygaśnięcia linii męskiej Sudowenów. Asuny, zgodnie z decyzją wielkiego marszałka Engelhardta Rabe zostały przekształcone w wieś czynszową.
Około 1406 roku w miejscowości wzniesiono kościół. Pod koniec wieku XV wieś była zamieszkana przez ludność polską. W 1481 roku proboszczem w Asunach był Jakub de Coszmi. W XVII wieku Polacy nadal stanowili przeważający odsetek mieszkańców wsi i okolic. W 1785 roku miejscowość miała charakter wsi włościańskiej. W tym czasie Asuny składały się z 34 budynków. W pobliżu istniał folwark szlachecki, a także młyn. W XIX stuleciu wybuchł pożar w miejscowym kościele, który w znacznym stopniu przebudowano. W 1910 roku Asuny były zamieszkane przez 152 osoby. Wieś składała się z 22 budynków mieszkalnych oraz 34 gospodarczych. Obszar miejscowości obejmował łącznie 341 ha. Piętnaście lat później obszar gminy wzrósł do 1622 ha. Wieś była zamieszkana przez 574 osoby, żyjące w 42 budynkach mieszkalnych. Mieszkańcy dysponowali budynkami gospodarczymi. W 1933 roku liczba mieszkańców spadał do 485 osób.
W 1970 roku Asuny były zamieszkane przez 122 osoby. W tym czasie we wsi działała ośmioklasowa szkoła podstawowa, punkt biblioteczny oraz przedszkole. W 1973 roku sołectwo Asuny weszło w skład gminy Skandawa.
Kultura
W dniach 20-23 VIII 2007 roku w Asunach odbył się Międzynarodowy Plener Rzeźbiarski, na którym spotkali się rzeźbiarze amatorzy z Polski i Rosji. W miejscowości działa również Ośrodek Kultury Ukraińskiej.
Zabytki
- Cerkiew grekokatolicka pw. Zaśnięcia Najświętszej Bogurodzicy, która mieści się w dawnej XIV-wiecznej świątyni katolickiej
- Kamienny obelisk nagrobny zlokalizowany przy cerkwi, upamiętniający tragedię morską. 14 XI 1861 roku pruska szkolna korweta marynarki wojennej o nazwie Amazone rozbiła się u wybrzeży Holandii. Wśród 107 ofiar znalazł się również syn właścicieli majątku Kurkławki - Carl Louis Max Leo von Klinckowstroem. Pierwotnie obelisk znajdował się na nieistniejącym już cmentarzu w Kurkławkach.
- Budynek dawnej karczmy, pochodzący z 1506 roku
Bibliografia
Kętrzyn. Z dziejów miasta i okolic, przewodniczący komitetu redakcyjnego Andrzej Wakar, Olsztyn 1978.
Warmia i Mazury. Przewodnik ilustrowany, red. Marcin Kuleszo, Barbara Wojczulanis, Olsztyn 2001.
Bank Danych Lokalnych GUS [10.03.2014]
ciekawemazury.pl [10.03.2014]
mojemazury.pl [10.03.2014]
polskaniezwykła.pl [10.03.2014]
Wojewódzka ewidencja zabytków [05.03.2014]
Przypisy
- ↑ http://bip.warmia.mazury.pl/barciany_gmina_wiejska/101/Jednostki_pomocnicze/ [data dostępu: 05.03.2014]
