Bajdyty: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Dzieje miejscowości) |
|||
| Linia 39: | Linia 39: | ||
Brak informacji na temat okoliczności i daty powstania miejscowości. Prawdopodobnie przez większość swych dziejów była ona majątkiem szlacheckim. Na stary rodowód wsi wskazuje nazwa pruskiego pochodzenia, wywodząca się od [[Prusowie|Prusa]] o imieniu Bayde. | Brak informacji na temat okoliczności i daty powstania miejscowości. Prawdopodobnie przez większość swych dziejów była ona majątkiem szlacheckim. Na stary rodowód wsi wskazuje nazwa pruskiego pochodzenia, wywodząca się od [[Prusowie|Prusa]] o imieniu Bayde. | ||
| − | U schyłku XIX w. majątek zajmował powierzchnię 815 ha (łącznie z folwarkami [[Bieliny]] i [[Gajnica]]; stan na 1889 r.). Był on wówczas własnością rodziny von Sydowów i zaliczał się do większych dóbr na terenie powiatu. Do 1945 r. Bajdyty wchodziły w skład [[Parafia | + | U schyłku XIX w. majątek zajmował powierzchnię 815 ha (łącznie z folwarkami [[Bieliny]] i [[Gajnica]]; stan na 1889 r.). Był on wówczas własnością rodziny von Sydowów i zaliczał się do większych dóbr na terenie powiatu. Do 1945 r. Bajdyty wchodziły w skład [[Parafia pw. Matki Boskiej Zwycięskiej w Łabędniku|parafii w Łabędniku]] będącej wówczas parafią ewangelicką. |
Po II wojnie światowej wieś włączono do sołectwa [[Łabędnik]]. Na bazie dawnego majątku uruchomiono tu Państwowe Gospodarstwo Rolne Bajdyty. Według spisu powszechnego z 1983 r. Bajdyty składały się z 13 budynków mieszkalnych tworzących zwartą zabudowę; wieś posiadała elektryczne oświetlenie ulic. Znajdował się tu wówczas sklep wielobranżowy. | Po II wojnie światowej wieś włączono do sołectwa [[Łabędnik]]. Na bazie dawnego majątku uruchomiono tu Państwowe Gospodarstwo Rolne Bajdyty. Według spisu powszechnego z 1983 r. Bajdyty składały się z 13 budynków mieszkalnych tworzących zwartą zabudowę; wieś posiadała elektryczne oświetlenie ulic. Znajdował się tu wówczas sklep wielobranżowy. | ||
Wersja z 21:57, 1 wrz 2014
| Bajdyty | |
| | |
 Bajdyty. Wjazd do wsi
| |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko-mazurskie |
| Powiat | bartoszycki |
| Gmina | Bartoszyce |
| Sołectwo | Łabędnik |
| Liczba ludności (2009) | 48 |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Bajdyty | |
| Położenie na mapie Polski  Bajdyty | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Bajdyty (niem. Beyditten) – wieś niesołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie bartoszyckim, w gminie Bartoszyce. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa olsztyńskiego.
W 2009 r. wieś liczyła 48 mieszkańców. Wchodzi w skład sołectwa Łabędnik, w którym funkcję sołtysa sprawuje obecnie Mieczysław Kurkowski[1].
Położenie
Wieś położona jest w północnej części województwa warmińsko-mazurskiego, na Równinie Sępopolskiej, 17,5 km na południowy wschód od Bartoszyc.
Dzieje miejscowości
Brak informacji na temat okoliczności i daty powstania miejscowości. Prawdopodobnie przez większość swych dziejów była ona majątkiem szlacheckim. Na stary rodowód wsi wskazuje nazwa pruskiego pochodzenia, wywodząca się od Prusa o imieniu Bayde.
U schyłku XIX w. majątek zajmował powierzchnię 815 ha (łącznie z folwarkami Bieliny i Gajnica; stan na 1889 r.). Był on wówczas własnością rodziny von Sydowów i zaliczał się do większych dóbr na terenie powiatu. Do 1945 r. Bajdyty wchodziły w skład parafii w Łabędniku będącej wówczas parafią ewangelicką.
Po II wojnie światowej wieś włączono do sołectwa Łabędnik. Na bazie dawnego majątku uruchomiono tu Państwowe Gospodarstwo Rolne Bajdyty. Według spisu powszechnego z 1983 r. Bajdyty składały się z 13 budynków mieszkalnych tworzących zwartą zabudowę; wieś posiadała elektryczne oświetlenie ulic. Znajdował się tu wówczas sklep wielobranżowy.
Liczba mieszkańców w następujących latach wynosiła:
- 1857 – 163 osoby
- 1933 – 365 osób
- 1939 – 386 osób
- 1983 – 89 osób
Zabytki
- park krajobrazowy ze stawem; w parku znajdują się dwa dęby posiadające status pomników przyrody
- zespół folwarczny (cztery budynki)
Przypisy
- ↑ gmina-bartoszyce.pl [05.03.2014]
Bibliografia
Bartoszyce. Z dziejów miasta i okolic, red. Andrzej Wakar, Olsztyn 1987.
Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Ostpreussen, Commission bei Wilhelm Koch, Königsberg 1857.
Warmia i Mazury. Przewodnik ilustrowany, red. Marcin Kuleszo, Barbara Wojczulanis, Olsztyn 2001.
Wojewódzka ewidencja zabytków [05.03.2014]
Studium uwarunkowań i zagospodarowania przestrzennego gminy Bartoszyce [05.03.2014]
Bank Danych Lokalnych GUS [05.03.2014]
verwaltungsgeschichte.de [05.03.2014]
