Butowo: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Dzieje miejscowości) |
|||
Linia 42: | Linia 42: | ||
Miejscowość po raz pierwszy została wymieniona w dokumencie wystawionym dnia 5 lutego 1289 roku, który nadawał dobra Prusowi o imieniu Navier oraz jego synom. W 1364 roku wieś należała do rodziny von Elnisów, którzy w 1326 roku z rąk biskupa pomezańskiego otrzymali 47 łanów ziemi. Około 1400 roku Butowo stanowiło własność kilku osób: proboszcza Alberta, braci Borota, Michała i Pawła oraz dzieci Sambora von Balowa. W 1403 roku wieś wykupiona wcześniej przez biskupa pomezańskiego została nadana synom Henryka Mooncha: Bertoldowi, Janowi i Jerzemu. W 1520 roku kolejny biskup [[Hiob von Dobeneck]] nadał wieś na [[prawo magdeburskie|prawie magdeburskim]] Janowi von Kospotowi. Siedemnaście lat później Kospot przekazał połowę majątku swojej matce. W 1597 roku Butowo ponownie należało do kilku właścicieli: von Kospota, von Kletzena, von der Weide-Wierzbowskich. W 1606 roku poszczególne części majątku nadal znajdowały się w rękach Wierzbowskich i Kospotów. W 1642 roku cała wieś stanowiła własność Pawła i Franciszka von der Weide-Wierzbowskich, którzy przyjęli nazwisko Butowskich, używane łącznie z nazwiskiem rodowym. W 1664 roku pojawiał się nowy współwłaściciel wsi w osobie Bartłomieja Stanisława Borowskiego. Około 1717 roku Butowo zakupił kapitan von Belling. Po nim właścicielem wsi był polski generał-porucznik Jan Krzysztof von Bardeleben. W 1785 miejscowość była wsią szlachecką z karczmą i 24 budynkami mieszkalnymi. | Miejscowość po raz pierwszy została wymieniona w dokumencie wystawionym dnia 5 lutego 1289 roku, który nadawał dobra Prusowi o imieniu Navier oraz jego synom. W 1364 roku wieś należała do rodziny von Elnisów, którzy w 1326 roku z rąk biskupa pomezańskiego otrzymali 47 łanów ziemi. Około 1400 roku Butowo stanowiło własność kilku osób: proboszcza Alberta, braci Borota, Michała i Pawła oraz dzieci Sambora von Balowa. W 1403 roku wieś wykupiona wcześniej przez biskupa pomezańskiego została nadana synom Henryka Mooncha: Bertoldowi, Janowi i Jerzemu. W 1520 roku kolejny biskup [[Hiob von Dobeneck]] nadał wieś na [[prawo magdeburskie|prawie magdeburskim]] Janowi von Kospotowi. Siedemnaście lat później Kospot przekazał połowę majątku swojej matce. W 1597 roku Butowo ponownie należało do kilku właścicieli: von Kospota, von Kletzena, von der Weide-Wierzbowskich. W 1606 roku poszczególne części majątku nadal znajdowały się w rękach Wierzbowskich i Kospotów. W 1642 roku cała wieś stanowiła własność Pawła i Franciszka von der Weide-Wierzbowskich, którzy przyjęli nazwisko Butowskich, używane łącznie z nazwiskiem rodowym. W 1664 roku pojawiał się nowy współwłaściciel wsi w osobie Bartłomieja Stanisława Borowskiego. Około 1717 roku Butowo zakupił kapitan von Belling. Po nim właścicielem wsi był polski generał-porucznik Jan Krzysztof von Bardeleben. W 1785 miejscowość była wsią szlachecką z karczmą i 24 budynkami mieszkalnymi. | ||
− | W miejscowości działa jednostka [[Ochotnicza Straż Pożarna w Butowie| Ochotniczej Straży Pożarnej]] oraz [[Koło Gospodyń Wiejskich w Butowie| Koło Gospodyń Wiejskich]]. W miejscowości istnieje wiejska świetlica. W okolicach wsi funkcjonuje farma wiatrowa. | + | W miejscowości działa jednostka [[Ochotnicza Straż Pożarna w Butowie| Ochotniczej Straży Pożarnej]] oraz [[Koło Gospodyń Wiejskich w Butowie| Koło Gospodyń Wiejskich]]. W miejscowości istnieje wiejska świetlica. W okolicach wsi funkcjonuje farma wiatrowa. Wieś ma rolniczy charakter. Część mieszkańców dojeżdża do pracy w Kisielicach. W lokalnej zabudowie przeważają domki jednorodzinne. |
<br/> | <br/> | ||
− | |||
− | |||
− | |||
== Bibliografia == | == Bibliografia == |
Wersja z 16:36, 13 kwi 2014
Butowo | |
| |
Pole-obowiązkowe Pole-obowiązkowe
| |
Państwo | ![]() |
Województwo | warmińsko-mazurskie |
Powiat | iławski |
Gmina | Kisielice |
Liczba ludności (2010) | 245 |
![]() {{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Butowo (niem. Bauthen) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie iławskim, w gminie Kisielice. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa elbląskiego.
Miejscowość w 2010 roku liczyła 245 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Krzysztof Gniadek[1].
Spis treści
[ukryj]Położenie
Wieś położona jest w zachodniej części województwa warmińsko-mazurskiego, na Pojezierzu Iławskim, 30 km na zachód od Iławy i 9 km na zachód od Kisielic, na północ od drogi krajowej nr 16, w pobliżu granicy z województwem kujawsko-pomorskim.
Dzieje miejscowości
Miejscowość po raz pierwszy została wymieniona w dokumencie wystawionym dnia 5 lutego 1289 roku, który nadawał dobra Prusowi o imieniu Navier oraz jego synom. W 1364 roku wieś należała do rodziny von Elnisów, którzy w 1326 roku z rąk biskupa pomezańskiego otrzymali 47 łanów ziemi. Około 1400 roku Butowo stanowiło własność kilku osób: proboszcza Alberta, braci Borota, Michała i Pawła oraz dzieci Sambora von Balowa. W 1403 roku wieś wykupiona wcześniej przez biskupa pomezańskiego została nadana synom Henryka Mooncha: Bertoldowi, Janowi i Jerzemu. W 1520 roku kolejny biskup Hiob von Dobeneck nadał wieś na prawie magdeburskim Janowi von Kospotowi. Siedemnaście lat później Kospot przekazał połowę majątku swojej matce. W 1597 roku Butowo ponownie należało do kilku właścicieli: von Kospota, von Kletzena, von der Weide-Wierzbowskich. W 1606 roku poszczególne części majątku nadal znajdowały się w rękach Wierzbowskich i Kospotów. W 1642 roku cała wieś stanowiła własność Pawła i Franciszka von der Weide-Wierzbowskich, którzy przyjęli nazwisko Butowskich, używane łącznie z nazwiskiem rodowym. W 1664 roku pojawiał się nowy współwłaściciel wsi w osobie Bartłomieja Stanisława Borowskiego. Około 1717 roku Butowo zakupił kapitan von Belling. Po nim właścicielem wsi był polski generał-porucznik Jan Krzysztof von Bardeleben. W 1785 miejscowość była wsią szlachecką z karczmą i 24 budynkami mieszkalnymi.
W miejscowości działa jednostka Ochotniczej Straży Pożarnej oraz Koło Gospodyń Wiejskich. W miejscowości istnieje wiejska świetlica. W okolicach wsi funkcjonuje farma wiatrowa. Wieś ma rolniczy charakter. Część mieszkańców dojeżdża do pracy w Kisielicach. W lokalnej zabudowie przeważają domki jednorodzinne.
Bibliografia
- Iława. Z dziejów miasta i powiatu, red. Andrzej Wakar, Olsztyn 1972.
- Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Westpreussen, Commission bei Leon Saunier, Danzig und Elbing 1858.
- Warmia i Mazury. Przewodnik ilustrowany, red. Marcin Kuleszo, Barbara Wojczulanis, Olsztyn 2001.
- Plan rozwoju lokalnego gminy i miasta Kisielice na lata 2007-2013, Kisielice styczeń 2007 [data dostępu: 5.03.2014]
- Plan odnowy miejscowości Butowo [data dostępu 5.03.2014]
- Bank Danych Lokalnych GUS [data dostępu: 5.03.2014]
- Deutsche Verwaltungsgeschichte [data dostępu: 5.03.2014]
Przypisy