Byszwałd: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Edukacja) |
|||
Linia 29: | Linia 29: | ||
|www = | |www = | ||
}} | }} | ||
− | ''' Byszwałd ''' (niem. ''Bischwalde'') – | + | ''' Byszwałd ''' (niem. ''Bischwalde'') – wieś sołecka położona w [[województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko-mazurskim]], w [[powiat iławski|powiecie iławskim]], w [[Lubawa (gmina wiejska)|gminie Lubawa]]. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa olsztyńskiego. |
Miejscowość w 2010 r. liczyła 639 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje [[Bernard Bogdański]]<ref>[http://www.bip.gminalubawa.pl/ bip.gminalubawa.pl] [05.03.2014]</ref>. | Miejscowość w 2010 r. liczyła 639 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje [[Bernard Bogdański]]<ref>[http://www.bip.gminalubawa.pl/ bip.gminalubawa.pl] [05.03.2014]</ref>. | ||
Linia 43: | Linia 43: | ||
Kościół wzniesiono na początku XIV stulecia, uległ on jednak zniszczeniu w czasie wojen polsko-krzyżackich. Został odbudowany w XV w. | Kościół wzniesiono na początku XIV stulecia, uległ on jednak zniszczeniu w czasie wojen polsko-krzyżackich. Został odbudowany w XV w. | ||
− | Miejscowość została dotkliwie zniszczona w okresie wojen szwedzkich. W 1676 r. na opuszczonych terenach został utworzony folwark biskupi. Wybudowano również pałac, który należał do ulubionych rezydencji biskupów chełmińskich. Do 1639 r. miejscowość była | + | Miejscowość została dotkliwie zniszczona w okresie wojen szwedzkich. W 1676 r. na opuszczonych terenach został utworzony folwark biskupi. Wybudowano również pałac, który należał do ulubionych rezydencji biskupów chełmińskich. Do 1639 r. miejscowość była wsią parafialną. W 1773 r. stała się własnością króla pruskiego. |
W 1822 r. wybudowano miejscową szkołę. W okresie dwudziestolecia międzywojennego w Byszwałdzie działała dwuletnia szkoła rolnicza. W 1927 r. miejscowość była zamieszkana przez 792 osoby. W czasie II wojny światowej do Byszwałdu sprowadzono niemieckich osadników, a polskich mieszkańców wysiedlono. | W 1822 r. wybudowano miejscową szkołę. W okresie dwudziestolecia międzywojennego w Byszwałdzie działała dwuletnia szkoła rolnicza. W 1927 r. miejscowość była zamieszkana przez 792 osoby. W czasie II wojny światowej do Byszwałdu sprowadzono niemieckich osadników, a polskich mieszkańców wysiedlono. | ||
Linia 52: | Linia 52: | ||
== Edukacja == | == Edukacja == | ||
*[[Szkoła Podstawowa w Byszwałdzie]] | *[[Szkoła Podstawowa w Byszwałdzie]] | ||
− | |||
==Religia== | ==Religia== | ||
Wieś znajduje się na terenie [[Parafia pw. św. Jakuba Apostoła w Kazanicach|parafii rzymskokatolickiej pw. św. Jakuba Apostoła w Kazanicach]]. | Wieś znajduje się na terenie [[Parafia pw. św. Jakuba Apostoła w Kazanicach|parafii rzymskokatolickiej pw. św. Jakuba Apostoła w Kazanicach]]. | ||
Linia 58: | Linia 57: | ||
== Ludzie związani z miejscowością == | == Ludzie związani z miejscowością == | ||
*[[lkwim:Zygmunt Kornowski|Zygmunt Kornowski]] (1920–1987) – urodzony w Byszwałdzie poeta, zbieracz legend, zecer; od początku lat 50. mieszkał w [[Bartoszyce|Bartoszycach]] | *[[lkwim:Zygmunt Kornowski|Zygmunt Kornowski]] (1920–1987) – urodzony w Byszwałdzie poeta, zbieracz legend, zecer; od początku lat 50. mieszkał w [[Bartoszyce|Bartoszycach]] | ||
− | |||
== Zabytki == | == Zabytki == | ||
*wczesnośredniowieczne grodzisko zwane Górą Zamkową | *wczesnośredniowieczne grodzisko zwane Górą Zamkową |
Wersja z 09:41, 23 wrz 2014
Byszwałd | |
| |
Byszwałd. Kościół pw. św. Andrzeja Apostoła
| |
Państwo | Polska |
Województwo | warmińsko-mazurskie |
Powiat | iławski |
Gmina | Lubawa |
Liczba ludności (2010) | 639 |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Byszwałd (niem. Bischwalde) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie iławskim, w gminie Lubawa. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa olsztyńskiego.
Miejscowość w 2010 r. liczyła 639 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Bernard Bogdański[1].
Spis treści
Położenie
Wieś położona jest w zachodniej części województwa warmińsko-mazurskiego, na pograniczu Garbu Lubawskiego i Pojezierza Iławskiego, 20 km na południowy wschód od Iławy i 4 km na północ od Lubawy, przy drodze krajowej nr 15.
Dzieje miejscowości
Miejscowość została założona między 1234 a 1349 r. przez biskupa Ottona. Obszar wsi obejmował wówczas 70 łanów. Zasadźca otrzymał m.in. pozwolenie na prowadzenie karczmy oraz połów ryb na Drwęcy. Potwierdzenie nadania przez biskupa Wikbolda Dobilsteina nastąpiło w roku 1367.
Kościół wzniesiono na początku XIV stulecia, uległ on jednak zniszczeniu w czasie wojen polsko-krzyżackich. Został odbudowany w XV w.
Miejscowość została dotkliwie zniszczona w okresie wojen szwedzkich. W 1676 r. na opuszczonych terenach został utworzony folwark biskupi. Wybudowano również pałac, który należał do ulubionych rezydencji biskupów chełmińskich. Do 1639 r. miejscowość była wsią parafialną. W 1773 r. stała się własnością króla pruskiego.
W 1822 r. wybudowano miejscową szkołę. W okresie dwudziestolecia międzywojennego w Byszwałdzie działała dwuletnia szkoła rolnicza. W 1927 r. miejscowość była zamieszkana przez 792 osoby. W czasie II wojny światowej do Byszwałdu sprowadzono niemieckich osadników, a polskich mieszkańców wysiedlono.
W 1948 r. w Byszwałdzie powstało Koło Gospodyń Wiejskich.
Edukacja
Religia
Wieś znajduje się na terenie parafii rzymskokatolickiej pw. św. Jakuba Apostoła w Kazanicach.
Ludzie związani z miejscowością
- Zygmunt Kornowski (1920–1987) – urodzony w Byszwałdzie poeta, zbieracz legend, zecer; od początku lat 50. mieszkał w Bartoszycach
Zabytki
- wczesnośredniowieczne grodzisko zwane Górą Zamkową
- kościół pw. św. Andrzeja Apostoła z XIV w.
- cmentarz przykościelny
- kaplica cmentarna
- dzwonnica przykościelna z XVIII w.
- wiejskie chaty z XIX w.
- dwie murowane przydrożne kapliczki z początku XX w.
Przypisy
- ↑ bip.gminalubawa.pl [05.03.2014]
Bibliografia
Niesiobędzki Wiesław, Powiat iławski. Dzieje, zabytki, pejzaż i kultura. Szkice historyczne, wydanie II, poprawione i poszerzone, Iława 2008.
Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Westpreussen, Commission bei Leon Saunier, Danzig und Elbing 1858.
Śliwiński Jóżef, Lubawa. Z dziejów miasta i okolic, Olsztyn 1982.
Warmia i Mazury. Przewodnik ilustrowany, red. Marcin Kuleszo, Barbara Wojczulanis, Olsztyn 2001.
wuoz.olsztyn.pl, wojewódzka ewidencja zabytków [data dostępu: 5.03.2014]
Plan rozwoju lokalnego gminy Lubawa, bip.gminalubawa.pl [05.03.2014]
Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Lubawa, bip.gminalubawa.pl [05.03.2014]
Bank Danych Lokalnych GUS [05.03.2014]
verwaltungsgeschichte.de [05.03.2014]
ciekawemazury.pl [05.03.2014]
polskaniezwykla.pl [05.03.2014]