Jan Rekuć: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Linia 3: Linia 3:
 
  |imię i nazwisko org  =
 
  |imię i nazwisko org  =
 
  |pseudonim            =
 
  |pseudonim            =
  |grafika              = Pole-obowiązkowe-zdjęcie
+
  |grafika              =  
  |opis grafiki        = Pole-obowiązkowe
+
  |opis grafiki        =  
 
  |podpis              =
 
  |podpis              =
  |data urodzenia      = ok. 1670 roku
+
  |data urodzenia      = ok. 1670 r.
 
  |miejsce urodzenia    = Mondwidy
 
  |miejsce urodzenia    = Mondwidy
 
  |imię przy narodzeniu =
 
  |imię przy narodzeniu =
  |data śmierci        = 11 marca 1721  
+
  |data śmierci        = 11 marca 1721 r.
  |miejsce śmierci      = [[Królewiec]]
+
  |miejsce śmierci      = Królewiec
 
  |przyczyna śmierci    =
 
  |przyczyna śmierci    =
 
  |miejsce spoczynku    =
 
  |miejsce spoczynku    =
Linia 20: Linia 20:
 
  |www                  =
 
  |www                  =
 
}}
 
}}
 +
'''Jan Rekuć''' (ur. ok. 1670 r. w Mondwidach, zm. 11 marca 1721 r. w [[Królewiec|Królewcu]]) – drukarz.
 +
<br/><br/>
 +
== Życiorys ==
 +
Jan Rekuć urodził się po 1670 roku w Mondwidach koło Słucka. Jego ojciec był katolikiem, a matka kalwinką. Rodzice pochodzili ze Żmudzi.
 +
===Szkoła i wykształcenie===
 +
Jan Rekuć ukończył szkołę zborową w Kiejdanach. Potem uczył się w Joachimsthal Gimnasium w Berlinie. Studiował teologię na Uniwersytecie we Frankfurcie nad Odrą.
  
'''Jan Rekuć''' (ur. ok. 1670 roku w Mondwidach, zm. 11 marca 1721 roku w [[Królewiec|Królewcu]]) – drukarz.  
+
===Działalność===
 +
Pracował jako kaznodzieja w polskim zborze ewangelicko–reformowanym. Wystarał się w 1707 roku o środki finansowe na remont zboru w Kiejdanach. Tam uczestniczył w synodzie Jednoty Litewskiej. Jako delegat jeździł na synody generalne całej Rzeczypospolitej w Toruniu (1712 r.) i Gdańsku (1718 i 1719 r.). W 1716 roku interweniował w Warszawie u posła carskiego Grzegorza Dołgoruckiego, jak również u Jakuba Henryka Fleminga w sprawie przeciwdziałania dalszym ograniczeniom praw ewangelików w Polsce.  
  
 +
W 1709 roku uruchomił drukarnię. Zezwolił gminie kalwińskiej drukować swoje wydawnictwa w Królewcu. Tamtejsza Drukarnia Polska i Litewska w drukowała książki na potrzeby kościołów i szkół ewangelicko–reformowanych. Z Drukarni Polskiej w Królewcu wychodziła również "Poczta Królewiecka", pismo wydawane w języku polskim. Pierwszy numer ukazał się 6 sierpnia, ostatni 28 grudnia 1720 roku. "Poczta Królewiecka" głównie rozchodziła się w Prusach. Można ją też było nabyć w Drukarni Polskiej na ulicy Długiej w Królewcu. Nie udało się zainteresować nią czytelników w Polsce i na Litwie; ostatecznie tygodnik upadł. Jerzy Rekuć zmarł wkrótce po upadku Poczty, 11 marca 1721 roku.
  
== Życiorys ==
 
Jan Rekuć urodził się po 1670 roku w Mondwidach koło Słucka. Ojciec jego był katolikiem, matka kalwinką. Rodzice pochodzili ze Żmudzi. Jan Rekuć ukończył szkołę zborową w Kiejdanach. Potem uczył się w Joachimsthal Gimnasium w Berlinie. Studiował też teologię na Uniwersytecie we Frankfurcie nad Odrą. Pracował jako kaznodzieja w polskim zborze ewangelicko–reformowanym. Jan Rekuć wystarał się w 1707 roku o środki finansowe na remont zboru w Kiejdanach. Uczestniczył w synodzie Jednoty Litewskiej w Kiejdanach. Jako delegat jeździł na synody generalne całej Rzeczypospolitej w [[Toruń|Toruniu]] (1712 r.) i [[Gdańsk|Gdańsku]] (1718 i 1719 r.). W 1716 roku interweniował w Warszawie u posła carskiego Grzegorza Dołgoruckiego jak również u Jakuba Henryka Fleminga w sprawie przeciwdziałania dalszym ograniczeniom praw ewangelików w Polsce. W 1709 roku uruchomił drukarnie. Zezwolił gminie kalwińskiej drukować swoje wydawnictwa w [[Królewiec|Królewcu]]. Drukarnia Polska i Litewska w [[Królewiec|Królewcu]] drukowała książki na potrzeby kościołów i szkół ewangelicko–reformowanych. Z Drukarni Polskiej w [[Królewiec|Królewcu]] wywodziła się również Poczta Królewiecka. ''Poczta'' była wydawana w języku polskim. Pierwszy numer Poczty ukazał się 6 sierpnia, ostatni 28 grudnia 1720 roku. Poczta głównie rozchodziła się w [[Prusy|Prusach]]. Można ją też było nabyć w Drukarni Polskiej na ulicy Długiej w [[Królewiec|Królewcu]]. Nie udało się Pocztą zainteresować czytelników w Polsce i na Litwie. Poczta upadła. Jerzy Rekuć wkrótce po upadku Poczty, 11 marca 1721 roku zmarł w [[Królewiec|Królewcu]].
 
 
<br/>
 
 
== Bibliografia ==
 
== Bibliografia ==
 
''Wybitni Polacy w Królewcu XVI–XX wiek'', red. S. Augusiewicz, J. Jasiński, T. Oracki, Olsztyn 2005, s. 161-165.
 
''Wybitni Polacy w Królewcu XVI–XX wiek'', red. S. Augusiewicz, J. Jasiński, T. Oracki, Olsztyn 2005, s. 161-165.
 
<br/>
 
<br/>
== Zobacz też ==
 
 
  
  
[[Kategoria: Osoba]][[Kategoria: Drukarz]]
+
[[Kategoria: Osoba|Rekuć, Jan]][[Kategoria: Prasa|Rekuś, Jan]] [[Kategoria: Wydawcy|Rekuć, Jan]] [[Kategoria: 1701-1800|Rekuć, Jan]]

Wersja z 12:40, 13 sty 2015

Jan Rekuć

Data i miejsce urodzenia ok. 1670 r.
Mondwidy
Data i miejsce śmierci 11 marca 1721 r.
Królewiec
Zawód drukarz

Jan Rekuć (ur. ok. 1670 r. w Mondwidach, zm. 11 marca 1721 r. w Królewcu) – drukarz.

Życiorys

Jan Rekuć urodził się po 1670 roku w Mondwidach koło Słucka. Jego ojciec był katolikiem, a matka kalwinką. Rodzice pochodzili ze Żmudzi.

Szkoła i wykształcenie

Jan Rekuć ukończył szkołę zborową w Kiejdanach. Potem uczył się w Joachimsthal Gimnasium w Berlinie. Studiował teologię na Uniwersytecie we Frankfurcie nad Odrą.

Działalność

Pracował jako kaznodzieja w polskim zborze ewangelicko–reformowanym. Wystarał się w 1707 roku o środki finansowe na remont zboru w Kiejdanach. Tam uczestniczył w synodzie Jednoty Litewskiej. Jako delegat jeździł na synody generalne całej Rzeczypospolitej w Toruniu (1712 r.) i Gdańsku (1718 i 1719 r.). W 1716 roku interweniował w Warszawie u posła carskiego Grzegorza Dołgoruckiego, jak również u Jakuba Henryka Fleminga w sprawie przeciwdziałania dalszym ograniczeniom praw ewangelików w Polsce.

W 1709 roku uruchomił drukarnię. Zezwolił gminie kalwińskiej drukować swoje wydawnictwa w Królewcu. Tamtejsza Drukarnia Polska i Litewska w drukowała książki na potrzeby kościołów i szkół ewangelicko–reformowanych. Z Drukarni Polskiej w Królewcu wychodziła również "Poczta Królewiecka", pismo wydawane w języku polskim. Pierwszy numer ukazał się 6 sierpnia, ostatni 28 grudnia 1720 roku. "Poczta Królewiecka" głównie rozchodziła się w Prusach. Można ją też było nabyć w Drukarni Polskiej na ulicy Długiej w Królewcu. Nie udało się zainteresować nią czytelników w Polsce i na Litwie; ostatecznie tygodnik upadł. Jerzy Rekuć zmarł wkrótce po upadku Poczty, 11 marca 1721 roku.

Bibliografia

Wybitni Polacy w Królewcu XVI–XX wiek, red. S. Augusiewicz, J. Jasiński, T. Oracki, Olsztyn 2005, s. 161-165.