Ludwig von Erlichshausen: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 25: | Linia 25: | ||
== Życiorys == | == Życiorys == | ||
| − | Ludwik von Erlichshausen był bratankiem wielkiego mistrza [[Konrad von Erlichshausen|Konrada von Erlichshausena]] i wujem dla wielkiego mistrza [[Henryk von Plauen|Henryka von Plauena]]. Ludwik von Erlichshausen około 1434 roku wstąpił do zakonu krzyżackiego. Na początku pełnił funkcję kampana komtura z Pokarmina. Był wójtem w [[Grabie|Grabinach]] w latach 1441–1442. Pełnił funkcję komtura w [[Kowalewo|Kowalewie]] i w [Gniewno|Gniewnie]]. Wielkim mistrzem Ludwik von Erlichshausen został wybrany 21 marca 1450 roku. Usilnie działał przeciw organizowaniu się samorządu stanów pruskich. Legat papieski Ludwik Perez został sprowadzony przez Ludwika von Erlichshausena do zakonu krzyżackiego. Jego zadaniem było zmuszenie [[Związek Pruski|Związku Pruskiego]] do uległości wobec zakonu. W roku 1452 zorganizowana debata polityczna niczego nie rozwiązała. Sąd cesarski z 1454 roku spowodował w [[Prusy|Prusach]] wybuch powstania. Wielkiemu mistrzowi wypowiedziała posłuszeństwo Tajna Rada Związku Pruskiego. Poprosiła króla polskiego o pomoc. Kazimierz IV Jagiellończyk w 1454 roku wydał akt inkorporacji, który był pretekstem do wojny trzynastoletniej. Podczas działań wojennych powstały problemy finansowe, a Ludwik von Erlichshausen został więźniem własnej armii. Problemy finansowe w 1457 roku doprowadziły Ludwika von Erlichshausena do wygnania z [[Malbork|Malborka]] oraz sprzedaży zamku przez najemników królowi polskiemu. Ludwik von Erlichshausen ukrywał się na Pomorzu, aby później z [[Gniewno|Gniewna]] przekraść się do [[Królewiec|Królewca]]. W 1463 roku doszło do klęski zakonu w bitwie na Zalewie Wiślanym. Ludwik von Erlichshausen po zakończonej wojnie trzynastoletniej i pokoju toruńskim z 1466 roku nie opuszczał już [[Królewiec|Królewca]]. Zmarł 4 kwietnia 1467 roku na zamku w [[Królewiec|Królewcu]]. Tam też został pochowany w katedrze. | + | Ludwik von Erlichshausen był bratankiem wielkiego mistrza [[Konrad von Erlichshausen|Konrada von Erlichshausena]] i wujem dla wielkiego mistrza [[Henryk Reuss von Plauen|Henryka Reuss von Plauena]]. Ludwik von Erlichshausen około 1434 roku wstąpił do zakonu krzyżackiego. Na początku pełnił funkcję kampana komtura z Pokarmina. Był wójtem w [[Grabie|Grabinach]] w latach 1441–1442. Pełnił funkcję komtura w [[Kowalewo|Kowalewie]] i w [Gniewno|Gniewnie]]. Wielkim mistrzem Ludwik von Erlichshausen został wybrany 21 marca 1450 roku. Usilnie działał przeciw organizowaniu się samorządu stanów pruskich. Legat papieski Ludwik Perez został sprowadzony przez Ludwika von Erlichshausena do zakonu krzyżackiego. Jego zadaniem było zmuszenie [[Związek Pruski|Związku Pruskiego]] do uległości wobec zakonu. W roku 1452 zorganizowana debata polityczna niczego nie rozwiązała. Sąd cesarski z 1454 roku spowodował w [[Prusy|Prusach]] wybuch powstania. Wielkiemu mistrzowi wypowiedziała posłuszeństwo Tajna Rada Związku Pruskiego. Poprosiła króla polskiego o pomoc. Kazimierz IV Jagiellończyk w 1454 roku wydał akt inkorporacji, który był pretekstem do wojny trzynastoletniej. Podczas działań wojennych powstały problemy finansowe, a Ludwik von Erlichshausen został więźniem własnej armii. Problemy finansowe w 1457 roku doprowadziły Ludwika von Erlichshausena do wygnania z [[Malbork|Malborka]] oraz sprzedaży zamku przez najemników królowi polskiemu. Ludwik von Erlichshausen ukrywał się na Pomorzu, aby później z [[Gniewno|Gniewna]] przekraść się do [[Królewiec|Królewca]]. W 1463 roku doszło do klęski zakonu w bitwie na Zalewie Wiślanym. Ludwik von Erlichshausen po zakończonej wojnie trzynastoletniej i pokoju toruńskim z 1466 roku nie opuszczał już [[Królewiec|Królewca]]. Zmarł 4 kwietnia 1467 roku na zamku w [[Królewiec|Królewcu]]. Tam też został pochowany w katedrze. |
<br/> | <br/> | ||
Wersja z 15:02, 28 gru 2014
| Ludwik von Erlichshausen | |
| | |
| Pole-obowiązkowe Pole-obowiązkowe
| |
| Data i miejsce śmierci | 4 kwietnia 1467 roku Królewiec |
| Zawód | XVIII wielki mistrz zakonu krzyżackiego |
Ludwik von Erlichshausen (zm. 4 kwietnia 1467 roku w Królewcu) – XXVIII wielki mistrz zakonu krzyżackiego.
Życiorys
Ludwik von Erlichshausen był bratankiem wielkiego mistrza Konrada von Erlichshausena i wujem dla wielkiego mistrza Henryka Reuss von Plauena. Ludwik von Erlichshausen około 1434 roku wstąpił do zakonu krzyżackiego. Na początku pełnił funkcję kampana komtura z Pokarmina. Był wójtem w Grabinach w latach 1441–1442. Pełnił funkcję komtura w Kowalewie i w [Gniewno|Gniewnie]]. Wielkim mistrzem Ludwik von Erlichshausen został wybrany 21 marca 1450 roku. Usilnie działał przeciw organizowaniu się samorządu stanów pruskich. Legat papieski Ludwik Perez został sprowadzony przez Ludwika von Erlichshausena do zakonu krzyżackiego. Jego zadaniem było zmuszenie Związku Pruskiego do uległości wobec zakonu. W roku 1452 zorganizowana debata polityczna niczego nie rozwiązała. Sąd cesarski z 1454 roku spowodował w Prusach wybuch powstania. Wielkiemu mistrzowi wypowiedziała posłuszeństwo Tajna Rada Związku Pruskiego. Poprosiła króla polskiego o pomoc. Kazimierz IV Jagiellończyk w 1454 roku wydał akt inkorporacji, który był pretekstem do wojny trzynastoletniej. Podczas działań wojennych powstały problemy finansowe, a Ludwik von Erlichshausen został więźniem własnej armii. Problemy finansowe w 1457 roku doprowadziły Ludwika von Erlichshausena do wygnania z Malborka oraz sprzedaży zamku przez najemników królowi polskiemu. Ludwik von Erlichshausen ukrywał się na Pomorzu, aby później z Gniewna przekraść się do Królewca. W 1463 roku doszło do klęski zakonu w bitwie na Zalewie Wiślanym. Ludwik von Erlichshausen po zakończonej wojnie trzynastoletniej i pokoju toruńskim z 1466 roku nie opuszczał już Królewca. Zmarł 4 kwietnia 1467 roku na zamku w Królewcu. Tam też został pochowany w katedrze.
Bibliografia
M. Murinius, Kronika Mistrzów Pruskich, wstęp i oprac. Z. Nowak, Olsztyn 1989, s. 211–219.
