Henryk III Sorbom: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna) |
(→Ciekawostki) |
||
| Linia 40: | Linia 40: | ||
==Ciekawostki== | ==Ciekawostki== | ||
| − | Rodzicami Henryka byli: Henryk i Udilia. Nazwisko Sorbom wywodziło się od nazwy wsi - Sauerbaum położonej niedaleko [[Elbląg|Elbląga]]. | + | Rodzicami Henryka byli: Henryk i Udilia. Nazwisko Sorbom wywodziło się od nazwy wsi - Sauerbaum położonej niedaleko [[Elbląg|Elbląga]]. Biskup obsadzał swoimi krewnymi stanowiska na terenie [[biskupstwo warmińskie|biskupstwa warmińskiego]]. |
<br/> | <br/> | ||
Wersja z 22:06, 22 gru 2013
| Henryk III Sorbom | |
| | |
| Zawód | biskup warmiński |
Henryk III Sorbom (ur. ok. 1340 r. w Elblągu, zm. x miesiac rrrr w miejscowość) – biskup warmiński w latach 1373–1401.
Spis treści
Życiorys
Szkoła i wykształcenie
Henryk III Sorbom studiował w Pradze.
Praca
Henryk w 1365 r. był pisarzem dworskim, a od 1366 r. do 1373 pełnił funkcję sekretarza króla Karola IV Luksemburczyka. Dzięki jego protekcji otrzymał w 1365 r. prowizję na kanonię warmińską. W 1372 r. został proboszczem w Weidenau na Śląsku Austryiackim, 26 marca kanonikiem wrocławskim, a 15 kwietnia kanonikiem przy katedrze św. Piotra w Wyszehradzie koło Pragi. Papież Grzegorz XI powołał Henryka III Sorboma na biskupa warmińskiego 5 września 1373 r.
Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna
Henryk przejął biskupstwo warmińskie po Janie Stryprock. Musiał załagodzić konflikt z Zakonem Krzyżackim. Ostatecznie udało się to w 1374 r. w Elblągu. Biskupstwo warmińskie utraciło wówczas wiele kilometrów swojego terytorium.
Ciekawostki
Rodzicami Henryka byli: Henryk i Udilia. Nazwisko Sorbom wywodziło się od nazwy wsi - Sauerbaum położonej niedaleko Elbląga. Biskup obsadzał swoimi krewnymi stanowiska na terenie biskupstwa warmińskiego.
Bibliografia
Obłąk Jan, Kopiczko Andrzej,Historia Diecezji i Archidiecezji Warmińskiej, Olsztyn 2010, 261 ss.
Poczet biskupów warmińskich, pod red. Stanisława Achremczyka, Olsztyn 2008, 510 ss.
