Jan Stryprock: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna) |
|||
| Linia 41: | Linia 41: | ||
Jan Stryprock jawnie występował przeciwko [[Zakon Krzyżacki|Zakonowi Krzyżackiemu]]. Wspierała go w tym rodzina Flemingów z Lubeki. Rodzina biskupa również pochodziła z Lubeki skąd przeniosła się do [[Elbląg|Elbląga]] i do [[Braniewo|Braniewa]]. Jan bronił uposażenia i prerogatyw kościoła na [[Warmia|Warmii]] przed [[Zakon Krzyżacki|Zakonem Krzyżackim]]. Spotkał się nawet z wielkim mistrzem [[Winrych von Kniprode |Winrychem von Kniprode]] w [[Podgrodzie|Podgrodziu]] koło [[Tolkmicko |Tolkmicka]]. Rozmowa dwóch dostojników szybko przerodziła się w konflikt. [[Winrych von Kniprode]] rzucił się na Jana ze sztyletem. Biskup udał się do Awinionu i przedstawił zaistniałą sytuację papieżowi. Jednocześnie wytoczył proces [[Zakon Krzyżacki|Zakonowi Krzyżackiemu]]. Grzegorz XI wyznaczył rozjemców sporu: kanoników wrocławskich, którzy wstrzymali się od ostatecznej decyzji. Jan nie doczekał rozwiązania sprawy, gdyż zmarł we wrześniu 1373 r. w Awinionie. | Jan Stryprock jawnie występował przeciwko [[Zakon Krzyżacki|Zakonowi Krzyżackiemu]]. Wspierała go w tym rodzina Flemingów z Lubeki. Rodzina biskupa również pochodziła z Lubeki skąd przeniosła się do [[Elbląg|Elbląga]] i do [[Braniewo|Braniewa]]. Jan bronił uposażenia i prerogatyw kościoła na [[Warmia|Warmii]] przed [[Zakon Krzyżacki|Zakonem Krzyżackim]]. Spotkał się nawet z wielkim mistrzem [[Winrych von Kniprode |Winrychem von Kniprode]] w [[Podgrodzie|Podgrodziu]] koło [[Tolkmicko |Tolkmicka]]. Rozmowa dwóch dostojników szybko przerodziła się w konflikt. [[Winrych von Kniprode]] rzucił się na Jana ze sztyletem. Biskup udał się do Awinionu i przedstawił zaistniałą sytuację papieżowi. Jednocześnie wytoczył proces [[Zakon Krzyżacki|Zakonowi Krzyżackiemu]]. Grzegorz XI wyznaczył rozjemców sporu: kanoników wrocławskich, którzy wstrzymali się od ostatecznej decyzji. Jan nie doczekał rozwiązania sprawy, gdyż zmarł we wrześniu 1373 r. w Awinionie. | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | Biskup Jan w 1357 r. powołał prałaturę dziekana w kapitule kolegiackiej. | + | Biskup Jan w 1357 r. powołał prałaturę dziekana w kapitule kolegiackiej. W 1364 r. lokował [[Barczewo]]. |
| + | <br/> | ||
==Ciekawostki== | ==Ciekawostki== | ||
Wersja z 21:46, 22 gru 2013
| Jan Stryprock | |
| | |
| Data urodzenia | ok. 1300 r. |
| Data i miejsce śmierci | wrzesień 1373 r. Awinion |
| Przyczyna śmierci | prawdopodobnie otrucie |
| Miejsce spoczynku | kościół Dominikanów w Awinionie |
| Zawód | biskup warmiński |
Jan Stryprock (ur. ok. 1300 r., zm. we wrześniu 1373 r. w Awinionie) – biskup warmiński w latach 1355-1373.
Spis treści
Życiorys
Szkoła i wykształcenie
Praca
Nie wiadomo kiedy Jan Stryprock został przyjęty do grona kanoników warmiński. W 1328 r. był już na pewno kustoszem kapitulnym. W 1343 r. Jana mianowano na wikariusza generalnego biskupstwa warmińskiego.
2 sierpnia 1355 r. - w trzecim dniu po śmierci Jana z Miśni - kapituła warmińska wybrała na biskupa Jana Stryprocka. Kapituła nie wiedziała, że papież Innocenty VI zarezerwował obsadzanie tronu biskupiego na Warmii dla siebie. W wyniku braku zatwierdzenia przez papieża, Jan Stryprock udał się do Awinionu. W Awinionie zdołał przekonać papieża, że nic nie wiedział o wydanym dekrecie. Ostatecznie Innocenty VI powołał go na biskupa warmińskiego. W listopadzie 1355 r. konsekrował go kardynał Taliarand z Albano.
Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna
Jan Stryprock jawnie występował przeciwko Zakonowi Krzyżackiemu. Wspierała go w tym rodzina Flemingów z Lubeki. Rodzina biskupa również pochodziła z Lubeki skąd przeniosła się do Elbląga i do Braniewa. Jan bronił uposażenia i prerogatyw kościoła na Warmii przed Zakonem Krzyżackim. Spotkał się nawet z wielkim mistrzem Winrychem von Kniprode w Podgrodziu koło Tolkmicka. Rozmowa dwóch dostojników szybko przerodziła się w konflikt. Winrych von Kniprode rzucił się na Jana ze sztyletem. Biskup udał się do Awinionu i przedstawił zaistniałą sytuację papieżowi. Jednocześnie wytoczył proces Zakonowi Krzyżackiemu. Grzegorz XI wyznaczył rozjemców sporu: kanoników wrocławskich, którzy wstrzymali się od ostatecznej decyzji. Jan nie doczekał rozwiązania sprawy, gdyż zmarł we wrześniu 1373 r. w Awinionie.
Biskup Jan w 1357 r. powołał prałaturę dziekana w kapitule kolegiackiej. W 1364 r. lokował Barczewo.
Ciekawostki
Jan pochodził z lubeckiej rodziny mieszczańskiej osiadłej w Elblągu. Pewna gałąź jego rodziny zamieszkała w Braniewie. Jego herb rodowy przypominał pasiasty surdut.
Bibliografia
Obłąk Jan, Kopiczko Andrzej,Historia Diecezji i Archidiecezji Warmińskiej, Olsztyn 2010, 261 ss.
Poczet biskupów warmińskich, pod red. Stanisława Achremczyka, Olsztyn 2008, 510 ss.
