Tomasz Wilczyński: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Życiorys) |
|||
Linia 39: | Linia 39: | ||
=== Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna === | === Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna === | ||
− | + | Wilczyński ustalił nowy podział administracyjny [[diecezja warmińska| diecezji warmińskiej]]. 15 marca 1957 r. erygował [[Sąd Biskupi Diecezji Warmińskiej]]. W 1959 r. zwiększył liczbę kanoników w [[kapituła warmińska| kapitule warmińskiej]]. | |
+ | <br/> | ||
+ | Utworzył Instytut Katechetyczny w [[Gietrzwałd| Gietrzwałdzie]]. Wspierał wychowawców i wykładowców seminaryjnych w badaniach naukowych i popularyzacji wiedzy teologicznej oraz regionalnej. W 1959 r. z jego inicjatywy założono [[Warmińskie Wydawnictwo Diecezjalne]]. | ||
+ | <br/> | ||
+ | Wilczyński przywiązywał dużą uwagę do tworzenia nowych placówek duszpasterskich. W tym celu musiał walczyć z represyjną polityką władz pruskich. Wilczyński zabiegał o zorganizowanie duszpasterstwa dla grekokatolików. | ||
<br/> | <br/> | ||
Wersja z 16:07, 4 sty 2014
Tomasz Wilczyński (ur. 18 września 1903 r. w Parczewie, zm. 5 sierpnia 1965 r. w Olsztynie) – duchowny katolicki, biskup warmiński w latach 1956-1965.
Spis treści
Życiorys
Szkoła i wykształcenie
Tomasz Wilczyński szkołę podstawową ukończył w Parczewie, a gminazjum w Lublinie. Po krótkim pobycie w wojsku, w 1920 r. powrócił na studia do Lublina. Jeszcze przed święceniami kapłańskimi uczęszczał na Uniwersytet Gregoriański w Rzymie. 1 sierpnia 1926 r. w Lublinie przyjął święcenia kapłańskie. We Włoszech zdobył doktoratu z teologii i licencjat z biblistyki.
Praca
Wilczyński po powrocie do Polski objął stanowisko profesora, a następnie wicedyrektora w lubelskim seminarium. Po wybuchu II wojny światowej przeją parafię w Bełżycach. Zajął się tam ochroną kapłanów poszukiwanych przez Niemców. Po zakończeniu wojny ponownie objął stanowisko rektora w seminarium w Lublinie.
12 czerwca 1952 r. mianowany go biskupem pomocniczym diecezji lubelskiej i biskupem tytularnym Polybotus. 29 czerwca 1952 r. otrzymał święcenia biskupie, a 1 grudnia 1956 r. został ordynariuszem diecezji warmińskiej.
Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna
Wilczyński ustalił nowy podział administracyjny diecezji warmińskiej. 15 marca 1957 r. erygował Sąd Biskupi Diecezji Warmińskiej. W 1959 r. zwiększył liczbę kanoników w kapitule warmińskiej.
Utworzył Instytut Katechetyczny w Gietrzwałdzie. Wspierał wychowawców i wykładowców seminaryjnych w badaniach naukowych i popularyzacji wiedzy teologicznej oraz regionalnej. W 1959 r. z jego inicjatywy założono Warmińskie Wydawnictwo Diecezjalne.
Wilczyński przywiązywał dużą uwagę do tworzenia nowych placówek duszpasterskich. W tym celu musiał walczyć z represyjną polityką władz pruskich. Wilczyński zabiegał o zorganizowanie duszpasterstwa dla grekokatolików.
Ciekawostki
Wilczyński pochodził z rodziny rolnika Stanisława i Bronisławy z Dąbrowskich.
Bibliografia
Obłąk Jan, Kopiczko Andrzej,Historia Diecezji i Archidiecezji Warmińskiej, Olsztyn 2010, 261 ss.
Poczet biskupów warmińskich, pod red. Stanisława Achremczyka, Olsztyn 2008, 510 ss.