Bielistka siwa: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Linia 4: Linia 4:
 
  |L = Hedw.
 
  |L = Hedw.
 
  |Pusta linia = <br/>
 
  |Pusta linia = <br/>
  |grafika = leucobryum.jpg
+
  |grafika = bielistka.jpg
  |podpis grafiki = Bielistka siwa w runie boru świeżego
+
  |podpis grafiki = Bielistka siwa
 
  |Systematyka = Systematyka
 
  |Systematyka = Systematyka
 
  |Domena = eukarionty  
 
  |Domena = eukarionty  
Linia 24: Linia 24:
 
'''Bielistka siwa''' (''Leucobryum glaucum'' Hedw.) - gatunek mchu należący do rodziny widłozębowatych (''Dicranaceae'').  
 
'''Bielistka siwa''' (''Leucobryum glaucum'' Hedw.) - gatunek mchu należący do rodziny widłozębowatych (''Dicranaceae'').  
  
[[Plik:bielistka.jpg|300px|thumb|right|Bielistka siwa]]
+
[[Plik:leucobryum.jpg|300px|thumb|right|Bielistka siwa w runie boru świeżego]]
  
 
=== Morfologia ===
 
=== Morfologia ===

Wersja z 19:57, 30 mar 2014

Bielistka siwa

Leucobryum glaucum
Hedw.
Bielistka siwa
Bielistka siwa
Systematyka
Królestwo rośliny
Gromada mchy
Klasa prątniki
Rząd widłozębowce
Rodzina widłozębowate
Rodzaj bielistka
Gatunek bielistka siwa
Synonimy



Bielistka siwa (Leucobryum glaucum Hedw.) - gatunek mchu należący do rodziny widłozębowatych (Dicranaceae).

Bielistka siwa w runie boru świeżego

Morfologia

Bielistka siwa występuje w postaci dużych, często wysokich poduszkowatych skupisk, w sprzyjających warunkach dorastających do 1 metra średnicy. Gametofit jest krótki, dorastający od 1 do 12,5 cm długości, widlasto rozgałęziony i gęsto ulistniony. Listki są wzniesione, około 3–9 mm długości, lancetowate. Sporofit ma około 8–18 mm długości i jest czerwonawy. Puszka zarodniowa jest silnie zagięta, długości 1,5–2 mm. Wieczko długości 1,5-2 mm, czerwone lub czerwonobrązowe, z ciemnoczerwonym perystomem.


Rozmieszczenie i ekologia

Roślina pospolita w prawie całym kraju - występuje w podmokłych lasach, głównie iglastych, na wilgotnych łąkach, skałach oraz wrzosowiskach (liczba jej stanowisk zmniejsza się w kierunku wschodnim). Jest to gatunek wyróżniający rozpowszechnionego na znacznej powierzchni kraju zespołu leśnego określanego jako suboceaniczny bór sosnowy świeży Leucobryo-Pinetum.


Wartość użytkowa

Bielistka siwa objęta jest częściową ochroną na terenie Polski na podstawie Rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 5 stycznia 2012 r. w sprawie ochrony gatunkowej roślin.


Ciekawostki

Drzewostan zespołu Leucobryo-Pinetum tworzy sosna zwyczajna z domieszką brzozy brodawkowatej, dębu bezszypułkowego i świerka. W podszycie dominują jałowce, kruszyna i jarzębina, w runie - borówka czarna, borówka brusznica, wrzos oraz śmiałek pogięty. Bujna jest także warstwa mszysta utworzona między innymi przez rokiet, płonnik i bielistkę w miejscach bardziej wilgotnych. Miejsca suchsze i prześwietlone opanowują porosty. Zespół ten występuje niemal całej Polsce, z wyjątkiem części północno-wschodniej. W tej części kraju zastępuje go zespół kontynentalnego boru sosnowego świeżego Peucedano-Pinetum. W runie tego zespołu występuje kostrzewa owcza. Bujna warstwa mszysta pozbawiona jest ponadto bielistki.


Bibliografia

Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 5 stycznia 2012 r. w sprawie ochrony gatunkowej roślin. [1]

A. Stebel: Bielistka siwa Leucobryum glaucum (Hedw.) Angstr. W: Biblioteka Monitoringu Środowiska, 52-62. [2]


Linki zewnętrzne

http://pl.wikipedia.org/wiki/Bielistka_siwa

http://pl.wikipedia.org/wiki/Suboceaniczny_b%C3%B3r_sosnowy_%C5%9Bwie%C5%BCy

http://pl.wikipedia.org/wiki/Kontynentalny_b%C3%B3r_sosnowy_%C5%9Bwie%C5%BCy