Odnożyca jesionowa: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 18: | Linia 18: | ||
|Synonimy = Synonimy | |Synonimy = Synonimy | ||
|Lista synonimów = }} | |Lista synonimów = }} | ||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
'''Odnożyca jesionowa''' (''Ramalina fraxinea'' (L.) Ach.) – gatunek zlichenizowanego grzyba workowego (porostu) z rodziny odnożycowatych (''Ramalinaceae''), rzędu misecznicowców (''Lecanorales''). | '''Odnożyca jesionowa''' (''Ramalina fraxinea'' (L.) Ach.) – gatunek zlichenizowanego grzyba workowego (porostu) z rodziny odnożycowatych (''Ramalinaceae''), rzędu misecznicowców (''Lecanorales''). | ||
| − | + | <br/><br/> | |
| − | + | == Plecha == | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
Plecha odnożycy jesionowej jest krzaczkowata, duża, nawet do 30 cm długości, chociaż obecnie rzadko spotyka się okazy, które maja powyżej 15 cm. Odcinki plechy są sztywne, szarozielone, czasem o odcieniu oliwkowym, rozgałęzione, spłaszczone, pomarszczone lub dołeczkowate, z białawymi szczelinkami (pseudocyfele). Soraliów i izydiów brak. Owocniki prawie zawsze obecne, na brzegach lub na płaskiej stronie odcinków, duże (do 1 cm średnicy), zwykle bez brzeżka, o cielistych tarczkach. | Plecha odnożycy jesionowej jest krzaczkowata, duża, nawet do 30 cm długości, chociaż obecnie rzadko spotyka się okazy, które maja powyżej 15 cm. Odcinki plechy są sztywne, szarozielone, czasem o odcieniu oliwkowym, rozgałęzione, spłaszczone, pomarszczone lub dołeczkowate, z białawymi szczelinkami (pseudocyfele). Soraliów i izydiów brak. Owocniki prawie zawsze obecne, na brzegach lub na płaskiej stronie odcinków, duże (do 1 cm średnicy), zwykle bez brzeżka, o cielistych tarczkach. | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | + | == Rozmieszczenie i ekologia == | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
Gatunek ten występuje na korze drzew liściastych rosnących pojedynczo, zwłaszcza na drzewach przydrożnych. Gatunek jeszcze niedawno pospolity w całym kraju, obecnie coraz rzadszy, w niektórych regionach zanikający. | Gatunek ten występuje na korze drzew liściastych rosnących pojedynczo, zwłaszcza na drzewach przydrożnych. Gatunek jeszcze niedawno pospolity w całym kraju, obecnie coraz rzadszy, w niektórych regionach zanikający. | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | + | == Wartość użytkowa == | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
Gatunek ginący, umieszczony na "Czerwonej Liście" jako porost zagrożonych wymarciem (EN). W Polsce podlega ścisłej ochronie. | Gatunek ginący, umieszczony na "Czerwonej Liście" jako porost zagrożonych wymarciem (EN). W Polsce podlega ścisłej ochronie. | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | + | == Ciekawostki == | |
| − | + | Na [[Warmia|Warmii]] i [[Mazury|Mazurach]] gatunek ten występuje jeszcze dość często. W wyniku modernizacji dróg i wycinania starych drzew przydrożnych liczba jego stanowisk ulega zmniejszeniu. | |
| − | |||
| − | |||
| − | Na [[Warmia i Mazury| | ||
Odnożyca jesionowa jest porostem bardzo wrażliwym na zanieczyszczenia powietrza. Pełni rolę gatunku wskaźnikowego w różnych testach lichenoindykacyjnych (skala porostowa). | Odnożyca jesionowa jest porostem bardzo wrażliwym na zanieczyszczenia powietrza. Pełni rolę gatunku wskaźnikowego w różnych testach lichenoindykacyjnych (skala porostowa). | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | |||
| − | |||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
| − | |||
W. Fałtynowicz: ''Wykorzystanie porostów do oceny zanieczyszczenia powietrza''. Wyd. CEEW, Krosno, 1995. | W. Fałtynowicz: ''Wykorzystanie porostów do oceny zanieczyszczenia powietrza''. Wyd. CEEW, Krosno, 1995. | ||
| − | + | <br/> | |
U Bielczyk: ''Porosty.'' Instytut Botaniki im. W. Szafera, PAN, Kraków, 2001. | U Bielczyk: ''Porosty.'' Instytut Botaniki im. W. Szafera, PAN, Kraków, 2001. | ||
| − | + | <br/> | |
S. Cieśliński, K. Czyżewska, J. Fabiszewski: ''Czerwona lista porostów w Polsce. Red list of the lichens in Poland''. W: Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Red list of plants and fungi in Poland, Z. Mirek, K. Zarzycki, W. Wojewoda, Z Szeląg (eds.). W. Szafer Inst. of Botany, PASc, Kraków, 71–89, 2006. | S. Cieśliński, K. Czyżewska, J. Fabiszewski: ''Czerwona lista porostów w Polsce. Red list of the lichens in Poland''. W: Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Red list of plants and fungi in Poland, Z. Mirek, K. Zarzycki, W. Wojewoda, Z Szeląg (eds.). W. Szafer Inst. of Botany, PASc, Kraków, 71–89, 2006. | ||
| − | + | <br/> | |
W. Fałtynowicz: ''Porosty w lasach. Przewodnik terenowy dla leśników i taksatorów''. Centrum Informacyjne Lasów Państwowych: Warszawa, 2012. | W. Fałtynowicz: ''Porosty w lasach. Przewodnik terenowy dla leśników i taksatorów''. Centrum Informacyjne Lasów Państwowych: Warszawa, 2012. | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | |||
| − | |||
== Linki zewnętrzne == | == Linki zewnętrzne == | ||
| − | + | [http://pl.wikipedia.org/wiki/Odnożyca_jesionowa pl.wikipedia.org, Odnożyca jesionowa] [21.04.2014] | |
| − | |||
| − | http://pl.wikipedia.org/wiki/Odnożyca_jesionowa | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | |||
[[Kategoria: Przyroda]] [[Kategoria: Grzyby]] [[Kategoria: Porosty]][[Kategoria: Porosty chronione]][[Kategoria: Porosty Warmii i Mazur]] | [[Kategoria: Przyroda]] [[Kategoria: Grzyby]] [[Kategoria: Porosty]][[Kategoria: Porosty chronione]][[Kategoria: Porosty Warmii i Mazur]] | ||
Wersja z 17:01, 10 lip 2014
| Odnożyca jesionowa | |
| | |
| Ramalina fraxinea | |
| (L.) Ach. | |
 Odnożyca jesionowa - odcinki plechy z owocnikami | |
| Systematyka | |
| Królestwo | grzyby |
| Gromada | grzyby workowe |
| Klasa | miseczniaki (Lecanoromycetes) |
| Rząd | misecznicowce |
| Rodzina | odnożycowate |
| Rodzaj | odnożyca |
| Gatunek | odnożyca jesionowa |
| Synonimy | |
Odnożyca jesionowa (Ramalina fraxinea (L.) Ach.) – gatunek zlichenizowanego grzyba workowego (porostu) z rodziny odnożycowatych (Ramalinaceae), rzędu misecznicowców (Lecanorales).
Spis treści
[ukryj]Plecha
Plecha odnożycy jesionowej jest krzaczkowata, duża, nawet do 30 cm długości, chociaż obecnie rzadko spotyka się okazy, które maja powyżej 15 cm. Odcinki plechy są sztywne, szarozielone, czasem o odcieniu oliwkowym, rozgałęzione, spłaszczone, pomarszczone lub dołeczkowate, z białawymi szczelinkami (pseudocyfele). Soraliów i izydiów brak. Owocniki prawie zawsze obecne, na brzegach lub na płaskiej stronie odcinków, duże (do 1 cm średnicy), zwykle bez brzeżka, o cielistych tarczkach.
Rozmieszczenie i ekologia
Gatunek ten występuje na korze drzew liściastych rosnących pojedynczo, zwłaszcza na drzewach przydrożnych. Gatunek jeszcze niedawno pospolity w całym kraju, obecnie coraz rzadszy, w niektórych regionach zanikający.
Wartość użytkowa
Gatunek ginący, umieszczony na "Czerwonej Liście" jako porost zagrożonych wymarciem (EN). W Polsce podlega ścisłej ochronie.
Ciekawostki
Na Warmii i Mazurach gatunek ten występuje jeszcze dość często. W wyniku modernizacji dróg i wycinania starych drzew przydrożnych liczba jego stanowisk ulega zmniejszeniu.
Odnożyca jesionowa jest porostem bardzo wrażliwym na zanieczyszczenia powietrza. Pełni rolę gatunku wskaźnikowego w różnych testach lichenoindykacyjnych (skala porostowa).
Bibliografia
W. Fałtynowicz: Wykorzystanie porostów do oceny zanieczyszczenia powietrza. Wyd. CEEW, Krosno, 1995.
U Bielczyk: Porosty. Instytut Botaniki im. W. Szafera, PAN, Kraków, 2001.
S. Cieśliński, K. Czyżewska, J. Fabiszewski: Czerwona lista porostów w Polsce. Red list of the lichens in Poland. W: Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Red list of plants and fungi in Poland, Z. Mirek, K. Zarzycki, W. Wojewoda, Z Szeląg (eds.). W. Szafer Inst. of Botany, PASc, Kraków, 71–89, 2006.
W. Fałtynowicz: Porosty w lasach. Przewodnik terenowy dla leśników i taksatorów. Centrum Informacyjne Lasów Państwowych: Warszawa, 2012.
Linki zewnętrzne
pl.wikipedia.org, Odnożyca jesionowa [21.04.2014]
