Rezerwat Pupy: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Linia 87: Linia 87:
  
 
[[Kategoria: Przyroda]]
 
[[Kategoria: Przyroda]]
[[Kategoria:Ochrona przyrody]]
+
[[Kategoria: Ochrona przyrody]]
[[Kategoria:Rezerwaty przyrody]]
+
[[Kategoria: Rezerwaty przyrody]]
[[Kategoria:Spychowo]]
+
[[Kategoria: gmina Spychowo]]

Wersja z 13:14, 19 mar 2014

Rezerwat przyrody Pupy

{{{Opis_zdjęcia}}}
Rezerwat Pupy - tablica informacyjna przy ścieżce przyrodniczej
Rodzaj rezerwatu leśny
Państwo  Polska
Powierzchnia 58,12 ha ha
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Rezerwat przyrody Pupy
Rezerwat przyrody Pupy
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Rezerwat przyrody Pupy
Rezerwat przyrody Pupy
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Rezerwat przyrody Pupy


O rezerwacie

Rezerwat „Pupy” utworzono na podstawie zarządzenia Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 25 stycznia 1995 r. Jest rezerwatem leśnym, utworzonym na obszarze 58,12 ha. Położony jest w pobliżu miejscowości Spychowo, na terenie nadleśnictwa Spychowo (powiat szczycieński). Celem ochrony jest zachowanie starodrzewu mieszanego z udziałem świerka pospolitego, sosny zwyczajnej, dębu szypułkowego i buka zwyczajnego.

Pomnikowe dęby w rezerwacie
Owocniki żółciaka siarkowego na starym dębie w rezerwacie


Fizjogeografia terenu i szata roślinna

Teren rezerwatu jest lekko falisty – deniwelacje nie przekraczają zazwyczaj 0,5 m. W części środkowej występuje obniżenie z siedliskami wilgotnymi i bagiennymi. W okresach wilgotnych i po opadach deszczu, ze względu na płytkie występowanie wód gruntowych, stopień uwilgotnienia tych miejsc szybko wzrasta i utrzymuje się stosunkowo długo.

Na terenie rezerwatu „Pupy” wyróżniono 12 zbiorowisk roślinnych. Dominuje bór mieszany wilgotny dębowo-świerkowy (jegiel) Querco-Piceetum. Głównym komponentem drzewostanu w tym zespole jest świerk tworzący wielogeneracyjną populację. Znacznie mniej liczna i mało zróżnicowana wiekowo jest populacja dębu, obejmująca nieliczne 300-letnie drzewa pomnikowe. Z pozostałych zbiorowisk na uwagę zasługuje grąd subkontynentalny Tilio cordatae-Carpinetum betuli z bukiem, który znajduje się tu poza granicą zwartego zasięgu. O antropogenicznym pochodzeniu drzewostanu bukowego świadczy jego układ w formie kręgu – tzw. kępa Mortzfelda. Siedliska grądowe występują w rezerwacie na większych powierzchniach, zajęte są jednak obecnie głównie przez drzewostany sosnowe powstałe w wyniku sztucznych nasadzeń po zrębach zupełnych.

Rezerwat „Pupy” jest jednym z ogniw specjalnego obszaru ochrony siedlisk (SOOS) „Ostoja Piska”, utworzonego w ramach programu NATURA 2000


Zwierzęta

W rezerwacie i jego najbliższej okolicy odnotowano występowanie 28 gatunków ssaków, 38 gatunków ptaków lęgowych, 13 gatunków ptaków przelotnych, 10 gatunków ptaków płazów i 3 gatunki gadów.


Rośliny

W rezerwacie zanotowano występowanie 13 gatunków drzew, 7 gatunków krzewów, 105 ziół i 16 gatunków mchów.


Grzyby

Dotychczas nie prowadzono szczegółowych badań grzybów wielkoowocnikowych rezerwatu „Pupy”. Wstępne obserwacje pozwoliły na wyróżnienie dwóch gatunków chronionych – Ganoderma lucidum i Geastrum pectinatum. Uwagę zwiedzających zwracają pojawiające się okresowo na starych dębach olbrzymie skupienia owocników pasożytniczego grzyba żółciaka siarkowego Laetiporus sulphureus.

Na terenie rezerwatu „Pupy” wyróżniono dotychczas 100 gatunków porostów i grzybów naporostowych. Występuje tu 16 taksonów objętych ochroną gatunkową oraz 28 zagrożonych w Polsce wymarciem. Spośród porostów odnotowanych w rezerwacie na szczególną uwagę zasługuje Thelotrema lepadinum, której stanowisko w tym obiekcie jest jedynym znanym dotychczas na terenie Puszczy Piskiej.


Ciekawostki

Nazwa rezerwatu pochodzi od przedwojennej, niemieckiej nazwy miejscowości Spychowo – Puppen, którą przetłumaczono po wojnie na Pupy. W roku 1959. zmieniono tą kontrowersyjną nazwę na zaczerpnięte z powieści Henryka Sienkiewicza Spychowo. Aby zachować historyczną nazwę leśnicy postanowili nazwać tak pobliski rezerwat.

Zwiedzanie rezerwatu „Pupy’ umożliwia utworzona w roku 2006 ścieżka przyrodnicza. Rozpoczyna się ona i kończy koło parkingu przy szosie Spychowo-Rozogi. Jest to stosunkowo krótka trasa o długości 2 km, biegnąca przez najbardziej wartościowe i malownicze fragmenty rezerwatu. Na trasie wyznaczono 4 przystanki z tablicami informacyjnymi opisującymi najciekawsze zjawiska przyrodnicze


Bibliografia

S. Dąbrowski, B. Polakowski, L. Wołos: Obszary chronione i pomniki przyrody województwa warmińsko-mazurskiego. Urząd Wojewódzki, Wydział Ochrony Środowiska i Rolnictwa w Olsztynie, 1999.

D. Kubiak, A. Zalewska, G. Fiedorowicz: Porosty i grzyby wielkoowocnikowe na tle zbiorowisk leśnych południowej Warmii i Mazur. W: H. Ciecierska, C. Hołdyński (red.), Dziedzictwo przyrodnicze Warmii, Mazur i Powiśla: 181-191. Przewodnik do warsztatów terenowych 56. Zjazdu Polskiego Towarzystwa Botanicznego pt. “Interdyscyplinarne i aplikacyjne znaczenie nauk botanicznych”, Olsztyn 24-30 czerwca 2013 r.

Plan Ochrony Rezerwatu Pupy. [w:] Rozporządzenie wojewody warmińsko-mazurskiego nr 45 z dnia 8 listopada 2006 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustanowienia planów ochrony dla rezerwatów przyrody. Załącznik nr 17. Dziennik Urzędowy Województwa Warmińsko-Mazurskiego nr 190. Poz. 2673.

Linki zewnętrzne

http://pl.wikipedia.org/wiki/Rezerwat_przyrody_Pupy