Rezerwat Zielony Mechacz: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Rośliny) |
(→Ciekawostki) |
||
Linia 29: | Linia 29: | ||
== Ciekawostki == | == Ciekawostki == | ||
− | + | Położone w rezerwacie stanowisko maliny moroszki zostało odkryte przez Kalmusa w 1896 r. | |
Rezerwat zajmuje południową część torfowiska Budwity o powierzchni 333 ha. Część torfowiska nieobjęta ochroną rezerwatową jest eksploatowana na skalę przemysłową. W latach 1962-1996 Zakład Torfowy w [[Budwity|Budwitach]] wydobył z tego torfowiska 1 815 500 m3 torfu. | Rezerwat zajmuje południową część torfowiska Budwity o powierzchni 333 ha. Część torfowiska nieobjęta ochroną rezerwatową jest eksploatowana na skalę przemysłową. W latach 1962-1996 Zakład Torfowy w [[Budwity|Budwitach]] wydobył z tego torfowiska 1 815 500 m3 torfu. |
Wersja z 10:41, 5 sie 2014
Rezerwat przyrody Zielony Mechacz | |
| |
Rodzaj rezerwatu | florystyczny |
Państwo | Polska |
Data utworzenia | 1962 r. |
Powierzchnia | 94,3 ha |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Rezerwat przyrody Zielony Mechacz – rezerwat utworzony na podstawie Zarządzenia nr 84 Ministerstwa Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dn. 15 maja 1962 r. Zajmuje powierzchnię 94,3 ha. Położony jest w województwie warmińsko mazurskim, w gminie Małdyty. Celem jego powołania jest ochrona stanowiska bardzo rzadkiego w kraju reliktu glacjalnego – maliny moroszki.
Spis treści
Fizjogeografia terenu i szata roślinna
Torfowisko, którego część stanowi rezerwat, powstało w wyniku zlądowacenia istniejącego tu kiedyś Jeziora Czarnego, jakie utworzyło się po ustąpieniu z tych terenów lądolodu skandynawskiego.
Obecną roślinność rezerwatu tworzy 9 zbiorowisk roślinnych z przewagą zbiorowisk leśnych. Wśród nich dominuje sosnowy bór bagienny (Vaccinio uliginosi-Pinetum). Mniejszy udział ma brzezina bagienna (Betuletum pubescentis) i ols torfowcowy (Sphagno squarrosi-Alnetum). Pozostałe zbiorowiska to m.in.: kontynentalne torfowisko wysokie (Ledo-Sphagnetum magellanici), zespół wełnianki pochwowatej i torfowca kończystego (Eriophoro vaginati-Sphagnetum recurvi), zespół wełnianki wąskolistnej i torfowca kończystego (Eriophoro angustifolii-Sphagnetum recurvi), Caricetum limosi oraz szuwar turzycy błotnej (Caricetum acutiformis).
Rośliny
W rezerwacie stwierdzono 11 gatunków wątrobowców, 58 mchów, i 96 gatunków roślin naczyniowych. Wśród nich znajduje się kilka interesujących taksonów. Z roślin naczyniowych oprócz maliny moroszki (Rubus chamaemorus) odnotowano: bażynę czarną (Empetrum nigrum), bagnicę torfową (Scheuchzeria palustris), turzycę bagienną (Carex limosa), rosiczkę okrągłolistną (Drosera rotundifolia), widłaka jałowcowatego (Lycopodium annotinum). Wśród mszaków na uwagę zasługują: trofowiec brunatny (Sphagnum fuscum), zwiesiniec długodziubkowy (Dicranodontium denudatum) oraz Plagiothecium latebricola.
Ciekawostki
Położone w rezerwacie stanowisko maliny moroszki zostało odkryte przez Kalmusa w 1896 r.
Rezerwat zajmuje południową część torfowiska Budwity o powierzchni 333 ha. Część torfowiska nieobjęta ochroną rezerwatową jest eksploatowana na skalę przemysłową. W latach 1962-1996 Zakład Torfowy w Budwitach wydobył z tego torfowiska 1 815 500 m3 torfu.
W celu ochrony przed degradacją wykształconego na terenie rezerwatu torfowiska stanowiącego miejsce występowania jednej z najliczniejszych w kraju populacji maliny moroszki zostaną zbudowane urządzenia tzw. małej retencji służące podniesieniu poziomu wody.
Zobacz też
pl.wikipedia.org, Rezerwat Zielony Mechacz [21.04.2014]
olsztyn.gazeta.pl [21.04.2014]
Bibliografia
Dąbrowski Stanisław, Polakowski Benon, Wołos Lucjan, Obszary chronione i pomniki przyrody województwa warmińsko-mazurskiego, Olsztyn 1999.
Pisarek Włodzimierz, Polakowski Benon, Szata roślinna rezerwatu Zielony Mechacz i problemy związane z jego ochroną, "Acta Botanica Warmiae et Masuriae" 2001, nr 1, s. 71-101.