Rezerwat Zielony Mechacz: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
(Ciekawostki)
(Fizjogeografia terenu i szata roślinna)
Linia 21: Linia 21:
 
Torfowisko, którego część stanowi rezerwat, powstało w wyniku zlądowacenia istniejącego tu kiedyś Jeziora Czarnego, jakie utworzyło się po ustąpieniu z tych terenów lądolodu skandynawskiego.
 
Torfowisko, którego część stanowi rezerwat, powstało w wyniku zlądowacenia istniejącego tu kiedyś Jeziora Czarnego, jakie utworzyło się po ustąpieniu z tych terenów lądolodu skandynawskiego.
  
Obecną roślinność rezerwatu tworzy 9 zbiorowisk roślinnych z przewagą zbiorowisk leśnych. Wśród nich dominuje sosnowy bór bagienny (''Vaccinio uliginosi-Pinetum''). Mniejszy udział ma brzezina bagienna (''Betuletum pubescentis'') i ols torfowcowy (''Sphagno squarrosi-Alnetum''). Pozostałe zbiorowiska to m.in.: kontynentalne torfowisko wysokie (''Ledo-Sphagnetum magellanici''), zespół [[wełnianka pochwowata|wełnianki pochwowatej]] i [[torfowiec kończysty|torfowca kończystego]] (''Eriophoro vaginati-Sphagnetum recurvi''), zespół [[wełnianka wąskolistna|wełnianki wąskolistnej]] i torfowca kończystego (''Eriophoro angustifolii-Sphagnetum recurvi''), ''Caricetum limosi'' oraz szuwar [[turzyca błotna|turzycy błotnej]] (''Caricetum acutiformis'').   
+
Obecną roślinność rezerwatu tworzy 9 zbiorowisk roślinnych z przewagą zbiorowisk leśnych. Wśród nich dominuje sosnowy bór bagienny (''Vaccinio uliginosi-Pinetum''). Mniejszy udział ma brzezina bagienna (''Betuletum pubescentis'') i ols torfowcowy (''Sphagno squarrosi-Alnetum''). Pozostałe zbiorowiska to m.in.: kontynentalne torfowisko wysokie (''Ledo-Sphagnetum magellanici''), zespół [[wełnianka pochwowata|wełnianki pochwowatej]] i [[torfowiec kończysty|torfowca kończystego]] (''Eriophoro vaginati-Sphagnetum recurvi''), zespół [[wełnianka wąskolistna|wełnianki wąskolistnej]] i torfowca kończystego (''Eriophoro angustifolii-Sphagnetum recurvi''), (''Caricetum limosi'') oraz szuwar [[turzyca błotna|turzycy błotnej]] (''Caricetum acutiformis'').   
 
<br/>
 
<br/>
  

Wersja z 12:16, 5 sie 2014

Rezerwat przyrody Zielony Mechacz

Rodzaj rezerwatu florystyczny
Państwo  Polska
Data utworzenia 1962 r.
Powierzchnia 94,3 ha
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Rezerwat przyrody Zielony Mechacz
Rezerwat przyrody Zielony Mechacz
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Rezerwat przyrody Zielony Mechacz
Rezerwat przyrody Zielony Mechacz
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Rezerwat przyrody Zielony Mechacz – rezerwat utworzony na podstawie Zarządzenia nr 84 Ministerstwa Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dn. 15 maja 1962 r. Zajmuje powierzchnię 94,3 ha. Położony jest w województwie warmińsko mazurskim, w gminie Małdyty. Celem jego powołania jest ochrona stanowiska bardzo rzadkiego w kraju reliktu glacjalnego – maliny moroszki.

Fizjogeografia terenu i szata roślinna

Torfowisko, którego część stanowi rezerwat, powstało w wyniku zlądowacenia istniejącego tu kiedyś Jeziora Czarnego, jakie utworzyło się po ustąpieniu z tych terenów lądolodu skandynawskiego.

Obecną roślinność rezerwatu tworzy 9 zbiorowisk roślinnych z przewagą zbiorowisk leśnych. Wśród nich dominuje sosnowy bór bagienny (Vaccinio uliginosi-Pinetum). Mniejszy udział ma brzezina bagienna (Betuletum pubescentis) i ols torfowcowy (Sphagno squarrosi-Alnetum). Pozostałe zbiorowiska to m.in.: kontynentalne torfowisko wysokie (Ledo-Sphagnetum magellanici), zespół wełnianki pochwowatej i torfowca kończystego (Eriophoro vaginati-Sphagnetum recurvi), zespół wełnianki wąskolistnej i torfowca kończystego (Eriophoro angustifolii-Sphagnetum recurvi), (Caricetum limosi) oraz szuwar turzycy błotnej (Caricetum acutiformis).

Rośliny

W rezerwacie stwierdzono 11 gatunków wątrobowców, 58 mchów, i 96 gatunków roślin naczyniowych. Wśród nich znajduje się kilka interesujących taksonów. Z roślin naczyniowych oprócz maliny moroszki (Rubus chamaemorus) odnotowano: bażynę czarną (Empetrum nigrum), bagnicę torfową (Scheuchzeria palustris), turzycę bagienną (Carex limosa), rosiczkę okrągłolistną (Drosera rotundifolia), widłaka jałowcowatego (Lycopodium annotinum). Wśród mszaków na uwagę zasługują: trofowiec brunatny (Sphagnum fuscum), zwiesiniec długodziubkowy (Dicranodontium denudatum) oraz Plagiothecium latebricola.

Ciekawostki

Położone w rezerwacie stanowisko maliny moroszki zostało odkryte przez Kalmusa w 1896 r.

Rezerwat zajmuje południową część torfowiska Budwity o powierzchni 333 ha. Część torfowiska nieobjęta ochroną rezerwatową jest eksploatowana na skalę przemysłową. W latach 1962–1996 Zakład Torfowy w Budwitach wydobył z tego torfowiska 1 815 500 m3 torfu.

W celu ochrony przed degradacją wykształconego na terenie rezerwatu torfowiska stanowiącego miejsce występowania jednej z najliczniejszych w kraju populacji maliny moroszki zostaną zbudowane urządzenia tzw. małej retencji służące podniesieniu poziomu wody.

Zobacz też

pl.wikipedia.org, Rezerwat Zielony Mechacz [21.04.2014]
olsztyn.gazeta.pl [21.04.2014]

Bibliografia

Dąbrowski Stanisław, Polakowski Benon, Wołos Lucjan, Obszary chronione i pomniki przyrody województwa warmińsko-mazurskiego, Olsztyn 1999.
Pisarek Włodzimierz, Polakowski Benon, Szata roślinna rezerwatu Zielony Mechacz i problemy związane z jego ochroną, "Acta Botanica Warmiae et Masuriae" 2001, nr 1, s. 71-101.