Rezerwat Źródła Rzeki Łyny: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Linia 10: | Linia 10: | ||
| powierzchnia= 121,04 | | powierzchnia= 121,04 | ||
| stopniN= 53 | | stopniN= 53 | ||
− | | minutN= | + | | minutN= 26 |
− | | sekundN= | + | | sekundN= 36 |
− | | stopniE= | + | | stopniE= 20 |
− | | minutE= | + | | minutE= 25 |
− | | sekundE= | + | | sekundE= 17 |
}} | }} | ||
'''Rezerwat Źródła Rzeki Łyny im. Prof. Romana Kobendzy''' | '''Rezerwat Źródła Rzeki Łyny im. Prof. Romana Kobendzy''' |
Wersja z 20:35, 6 kwi 2014
Rezerwat Źródła Rzeki Łyny im. Prof. Romana Kobendzy | |
| |
Głaz w rezerwacie upamiętniający postać prof. Romana Kobendzy | |
Rodzaj rezerwatu | krajobrazowy |
Państwo | Polska |
Data utworzenia | 1959 |
Powierzchnia | 121,04 ha |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Rezerwat Źródła Rzeki Łyny im. Prof. Romana Kobendzy
Spis treści
O rezerwacie
źródła Łyny z interesującym zjawiskiem wstecznej erozji źródliskowej
Fizjogeografia terenu i szata roślinna
Centralną część rezerwatu stanowi rozległa dolina z wieloma bocznymi wąwozami, otoczona przez obszary wysoczyznowe (około 170 m n.p.m.). W wyniku wstecznej erozji wytworzyły się liczne nisze (cyrki dolinne), kształtujące zbocza wąwozów w prawie pionowe ściany. Dna tych obniżeń są miejscami obniżone o 20 m w stosunku do terenów przyległych. Tereny wysoczyznowe porastają drzewostany sosnowe w wieku od 50 do 150 lat, w przeważającej części posadzone na siedlisku grądu subkontynentalnego (Tilio-Carpinetum). Dna cyrków porośnięte są przez roślinność źródliskową, a niżej położone, aluwialne doliny porastają zbiorowiska łęgowe z luźnym drzewostanem łęgowym.
Zwierzęta
Rośliny
Ciekawostki
Bibliografia
S. Dąbrowski, B. Polakowski, L. Wołos: Obszary chronione i pomniki przyrody województwa warmińsko-mazurskiego. Urząd Wojewódzki, Wydział Ochrony Środowiska i Rolnictwa w Olsztynie, 1999.
Linki zewnętrzne
http://pl.wikipedia.org/wiki/Rezerwat_przyrody_%C5%B9r%C3%B3d%C5%82a_Rzeki_%C5%81yny