Rezerwat Źródła Rzeki Łyny: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Linia 29: | Linia 29: | ||
Centralną część rezerwatu stanowi rozległa dolina z wieloma bocznymi wąwozami, otoczona przez obszary wysoczyznowe (około 170 m n.p.m.). W wyniku wstecznej erozji wytworzyły się liczne nisze (cyrki dolinne), kształtujące zbocza wąwozów w prawie pionowe ściany. Dna tych obniżeń są miejscami obniżone o 20 m w stosunku do terenów przyległych. Tereny wysoczyznowe porastają drzewostany sosnowe w wieku od 50 do 150 lat, w przeważającej części posadzone na siedlisku grądu subkontynentalnego (''Tilio-Carpinetum''). Dna cyrków porośnięte są przez roślinność źródliskową, a niżej położone, aluwialne doliny porastają zbiorowiska łęgowe z luźnym drzewostanem łęgowym. | Centralną część rezerwatu stanowi rozległa dolina z wieloma bocznymi wąwozami, otoczona przez obszary wysoczyznowe (około 170 m n.p.m.). W wyniku wstecznej erozji wytworzyły się liczne nisze (cyrki dolinne), kształtujące zbocza wąwozów w prawie pionowe ściany. Dna tych obniżeń są miejscami obniżone o 20 m w stosunku do terenów przyległych. Tereny wysoczyznowe porastają drzewostany sosnowe w wieku od 50 do 150 lat, w przeważającej części posadzone na siedlisku grądu subkontynentalnego (''Tilio-Carpinetum''). Dna cyrków porośnięte są przez roślinność źródliskową, a niżej położone, aluwialne doliny porastają zbiorowiska łęgowe z luźnym drzewostanem łęgowym. | ||
+ | |||
+ | Rezerwat wchodzi w skład dwóch obszarów [[Natura 2000]]: Obszar Specjalnej Ochrony Ptaków "[[Puszcza Napiwodzko-Ramucka]]" (kodPLB280007) oraz Specjalny Obszar Ochrony Siedlisk "[[Ostoja Napiwodzko Ramucka]]" (kod PLH280052). | ||
<br/> | <br/> | ||
Wersja z 20:48, 6 kwi 2014
Rezerwat Źródła Rzeki Łyny im. Prof. Romana Kobendzy | |
| |
Głaz w rezerwacie upamiętniający postać prof. Romana Kobendzy | |
Rodzaj rezerwatu | krajobrazowy |
Państwo | Polska |
Data utworzenia | 1959 |
Powierzchnia | 121,04 ha |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Rezerwat Źródła Rzeki Łyny im. Prof. Romana Kobendzy
Spis treści
O rezerwacie
źródła Łyny z interesującym zjawiskiem wstecznej erozji źródliskowej
Fizjogeografia terenu i szata roślinna
Centralną część rezerwatu stanowi rozległa dolina z wieloma bocznymi wąwozami, otoczona przez obszary wysoczyznowe (około 170 m n.p.m.). W wyniku wstecznej erozji wytworzyły się liczne nisze (cyrki dolinne), kształtujące zbocza wąwozów w prawie pionowe ściany. Dna tych obniżeń są miejscami obniżone o 20 m w stosunku do terenów przyległych. Tereny wysoczyznowe porastają drzewostany sosnowe w wieku od 50 do 150 lat, w przeważającej części posadzone na siedlisku grądu subkontynentalnego (Tilio-Carpinetum). Dna cyrków porośnięte są przez roślinność źródliskową, a niżej położone, aluwialne doliny porastają zbiorowiska łęgowe z luźnym drzewostanem łęgowym.
Rezerwat wchodzi w skład dwóch obszarów Natura 2000: Obszar Specjalnej Ochrony Ptaków "Puszcza Napiwodzko-Ramucka" (kodPLB280007) oraz Specjalny Obszar Ochrony Siedlisk "Ostoja Napiwodzko Ramucka" (kod PLH280052).
Zwierzęta
Rośliny
Ciekawostki
Rezerwat "Źródła rzeki Łyny" został nazwany imieniem Romana Kobendzy (1886-1955) - słynnego polskiego botanika, dendrologa, profesora SGGW - dla podkreślenia jego zasług położonych m.in. na polu ochrony przyrody Pojezierza Mazurskiego.
Bibliografia
S. Dąbrowski, B. Polakowski, L. Wołos: Obszary chronione i pomniki przyrody województwa warmińsko-mazurskiego. Urząd Wojewódzki, Wydział Ochrony Środowiska i Rolnictwa w Olsztynie, 1999.
Linki zewnętrzne
http://pl.wikipedia.org/wiki/Rezerwat_przyrody_%C5%B9r%C3%B3d%C5%82a_Rzeki_%C5%81yny