Turzyca luźnokwiatowa: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Linia 22: | Linia 22: | ||
<br/><br/> | <br/><br/> | ||
== Morfologia == | == Morfologia == | ||
− | Łodyga prosta, gładka, o wysokości | + | Łodyga prosta, gładka, o wysokości 10–50 cm. Liście żywozielone, krótko zaostrzone, szerokości 3–5 mm. Na szczycie pędu kwiatowego występuje kłos męski, pozostałe boczne to kłosy żeńskie (1–3). Podsadki kłosów są liściowate i posiadają długie, rozdęte pochwy i krótkie blaszki. Przysadki są rdzawoczerwone z zielonym nerwem. Pęcherzyki są dłuższe od przysadek, kulistawojajowate, o długości ok. 4 mm, szarozielone, beznerwowe, z wyraźnym dwuząbkowym dzióbkiem. Tworzy łanowe skupienia. Kwitnie w maju i czerwcu. |
<br/> | <br/> | ||
== Rozmieszczenie i ekologia == | == Rozmieszczenie i ekologia == | ||
Występuje w strefie umiarkowanej półkuli północnej. W Polsce rośnie w północno-wschodniej i środkowej części kraju oraz w Sudetach. Występuje w grądach, lasach dębowo-świerkowych, borach sosnowych i mieszanych i na torfowiskach. | Występuje w strefie umiarkowanej półkuli północnej. W Polsce rośnie w północno-wschodniej i środkowej części kraju oraz w Sudetach. Występuje w grądach, lasach dębowo-świerkowych, borach sosnowych i mieszanych i na torfowiskach. | ||
+ | |||
+ | Na [[Warmia|Warmii]] i [[Mazury|Mazurach]] turzyca luźnokwiatowa znana jest zaledwie z trzech stanowisk pod [[Szczytno|Szczytnem]]. | ||
<br/> | <br/> | ||
== Wartość użytkowa == | == Wartość użytkowa == | ||
− | ''Carex vaginata'' jest jednym z najrzadszych składników | + | ''Carex vaginata'' jest jednym z najrzadszych składników flory w Polsce. Jest gatunkiem narażonym w Polsce na wymarcie (kategoria "V" na "Czerwonej Liście"). |
<br/> | <br/> | ||
− | == | + | == Zobacz też == |
− | + | [http://pl.wikipedia.org/wiki/Turzyca_luźnokwiatowa pl.wikipedia.org, turzyca luźnokwiatowa] [25.05.2014] | |
− | |||
<br/> | <br/> | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
− | Polakowski | + | Polakowski Benon, ''Świat roślinny Warmii i Mazur'', Olsztyn 1971.<br/> |
− | <br/> | + | Zarzycki Kazimierz, Szeląg Zbigniew, ''Red list of the vascular plants in Poland'', [w:] ''Red lists of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski'', red. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda i Zbigniew Szeląg, Kraków 2006, s. 11-20.<br/> |
− | + | ||
− | <br/> | ||
− | |||
− | |||
− | |||
[[Kategoria: Przyroda]][[Kategoria: Rośliny]][[Kategoria: Rośliny Warmii i Mazur]] | [[Kategoria: Przyroda]][[Kategoria: Rośliny]][[Kategoria: Rośliny Warmii i Mazur]] |
Wersja z 22:24, 10 lip 2014
Turzyca luźnokwiatowa (Carex vaginata Tausch) – gatunek rośliny z rodziny ciborowatych (Cyperaceae, turzycowate).
Morfologia
Łodyga prosta, gładka, o wysokości 10–50 cm. Liście żywozielone, krótko zaostrzone, szerokości 3–5 mm. Na szczycie pędu kwiatowego występuje kłos męski, pozostałe boczne to kłosy żeńskie (1–3). Podsadki kłosów są liściowate i posiadają długie, rozdęte pochwy i krótkie blaszki. Przysadki są rdzawoczerwone z zielonym nerwem. Pęcherzyki są dłuższe od przysadek, kulistawojajowate, o długości ok. 4 mm, szarozielone, beznerwowe, z wyraźnym dwuząbkowym dzióbkiem. Tworzy łanowe skupienia. Kwitnie w maju i czerwcu.
Rozmieszczenie i ekologia
Występuje w strefie umiarkowanej półkuli północnej. W Polsce rośnie w północno-wschodniej i środkowej części kraju oraz w Sudetach. Występuje w grądach, lasach dębowo-świerkowych, borach sosnowych i mieszanych i na torfowiskach.
Na Warmii i Mazurach turzyca luźnokwiatowa znana jest zaledwie z trzech stanowisk pod Szczytnem.
Wartość użytkowa
Carex vaginata jest jednym z najrzadszych składników flory w Polsce. Jest gatunkiem narażonym w Polsce na wymarcie (kategoria "V" na "Czerwonej Liście").
Zobacz też
pl.wikipedia.org, turzyca luźnokwiatowa [25.05.2014]
Bibliografia
Polakowski Benon, Świat roślinny Warmii i Mazur, Olsztyn 1971.
Zarzycki Kazimierz, Szeląg Zbigniew, Red list of the vascular plants in Poland, [w:] Red lists of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski, red. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda i Zbigniew Szeląg, Kraków 2006, s. 11-20.