Turzyca luźnokwiatowa: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Wartość użytkowa) |
(→Wartość użytkowa) |
||
Linia 30: | Linia 30: | ||
<br/> | <br/> | ||
== Wartość użytkowa == | == Wartość użytkowa == | ||
− | ''Carex vaginata'' jest jednym z najrzadszych składników flory w Polsce. Jest gatunkiem narażonym w Polsce na wymarcie (kategoria V na | + | ''Carex vaginata'' jest jednym z najrzadszych składników flory w Polsce. Jest gatunkiem narażonym w Polsce na wymarcie (kategoria V na czerwonej liście). |
<br/> | <br/> | ||
Wersja z 12:34, 24 lip 2014
Turzyca luźnokwiatowa (Carex vaginata Tausch) – gatunek rośliny z rodziny ciborowatych (Cyperaceae, turzycowate).
Morfologia
Łodyga prosta, gładka, o wysokości 10–50 cm. Liście żywozielone, krótko zaostrzone, szerokości 3–5 mm. Na szczycie pędu kwiatowego występuje kłos męski, pozostałe boczne to kłosy żeńskie (1–3). Podsadki kłosów są liściowate i posiadają długie, rozdęte pochwy i krótkie blaszki. Przysadki są rdzawoczerwone z zielonym nerwem. Pęcherzyki są dłuższe od przysadek, kulistawojajowate, o długości ok. 4 mm, szarozielone, beznerwowe, z wyraźnym dwuząbkowym dzióbkiem. Tworzy łanowe skupienia. Kwitnie w maju i czerwcu.
Rozmieszczenie i ekologia
Występuje w strefie umiarkowanej półkuli północnej. W Polsce rośnie w północno-wschodniej i środkowej części kraju oraz w Sudetach. Występuje w grądach, lasach dębowo-świerkowych, borach sosnowych i mieszanych i na torfowiskach.
Na Warmii i Mazurach turzyca luźnokwiatowa znana jest zaledwie z trzech stanowisk pod Szczytnem.
Wartość użytkowa
Carex vaginata jest jednym z najrzadszych składników flory w Polsce. Jest gatunkiem narażonym w Polsce na wymarcie (kategoria V na czerwonej liście).
Zobacz też
pl.wikipedia.org, turzyca luźnokwiatowa [25.05.2014]
Bibliografia
Polakowski Benon, Świat roślinny Warmii i Mazur, Olsztyn 1971.
Zarzycki Kazimierz, Szeląg Zbigniew, Red list of the vascular plants in Poland, [w:] Red lists of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski, red. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda i Zbigniew Szeląg, Kraków 2006, s. 11-20.