Welski Park Krajobrazowy: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(Utworzono nową stronę "{{Rezerwat przyrody infobox | nazwa_rezerwatu= Welski Park Krajobrazowy | zdjęcie= Logo GLPK.jpg | opis_zdjęcia= Logo Welskiego Parku Krajobrazowe...") |
|||
| Linia 36: | Linia 36: | ||
| − | + | Fauna WPK, który pod względem zoogeograficznym należy do krainy południowobałtyckiej, ma charakter typowy dla obszarów pojeziernych. Ilość kręgowców rozmnażających się lub prawdopodobnie rozmnażających się na terenie Parku liczy 269 gatunków, w tym: 46 gatunków ssaków, 165 gatunków ptaków, 6 gatunków gadów, 13 gatunków płazów oraz 39 gatunków ryb i kręgoustych. Badania i obserwacje prowadzone na terenie WPK w ostatnich latach ujawniły występowanie na terenie Parku 282 gatunków bezkręgowców. Zdecydowaną większość wśród rozpoznanych gatunków bezkręgowców, bo aż 221 gatunków, stanowiły owady. Było wśród nich 75 gatunków motyli, 41 gatunków chrząszczy, 38 gatunków chruścików, 25 gatunki pluskwiaków wodnych, 25 gatunków ważek, 12 gatunków jętek, 5 gatunków muchówek i 1 gatunek wielkoskrzydłych. Wśród innych grup bezkręgowców stwierdzono: 19 gatunków pajęczaków, w tym 13 gatunków pająków i 6 gatunków wodopójek, 3 gatunki skorupiaków, 16 gatunków pierścienic, w tym: 14 gatunków pijawek i 2 gatunki skąposzczetów oraz 23 gatunki mięczaków, w tym 12 gatunków ślimaków wodnych i 11 gatunków małży. | |
<br/> | <br/> | ||
| Linia 42: | Linia 42: | ||
=== Rośliny === | === Rośliny === | ||
| − | + | O bogactwie flory Parku świadczy zarejestrowanie tu ponad 800 gatunków roślin naczyniowych i ok. 200 gatunków mchów Wiele z występujących tu roślin to gatunki rzadkie: 80 gatunków roślin naczyniowych i 47 gatunków mchów objęto ochroną prawną (ścisłą lub częściową). Sześć gatunków roślin naczyniowych wymaga ochrony czynnej. Wśród gatunków o znaczeniu europejskim tzw. „Naturowych”, w WPK stwierdzono występowanie 6 gatunków, w tym: leńca bezpodkwiatkowego (''Thesium ebracteatum''), lipiennika (''Liparis loeselii''), sasanki otwartej (''Pulsatilla patens''), mchu sierpowca błyszczącego ''Hamatocaulis vernicosus'' (''Drepanocladus vernicosus'' {Lindb.} Warnst.) oraz wyżej wymienionej skalnicy torfowiskowej. Największą ostoją różnorodności gatunkowej WPK są torfowiska i wilgotne łąki zagospodarowane ekstensywnie. | |
<br/> | <br/> | ||
| Linia 48: | Linia 48: | ||
=== Ochrona Przyrody === | === Ochrona Przyrody === | ||
| − | + | Na obszarze Welskiego Parku Krajobrazowego zlokalizowane są cztery rezerwaty przyrody: "Bagno Koziana", "Piekiełko", "Ostrów Tarczyński" i "Jezioro Neliwa", planuje się także utworzyć osiem kolejnych rezerwatów chroniących przyrodę i piękno krajobrazu Parku: "Ostoje Koszelewskie", "Las Nadwelski", "Dolina Rzeki Rumian", "Kopaniarze", "Bagna Jeleńskie" i "Torfowisko Kopaniarze". Ponadto znajduje się tu 5 użytków ekologicznych, 28 pomników przyrody w tym dwie aleje pomnikowe (w Lidzbarku i w Prętkach). Ponadto w najbliższej okolicy Parku znajduje się 7 obszarów chronionego krajobrazu. Ostoje Natura 2000 świadczą o europejskiej randze tego terenu. | |
<br/> | <br/> | ||
| Linia 55: | Linia 55: | ||
| − | Przy Parku działają dwa muzea: Muzeum Przyrody i Muzeum Etnograficzne | + | Przy Parku działają dwa muzea: Muzeum Przyrody i Muzeum Etnograficzne. |
| + | |||
| + | Park posiada również malowniczą ścieżkę krajobrazową. Jest to pieszo-rowerowa ścieżka biegnąca wokół jeziora. Przejście jej zajmuje około 3-5 godzin. Ścieżka zaczyna się w parku miejskim przy ul. Sądowej. Trasa wiedzie również przez las, w którym można obserwować ptaki, a zwłaszcza Dzięcioły. Przyrodnicza ścieżka nad Jeziorem Lidzbarskim kończy się w pobliżu mleczarni przy ul. Chopina. | ||
<br/> | <br/> | ||
Wersja z 08:33, 4 kwi 2014
| Welski Park Krajobrazowy | |
| | |
| {{{Opis_zdjęcia}}} Logo Welskiego Parku Krajobrazowego | |
| Państwo |  Polska
|
| Data utworzenia | 1990 |
| Powierzchnia | 27764,3 ha |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Welski Park Krajobrazowy | |
| Położenie na mapie Polski  Welski Park Krajobrazowy | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Welski Park Krajobrazowy
Spis treści
[ukryj]O Parku
Welski Park Krajobrazowy położony jest w południowo-zachodniej części województwa warmińsko-mazurskiego w dolinie rzeki Wel. Park utworzono 18 grudnia 1995 r. Pierwsza siedziba dyrekcji Parku znajdowała się w Lidzbarku. Obecnie siedziba dyrekcji mieści się w Jeleniu koło Lidzbarka. Park powstał w celu ochrony walorów przyrodniczych, historycznych oraz kulturowych regionu, a przede wszystkim doliny rzeki Wel. Charakterystyczną cecha Parku jest różnorodność środowiska przyrodniczego, a mianowicie bogactwo flory i fauny oraz zróżnicowanie krajobrazu.
Fizjogeografia terenu i szata roślinna
Dominującym elementem rzeźby terenu są piaszczyste równiny sandrowe, zajmujące ponad połowę powierzchni Parku, występuje również wysoczyzna morenowa oraz rynny subglacjalne. Ważnym elementem przyrodniczym Parku są jeziora polodowcowe, można wyróżnić 13 większych jezior.
Zwierzęta
Fauna WPK, który pod względem zoogeograficznym należy do krainy południowobałtyckiej, ma charakter typowy dla obszarów pojeziernych. Ilość kręgowców rozmnażających się lub prawdopodobnie rozmnażających się na terenie Parku liczy 269 gatunków, w tym: 46 gatunków ssaków, 165 gatunków ptaków, 6 gatunków gadów, 13 gatunków płazów oraz 39 gatunków ryb i kręgoustych. Badania i obserwacje prowadzone na terenie WPK w ostatnich latach ujawniły występowanie na terenie Parku 282 gatunków bezkręgowców. Zdecydowaną większość wśród rozpoznanych gatunków bezkręgowców, bo aż 221 gatunków, stanowiły owady. Było wśród nich 75 gatunków motyli, 41 gatunków chrząszczy, 38 gatunków chruścików, 25 gatunki pluskwiaków wodnych, 25 gatunków ważek, 12 gatunków jętek, 5 gatunków muchówek i 1 gatunek wielkoskrzydłych. Wśród innych grup bezkręgowców stwierdzono: 19 gatunków pajęczaków, w tym 13 gatunków pająków i 6 gatunków wodopójek, 3 gatunki skorupiaków, 16 gatunków pierścienic, w tym: 14 gatunków pijawek i 2 gatunki skąposzczetów oraz 23 gatunki mięczaków, w tym 12 gatunków ślimaków wodnych i 11 gatunków małży.
Rośliny
O bogactwie flory Parku świadczy zarejestrowanie tu ponad 800 gatunków roślin naczyniowych i ok. 200 gatunków mchów Wiele z występujących tu roślin to gatunki rzadkie: 80 gatunków roślin naczyniowych i 47 gatunków mchów objęto ochroną prawną (ścisłą lub częściową). Sześć gatunków roślin naczyniowych wymaga ochrony czynnej. Wśród gatunków o znaczeniu europejskim tzw. „Naturowych”, w WPK stwierdzono występowanie 6 gatunków, w tym: leńca bezpodkwiatkowego (Thesium ebracteatum), lipiennika (Liparis loeselii), sasanki otwartej (Pulsatilla patens), mchu sierpowca błyszczącego Hamatocaulis vernicosus (Drepanocladus vernicosus {Lindb.} Warnst.) oraz wyżej wymienionej skalnicy torfowiskowej. Największą ostoją różnorodności gatunkowej WPK są torfowiska i wilgotne łąki zagospodarowane ekstensywnie.
Ochrona Przyrody
Na obszarze Welskiego Parku Krajobrazowego zlokalizowane są cztery rezerwaty przyrody: "Bagno Koziana", "Piekiełko", "Ostrów Tarczyński" i "Jezioro Neliwa", planuje się także utworzyć osiem kolejnych rezerwatów chroniących przyrodę i piękno krajobrazu Parku: "Ostoje Koszelewskie", "Las Nadwelski", "Dolina Rzeki Rumian", "Kopaniarze", "Bagna Jeleńskie" i "Torfowisko Kopaniarze". Ponadto znajduje się tu 5 użytków ekologicznych, 28 pomników przyrody w tym dwie aleje pomnikowe (w Lidzbarku i w Prętkach). Ponadto w najbliższej okolicy Parku znajduje się 7 obszarów chronionego krajobrazu. Ostoje Natura 2000 świadczą o europejskiej randze tego terenu.
Ciekawostki
Przy Parku działają dwa muzea: Muzeum Przyrody i Muzeum Etnograficzne.
Park posiada również malowniczą ścieżkę krajobrazową. Jest to pieszo-rowerowa ścieżka biegnąca wokół jeziora. Przejście jej zajmuje około 3-5 godzin. Ścieżka zaczyna się w parku miejskim przy ul. Sądowej. Trasa wiedzie również przez las, w którym można obserwować ptaki, a zwłaszcza Dzięcioły. Przyrodnicza ścieżka nad Jeziorem Lidzbarskim kończy się w pobliżu mleczarni przy ul. Chopina.
Bibliografia
S. Dąbrowski, B. Polakowski, L. Wołos: Obszary chronione i pomniki przyrody województwa warmińsko-mazurskiego. Urząd Wojewódzki, Wydział Ochrony Środowiska i Rolnictwa w Olsztynie, 1999.
Poznajemy Parki Krajobrazowe Warmii i Mazur. Fundacja Ochrony Wielkich Jezior Mazurskich, Mazurskie Centrum Edukacji Ekologicznej: Giżycko, 2011 [1]
