Żebrowiec górski: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 19: | Linia 19: | ||
|Lista synonimów = | |Lista synonimów = | ||
}} | }} | ||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
'''Żebrowiec górski''' (''Pleurospermum austriacum'' (L.) Hoffm.) – gatunek rośliny z rodziny baldaszkowatych (selerowatych; ''Apiaceae'') | '''Żebrowiec górski''' (''Pleurospermum austriacum'' (L.) Hoffm.) – gatunek rośliny z rodziny baldaszkowatych (selerowatych; ''Apiaceae'') | ||
| − | + | <br/><br/> | |
| − | + | == Morfologia == | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
Bylina wysokości do 1,5 m, o grubym, bulwiastym kłączu i o dętej, bruzdowanej, nagiej łodydze. Liście 3-4- krotnie pierzaste, o jajowatolancetowatych odcinkach, zbiegających po osadce, ząbkowanych i brzegiem delikatnie orzęsionych. Kwiaty białe. Liczne baldachy, najczęściej ustawione na jednym poziomie z baldachem szczytowym. Kwitnienie od czerwca do sierpnia. Owoce jajowate, długość 10 mm i średnicy do 6 mm. | Bylina wysokości do 1,5 m, o grubym, bulwiastym kłączu i o dętej, bruzdowanej, nagiej łodydze. Liście 3-4- krotnie pierzaste, o jajowatolancetowatych odcinkach, zbiegających po osadce, ząbkowanych i brzegiem delikatnie orzęsionych. Kwiaty białe. Liczne baldachy, najczęściej ustawione na jednym poziomie z baldachem szczytowym. Kwitnienie od czerwca do sierpnia. Owoce jajowate, długość 10 mm i średnicy do 6 mm. | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | + | == Rozmieszczenie i ekologia == | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
Żebrowiec górski jest gatunkiem znanym głównie z obszarów górskich Europy Środkowej (Alpy, Bałkany, Dynary, Karpaty), rzadko spotykanym na niżu. Jego pojedyncze, izolowane stanowiska znane są m.in. ze Szwecji. | Żebrowiec górski jest gatunkiem znanym głównie z obszarów górskich Europy Środkowej (Alpy, Bałkany, Dynary, Karpaty), rzadko spotykanym na niżu. Jego pojedyncze, izolowane stanowiska znane są m.in. ze Szwecji. | ||
| Linia 40: | Linia 31: | ||
Żebrowiec preferuje gleby bogate w węglan wapnia, w górach rośnie na skalistych zboczach. | Żebrowiec preferuje gleby bogate w węglan wapnia, w górach rośnie na skalistych zboczach. | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | + | == Ciekawostki == | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
Naukowcy z Katedry Ekologii i Ochrony Przyrody Uniwersytetu Gdańskiego odkryli, że nasiona żebrowca kiełkują dopiero po dwukrotnym przezimowaniu. | Naukowcy z Katedry Ekologii i Ochrony Przyrody Uniwersytetu Gdańskiego odkryli, że nasiona żebrowca kiełkują dopiero po dwukrotnym przezimowaniu. | ||
Jednym z nielicznych na niżu stanowisk tego gatunku jest rezerwat przyrody [[Rezerwat przyrody Buki Wysoczyzny Elbląskiej|"Buki Wysoczyzny Elbląskiej"]] w [[Park Krajobrazowy Wysoczyzny Elbląskiej|Parku Krajobrazowym Wysoczyzny Elbląskiej]]. | Jednym z nielicznych na niżu stanowisk tego gatunku jest rezerwat przyrody [[Rezerwat przyrody Buki Wysoczyzny Elbląskiej|"Buki Wysoczyzny Elbląskiej"]] w [[Park Krajobrazowy Wysoczyzny Elbląskiej|Parku Krajobrazowym Wysoczyzny Elbląskiej]]. | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | |||
| − | |||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
| − | |||
| − | |||
''Warmia i Mazury. Cud, tylko się rozejrzeć''. Warmińsko-Mazurska Regionalna Organizacja Turystyczna. Olsztyn: Wyd. Agencja WIT Witold Mierzejewski, 2012. | ''Warmia i Mazury. Cud, tylko się rozejrzeć''. Warmińsko-Mazurska Regionalna Organizacja Turystyczna. Olsztyn: Wyd. Agencja WIT Witold Mierzejewski, 2012. | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | |||
| − | |||
== Linki zewnętrzne == | == Linki zewnętrzne == | ||
| − | + | [http://zielnik-karpacki.pl/-ŻEBROWIEC_GÓRSKI_750 zielnik-karpacki.pl] [20.05.2014] | |
| − | |||
| − | http://zielnik-karpacki.pl/-ŻEBROWIEC_GÓRSKI_750 | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | |||
| − | |||
[[Kategoria: Przyroda]][[Kategoria:Rośliny]][[Kategoria:Rośliny Warmii i Mazur]] | [[Kategoria: Przyroda]][[Kategoria:Rośliny]][[Kategoria:Rośliny Warmii i Mazur]] | ||
Wersja z 20:13, 7 lip 2014
| Żebrowiec górski | |
| | |
| Pleurospermum austriacum | |
| (L.) Hoffm. | |
 Żebrowiec górski - pokrój | |
| Systematyka | |
| Królestwo | rośliny |
| Podkrólestwo | rośliny naczyniowe |
| Gromada | okrytonasienne |
| Klasa | dwuliścienne |
| Rząd | selerowce |
| Rodzina | selerowate |
| Rodzaj | żebrowiec |
| Gatunek | żebrowiec górski |
| Synonimy | |
Żebrowiec górski (Pleurospermum austriacum (L.) Hoffm.) – gatunek rośliny z rodziny baldaszkowatych (selerowatych; Apiaceae)
Spis treści
Morfologia
Bylina wysokości do 1,5 m, o grubym, bulwiastym kłączu i o dętej, bruzdowanej, nagiej łodydze. Liście 3-4- krotnie pierzaste, o jajowatolancetowatych odcinkach, zbiegających po osadce, ząbkowanych i brzegiem delikatnie orzęsionych. Kwiaty białe. Liczne baldachy, najczęściej ustawione na jednym poziomie z baldachem szczytowym. Kwitnienie od czerwca do sierpnia. Owoce jajowate, długość 10 mm i średnicy do 6 mm.
Rozmieszczenie i ekologia
Żebrowiec górski jest gatunkiem znanym głównie z obszarów górskich Europy Środkowej (Alpy, Bałkany, Dynary, Karpaty), rzadko spotykanym na niżu. Jego pojedyncze, izolowane stanowiska znane są m.in. ze Szwecji.
W Polsce żebrowiec górski występuje głównie w Sudetach i Karpatach, ale znany jest także z rozproszonych stanowisk na pogórzu oraz kilkunastu stanowisk na niżu.
Żebrowiec preferuje gleby bogate w węglan wapnia, w górach rośnie na skalistych zboczach.
Ciekawostki
Naukowcy z Katedry Ekologii i Ochrony Przyrody Uniwersytetu Gdańskiego odkryli, że nasiona żebrowca kiełkują dopiero po dwukrotnym przezimowaniu.
Jednym z nielicznych na niżu stanowisk tego gatunku jest rezerwat przyrody "Buki Wysoczyzny Elbląskiej" w Parku Krajobrazowym Wysoczyzny Elbląskiej.
Bibliografia
Warmia i Mazury. Cud, tylko się rozejrzeć. Warmińsko-Mazurska Regionalna Organizacja Turystyczna. Olsztyn: Wyd. Agencja WIT Witold Mierzejewski, 2012.
Linki zewnętrzne
zielnik-karpacki.pl [20.05.2014]
