Głaz narzutowy "Diabelski Głaz" w Jakunówku: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
(Źródła)
Linia 24: Linia 24:
 
Typ skały: gruboziarnisty granit z bladoróżowymi, dużymi kryształami skaleni zawierającymi drobne wpryśnięcia minerałów ciemnych. Pomiędzy skaleniami występują mniejsze, okrągławe, szare kwarce. Miejscami skała ma charakter pegmatytu granitowego ‒ jest bardzo gruboziarnista oraz posiada wzajemne przerosty różowych skaleni i szarego kwarcu.
 
Typ skały: gruboziarnisty granit z bladoróżowymi, dużymi kryształami skaleni zawierającymi drobne wpryśnięcia minerałów ciemnych. Pomiędzy skaleniami występują mniejsze, okrągławe, szare kwarce. Miejscami skała ma charakter pegmatytu granitowego ‒ jest bardzo gruboziarnista oraz posiada wzajemne przerosty różowych skaleni i szarego kwarcu.
  
Głaz, zwany potocznie „Diabelskim Głazem”, pełnił dawniej funkcję kamienia ofiarnego. W jego górnej części znajduje się obszerne owalne zagłębienie, będące przypuszczalnie misą ofiarną. Głębokość niecki sięga około 20 cm. Od strony wschodniej i zachodniej przy monolicie widoczny jest bruk kamienny.
+
Głaz, zwany potocznie „Diabelskim Głazem”, pełnił niegdyś funkcję kamienia ofiarnego, w jego górnej części znajduje się bowiem obszerne zagłębienie o owalnym kształcie, będące przypuszczalnie misą ofiarną. Głębokość niecki sięga około 20 cm. Od strony wschodniej i zachodniej przy monolicie widoczny jest bruk kamienny.
  
 
Z „Diabelskim Głazem” związane są przekazy ludowe. Jedna z [[Legenda o "Diabelskim Głazie"|legend]] została opisana w książce „Mazurskie opowieści” Jadwigi Tressenberg ("Ślad diabelskiej łapy"). Opowiada ona o konszachtach przebiegłego chłopa Lipki z czartem.
 
Z „Diabelskim Głazem” związane są przekazy ludowe. Jedna z [[Legenda o "Diabelskim Głazie"|legend]] została opisana w książce „Mazurskie opowieści” Jadwigi Tressenberg ("Ślad diabelskiej łapy"). Opowiada ona o konszachtach przebiegłego chłopa Lipki z czartem.
Linia 36: Linia 36:
 
== Źródła ==
 
== Źródła ==
  
''Kamienie w historii, kulturze i religii'', pod red. Roberta Klimka i Seweryna Szczepańskiego, Olsztyn 2010.
+
Klimek Robert, ''Katalog kamieni kultowych na obszarze ziem pruskich'', [w:] ''Kamienie w historii, kulturze i religii'', pod red. Roberta Klimka i Seweryna Szczepańskiego, Olsztyn 2010, s. 77-109.
  
 
Szarzyńska Alicja, Ziółkowski Piotr, ''Skandynawskie dary. Głazy narzutowe Warmii i Mazur'', Olsztyn 2012.
 
Szarzyńska Alicja, Ziółkowski Piotr, ''Skandynawskie dary. Głazy narzutowe Warmii i Mazur'', Olsztyn 2012.

Wersja z 20:47, 27 mar 2014

Głaz narzutowy "Diabelski Głaz" w Jakunówku

Głaz narzutowy "Diabelski Głaz" w Jakunówku ©Alicja Szarzyńska
Głaz narzutowy "Diabelski Głaz" w Jakunówku ©Alicja Szarzyńska
Nr ewidencyjny 140
Rok powołania 1961
Dok. pow. R.XII-260/61
Współrzędne GPS N 53,218132° E 20,050882°
Wysokość 1,6 m
Obwód 9,25 [9,20] m
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Głaz narzutowy "Diabelski Głaz" w Jakunówku
Głaz narzutowy "Diabelski Głaz" w Jakunówku
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Głaz narzutowy "Diabelski Głaz" w Jakunówku
Głaz narzutowy "Diabelski Głaz" w Jakunówku
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

"Diabelski Głaz" w Jakunówku – głaz narzutowy położony w gminie Pozezdrze, na południowy wschód od wsi Jakunówko, na stoku wzgórza zwanego dawniej "Höllenberg" (z niem. "Piekielna Góra").

Opis głazu

Pomnik przyrody.

Typ skały: gruboziarnisty granit z bladoróżowymi, dużymi kryształami skaleni zawierającymi drobne wpryśnięcia minerałów ciemnych. Pomiędzy skaleniami występują mniejsze, okrągławe, szare kwarce. Miejscami skała ma charakter pegmatytu granitowego ‒ jest bardzo gruboziarnista oraz posiada wzajemne przerosty różowych skaleni i szarego kwarcu.

Głaz, zwany potocznie „Diabelskim Głazem”, pełnił niegdyś funkcję kamienia ofiarnego, w jego górnej części znajduje się bowiem obszerne zagłębienie o owalnym kształcie, będące przypuszczalnie misą ofiarną. Głębokość niecki sięga około 20 cm. Od strony wschodniej i zachodniej przy monolicie widoczny jest bruk kamienny.

Z „Diabelskim Głazem” związane są przekazy ludowe. Jedna z legend została opisana w książce „Mazurskie opowieści” Jadwigi Tressenberg ("Ślad diabelskiej łapy"). Opowiada ona o konszachtach przebiegłego chłopa Lipki z czartem.

Zobacz też

  1. wikipedia.org, Diabelskie kamienie
  2. grodziska.eu
  3. diabelpolski.eu
  4. wikipedia.org, Jakunówko

Źródła

Klimek Robert, Katalog kamieni kultowych na obszarze ziem pruskich, [w:] Kamienie w historii, kulturze i religii, pod red. Roberta Klimka i Seweryna Szczepańskiego, Olsztyn 2010, s. 77-109.

Szarzyńska Alicja, Ziółkowski Piotr, Skandynawskie dary. Głazy narzutowe Warmii i Mazur, Olsztyn 2012.

Tressenberg Jadwiga, Mazurskie opowieści, Gołdap 2005.