Głaz narzutowy "Karciany Kamień": Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Linia 1: Linia 1:
 
{| width="255 px" class="wikitable" align="right"
 
{| width="255 px" class="wikitable" align="right"
 
|-
 
|-
| [[Plik:karciany_kamień.jpg|thumb|center|250 px|Karciany Kamień]]
+
| [[Plik:karciany_kamień.jpg|thumb|center|250 px|Karciany Kamień. © Alicja Szarzyńska]]
 
|-
 
|-
 
! Informacje
 
! Informacje
Linia 19: Linia 19:
 
! Współrzędne GPS
 
! Współrzędne GPS
 
|-
 
|-
| N 54,223400
+
| N 54,223400°
 
|-  
 
|-  
| E 19,418350
+
| E 19,418350°
 
|-
 
|-
 
! Wymiary
 
! Wymiary
Linia 30: Linia 30:
 
|}
 
|}
  
; Głaz_narzutowy_do_definicji
 
  
 
== Opis głazu ==
 
== Opis głazu ==
Linia 41: Linia 40:
 
# http://www.panoramio.com/photo/41747937
 
# http://www.panoramio.com/photo/41747937
 
# http://www.mojewendrowki.eu/glazy.html
 
# http://www.mojewendrowki.eu/glazy.html
 +
# http://historia-wyzynaelblaska.pl/zaginione-z-lasu-ceglanego.html
  
 
<br/>
 
<br/>

Wersja z 23:25, 29 sty 2014

Karciany Kamień. © Alicja Szarzyńska
Informacje
Nr ewidencyjny: nie posiada
Rok powołania: nie posiada
Dok. pow.: nie posiada
Położenie
Powiat: elbląski
Gmina: Elbląg
Współrzędne GPS
N 54,223400°
E 19,418350°
Wymiary
Wysokość: 1,7 m
Obwód: 12,0 m


Opis głazu

Typ skały: średnioziarnisty, równoziarnisty granit z szarymi plagioklazami i różowymi skaleniami potasowymi. Stosunkowo duża zawartość minerałów ciemnych, szczególnie biotytu. Wielki głaz narzutowy o nazwie Kartenstein (dosłownie Karciany Kamień) położony jest w pobliżu dawnego majątku podmiejskiego Zawiszyn, w otoczeniu ośmiu lip. Jest dość trudno dostępny ze względu na nasadzenia leśne. W głazie widoczny jest otwór odstrzałowy, który dowodzi jego rozbicia. Głaz spoczywał dawniej na dnie jaru strumienia Dąbrówka, przy drodze polnej prowadzącej z majątku Zawiszyn do majątku w Nowym Krasnym Lesie. Kamień posiadał charakterystyczny kształt, z płaskim, jakby ściętym wierzchołkiem. Służył jako mostek dla osób przeskakujących przez strumień. Jak mówi legenda, kształt kamienia nie był jednak dziełem rąk (czy też nóg) ludzkich, lecz efektem diabelskiej furii. Ograny do cna przez pastuszków diabeł cisnął ponoć talią kart w kamień z tak ogromną siłą, iż uformował jego powierzchnię w nietypowy sposób. Obecnie kamień leży kilkadziesiąt metrów na północ od jaru, powierzchnię ma pofałdowaną, nieregularną. Być może jednak po przeniesieniu został wywrócony „do góry nogami”, przez co nie przystaje obecnie wyglądem do starszych opisów. Kto go przyniósł? Czyżby też diabeł?


Zobacz też

  1. http://www.traseo.pl/trasa/kamien-karciany-i-dab-hoggo
  2. http://www.panoramio.com/photo/41747937
  3. http://www.mojewendrowki.eu/glazy.html
  4. http://historia-wyzynaelblaska.pl/zaginione-z-lasu-ceglanego.html


Źródła

  1. Szarzyńska A. Ziółkowski P. 2012. Skandynawskie dary. Głazy narzutowe Warmii i Mazur. Wydawnictwo Mantis, Olsztyn.
  2. Barton D. 1997. Przewodnik krajoznawczy „z myszką” po Wysoczyźnie Elbląskiej. Wydawnictwo TEKST sp. z o.o., Bydgoszcz.