Głaz narzutowy "Karciany Kamień": Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja zweryfikowana]
(Opis głazu)
 
(Nie pokazano 19 wersji utworzonych przez jednego użytkownika)
Linia 17: Linia 17:
 
  |            sekundE= 6
 
  |            sekundE= 6
 
}}
 
}}
'''Karciany Kamień''' - głaz położony w gminie [[gmina Elbląg|Elbląg]].
+
'''Karciany Kamień''' głaz narzutowy położony w [[Elbląg (gmina wiejska)|gminie Elbląg]].
 
<br/><br/>
 
<br/><br/>
 
== Opis głazu ==
 
== Opis głazu ==
Typ skały: średnioziarnisty, równoziarnisty granit z szarymi plagioklazami i różowymi skaleniami potasowymi. Stosunkowo duża zawartość minerałów ciemnych, szczególnie biotytu.
+
Typ skały: średnioziarnisty, równoziarnisty granit z szarymi plagioklazami i różowymi skaleniami potasowymi ze stosunkowo dużą zawartością minerałów ciemnych, szczególnie biotytu.
  
Nazwa głazu jest dosłownym tłumaczeniem dawnej nazwy niemieckiej "Kartenstein". "Karciany Kamień" położony jest w pobliżu dawnego majątku podmiejskiego Zawiszyn, w otoczeniu ośmiu lip, w miejscu dość trudno dostępnym ze względu na nasadzenia leśne. W głazie widoczny jest otwór odstrzałowy, który dowodzi jego rozbicia. Dawniej głaz spoczywał na dnie jaru strumienia Dąbrówka, przy drodze polnej prowadzącej z majątku Zawiszyn do majątku w Nowym Krasnym Lesie. Posiadał charakterystyczny kształt, z płaskim, jakby ściętym wierzchołkiem. Osobom przekraczającym strumień służyć miał jako mostek. Jak mówi legenda, kształt kamienia nie był dziełem rąk ludzkich, lecz efektem diabelskiej furii ‒ diabeł ograny w karty przez pastuszków cisnąć miał talią kart w kamień z tak ogromną siłą, iż uformował jego powierzchnię w nietypowy sposób. Obecnie kamień leży kilkadziesiąt metrów na północ od jaru, powierzchnię ma pofałdowaną, nieregularną. Niewykluczone, iż po przeniesieniu został wywrócony, przez co nie przystaje obecnie wyglądem do starszych opisów.
+
Nazwa głazu jest dosłownym tłumaczeniem dawnej nazwy niemieckiej "Kartenstein".  
 +
 
 +
Głaz położony jest w pobliżu dawnego majątku podmiejskiego Zawiszyn, w otoczeniu ośmiu lip, w miejscu dość trudno dostępnym ze względu na nasadzenia leśne, kilkadziesiąt metrów na północ od jaru. Powierzchnię ma pofałdowaną, nieregularną. Niewykluczone, iż po przeniesieniu został wywrócony, przez co nie przystaje obecnie wyglądem do starszych opisów. Dawniej "Karciany Kamień" spoczywał bowiem na dnie jaru strumienia Dąbrówka, przy drodze polnej prowadzącej z majątku Zawiszyn do majątku w Nowym Krasnym Lesie. Posiadał charakterystyczny kształt z płaskim, jakby ściętym wierzchołkiem. Osobom przekraczającym strumień służyć miał jako mostek. W głazie widoczny jest otwór odstrzałowy, który dowodzi jego rozbicia.
 +
 
 +
Jak mówi [[Legenda o Karcianym Kamieniu | legenda]], kształt kamienia nie był dziełem rąk ludzkich, lecz efektem diabelskiej furii ‒ diabeł ograny w karty przez pastuszków cisnąć miał talią kart w kamień z tak ogromną siłą, iż uformował jego powierzchnię w nietypowy sposób.  
 
<br/>
 
<br/>
  
 
== Zobacz też ==
 
== Zobacz też ==
# [http://www.traseo.pl/trasa/kamien-karciany-i-dab-hoggo traseo.pl]
+
# [http://www.traseo.pl/trasa/kamien-karciany-i-dab-hoggo traseo.pl] [18.03.2014]
# [http://www.panoramio.com/photo/41747937 panoramio.com]
+
# [http://www.panoramio.com/photo/41747937 panoramio.com] [18.03.2014]
# [http://www.mojewendrowki.eu/glazy.html mojewendrowki.eu]
+
# [http://www.mojewendrowki.eu/glazy.html mojewendrowki.eu] [18.03.2014]
# [http://historia-wyzynaelblaska.pl/zaginione-z-lasu-ceglanego.html historia-wyzynaelblaska.pl]
+
# [http://historia-wyzynaelblaska.pl/zaginione-z-lasu-ceglanego.html historia-wyzynaelblaska.pl] [18.03.2014]
 +
 
 
== Źródła ==
 
== Źródła ==
# Szarzyńska A., Ziółkowski, P., ''Skandynawskie dary. Głazy narzutowe Warmii i Mazur'', Wydawnictwo Mantis, Olsztyn 2012.
+
Barton Dariusz, ''Przewodnik krajoznawczy „z myszką” po Wysoczyźnie Elbląskiej'', Bydgoszcz 1997.
# Barton D., 1997. ''Przewodnik krajoznawczy „z myszką” po Wysoczyźnie Elbląskiej'', Wydawnictwo TEKST, Bydgoszcz 1997.
 
 
<br/>
 
<br/>
[[Kategoria: Przyroda]][[Kategoria: Głazy]][[Kategoria: Powiat elbląski]][[Kategoria:Gmina Elbląg]]<br />
+
Szarzyńska Alicja, Ziółkowski Piotr, ''Skandynawskie dary. Głazy narzutowe Warmii i Mazur'', Olsztyn 2012.
 +
 
 +
[[Kategoria: Przyroda]]
 +
 
 +
[[Kategoria: Głazy]]
 +
[[Kategoria: Powiat elbląski]]
 +
[[Kategoria: Elbląg (gmina wiejska)]]

Aktualna wersja na dzień 11:16, 22 wrz 2014

Głaz narzutowy "Karciany Kamień"

Głaz narzutowy "Karciany Kamień" © Alicja Szarzyńska
Głaz narzutowy "Karciany Kamień" © Alicja Szarzyńska
Nr ewidencyjny nie posiada
Rok powołania nie posiada
Dok. pow. nie posiada
Współrzędne GPS N 54,223400° E 19,418350°
Wysokość 1,7 m
Obwód 12,0 m
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Głaz narzutowy "Karciany Kamień"
Głaz narzutowy "Karciany Kamień"
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Głaz narzutowy "Karciany Kamień"
Głaz narzutowy "Karciany Kamień"
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Karciany Kamień ‒ głaz narzutowy położony w gminie Elbląg.

Opis głazu

Typ skały: średnioziarnisty, równoziarnisty granit z szarymi plagioklazami i różowymi skaleniami potasowymi ze stosunkowo dużą zawartością minerałów ciemnych, szczególnie biotytu.

Nazwa głazu jest dosłownym tłumaczeniem dawnej nazwy niemieckiej "Kartenstein".

Głaz położony jest w pobliżu dawnego majątku podmiejskiego Zawiszyn, w otoczeniu ośmiu lip, w miejscu dość trudno dostępnym ze względu na nasadzenia leśne, kilkadziesiąt metrów na północ od jaru. Powierzchnię ma pofałdowaną, nieregularną. Niewykluczone, iż po przeniesieniu został wywrócony, przez co nie przystaje obecnie wyglądem do starszych opisów. Dawniej "Karciany Kamień" spoczywał bowiem na dnie jaru strumienia Dąbrówka, przy drodze polnej prowadzącej z majątku Zawiszyn do majątku w Nowym Krasnym Lesie. Posiadał charakterystyczny kształt z płaskim, jakby ściętym wierzchołkiem. Osobom przekraczającym strumień służyć miał jako mostek. W głazie widoczny jest otwór odstrzałowy, który dowodzi jego rozbicia.

Jak mówi legenda, kształt kamienia nie był dziełem rąk ludzkich, lecz efektem diabelskiej furii ‒ diabeł ograny w karty przez pastuszków cisnąć miał talią kart w kamień z tak ogromną siłą, iż uformował jego powierzchnię w nietypowy sposób.

Zobacz też

  1. traseo.pl [18.03.2014]
  2. panoramio.com [18.03.2014]
  3. mojewendrowki.eu [18.03.2014]
  4. historia-wyzynaelblaska.pl [18.03.2014]

Źródła

Barton Dariusz, Przewodnik krajoznawczy „z myszką” po Wysoczyźnie Elbląskiej, Bydgoszcz 1997.
Szarzyńska Alicja, Ziółkowski Piotr, Skandynawskie dary. Głazy narzutowe Warmii i Mazur, Olsztyn 2012.