Głaz narzutowy "Kucak": Różnice pomiędzy wersjami
Z Encyklopedia Warmii i Mazur
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Opis głazu) |
|||
| Linia 22: | Linia 22: | ||
Pomnik przyrody. | Pomnik przyrody. | ||
Typ skały: gruboziarnisty granit z dużymi, czerwonymi skaleniami, jasnoszarym kwarcem oraz czarnymi kryształami piroksenów i/lub amfiboli. | Typ skały: gruboziarnisty granit z dużymi, czerwonymi skaleniami, jasnoszarym kwarcem oraz czarnymi kryształami piroksenów i/lub amfiboli. | ||
| − | Głaz leży na gruncie należącym do p. Zidziarskiego. Nazwa "Kucak" związana jest z legendą, która głosi, iż diabeł niósł ten głaz z wielkim trudem, aż wreszcie kucnął i nie mogąc dłużej utrzymać kamienia, zostawił go | + | Głaz leży na gruncie należącym do p. Zidziarskiego. Nazwa "Kucak" związana jest z legendą, która głosi, iż diabeł niósł ten głaz z wielkim trudem, aż wreszcie kucnął i nie mogąc dłużej utrzymać kamienia, zostawił go nieopodal Janowa. Wedle innej wersji kamień ten przygniótł niosącego go diabła. |
<br/> | <br/> | ||
| + | |||
== Zobacz też == | == Zobacz też == | ||
# [http://www.janowo.pl/pl_legenda-o-kucaku,35.html janowo.pl, legenda o "Kucaku"] | # [http://www.janowo.pl/pl_legenda-o-kucaku,35.html janowo.pl, legenda o "Kucaku"] | ||
Wersja z 09:15, 18 mar 2014
| Głaz narzutowy "Kucak" | |
| | |
 Głaz narzutowy "Kucak" © Alicja Szarzyńska | |
| Nr ewidencyjny | 289 |
| Rok powołania | 1963 |
| Dok. pow. | Nr 289/63 25.07.1963 |
| Współrzędne GPS | N 53,306600° E 20,647233° |
| Wysokość | 1,70 m |
| Obwód | 8,20 m |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Głaz narzutowy "Kucak" | |
| Położenie na mapie Polski  Głaz narzutowy "Kucak" | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Kucak - głaz położony w gminie Janowo.
Opis głazu
Pomnik przyrody.
Typ skały: gruboziarnisty granit z dużymi, czerwonymi skaleniami, jasnoszarym kwarcem oraz czarnymi kryształami piroksenów i/lub amfiboli.
Głaz leży na gruncie należącym do p. Zidziarskiego. Nazwa "Kucak" związana jest z legendą, która głosi, iż diabeł niósł ten głaz z wielkim trudem, aż wreszcie kucnął i nie mogąc dłużej utrzymać kamienia, zostawił go nieopodal Janowa. Wedle innej wersji kamień ten przygniótł niosącego go diabła.
Zobacz też
Źródła
- Radziwinowicz W., Szczepkowski B., Głazy i głazowiska województwa olsztyńskiego, Stowarzyszenie Społeczno-Kulturalne „Pojezierze”, Olsztyn 1967.
- Szarzyńska A., Ziółkowski P., Skandynawskie dary. Głazy narzutowe Warmii i Mazur, Wydawnictwo Mantis, Olsztyn 2012.
