Głaz narzutowy koło Durąga: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Opis głazu) |
(→Opis głazu) |
||
Linia 26: | Linia 26: | ||
Głaz leży na północnym skraju parku założenia dworskiego w Durągu, po lewej stronie drogi z Szyldaka do Kraplewa, 100 m za mostem na rzece Grabiczek. | Głaz leży na północnym skraju parku założenia dworskiego w Durągu, po lewej stronie drogi z Szyldaka do Kraplewa, 100 m za mostem na rzece Grabiczek. | ||
− | Głaz ten to prawdopodobnie kamień graniczny dóbr durskich, związany z osobą rycerza Conrada Dueringa ‒ któremu w 1328 r. nadał te ziemie komtur dzierzgoński Luther von Braunschweig ‒ oraz Clawsa (Mikołaja) Dueringa, rycerza, który po [[ | + | Głaz ten to prawdopodobnie kamień graniczny dóbr durskich, związany z osobą rycerza Conrada Dueringa ‒ któremu w 1328 r. nadał te ziemie komtur dzierzgoński Luther von Braunschweig ‒ oraz Clawsa (Mikołaja) Dueringa, rycerza, który po [[bitwa pod Grunwaldem | bitwie pod Grunwaldem]] oddał zamek ostródzki w ręce polskie. |
Z głazem wiążą się legendy mówiące o ukrytych pod nim średniowiecznych skarbach rycerskich i napoleońskich z 1807 roku. Strzec ich ma "potępieniec" ukazujący się jako odziany na czarno, wysoki mężczyzna z łopatą lub jako wielki, czarny pies. Wedle jednej z legend głaz jest kamieniem granicznym Ostródy przyniesionym na to miejsce przez kowala Grabosza z Reszek w celu powiększenia zasięgu terytorialnego miasta. Rycerz Ditrich z Warlit obiecać miał bowiem rajcom ostródzkim, iż zgodzi się na przesunięcie granic miasta kosztem swoich ziem, jeśli znajdzie się człowiek na tyle silny, by przenieść głaz. Niestety nieuczciwy rycerz złamał dane słowo i w miejscu, w którym dziś spoczywa kamień, przeciął łańcuch, za który kowal ciągnął głaz. Grabosz zginął przygnieciony ogromnym ciężarem. Duchy kowala i rycerza nie mogą zaznać spokoju po dziś dzień. | Z głazem wiążą się legendy mówiące o ukrytych pod nim średniowiecznych skarbach rycerskich i napoleońskich z 1807 roku. Strzec ich ma "potępieniec" ukazujący się jako odziany na czarno, wysoki mężczyzna z łopatą lub jako wielki, czarny pies. Wedle jednej z legend głaz jest kamieniem granicznym Ostródy przyniesionym na to miejsce przez kowala Grabosza z Reszek w celu powiększenia zasięgu terytorialnego miasta. Rycerz Ditrich z Warlit obiecać miał bowiem rajcom ostródzkim, iż zgodzi się na przesunięcie granic miasta kosztem swoich ziem, jeśli znajdzie się człowiek na tyle silny, by przenieść głaz. Niestety nieuczciwy rycerz złamał dane słowo i w miejscu, w którym dziś spoczywa kamień, przeciął łańcuch, za który kowal ciągnął głaz. Grabosz zginął przygnieciony ogromnym ciężarem. Duchy kowala i rycerza nie mogą zaznać spokoju po dziś dzień. |
Wersja z 12:59, 18 mar 2014
Głaz narzutowy koło Durąga ‒ głaz narzutowy położony w gminie Ostróda.
Opis głazu
Pomnik przyrody.
Typ skały: średnioziarnisty, równoziarnisty granit z przewagą szarych plagioklazów oraz szarym kwarcem. Miejscami występują różowawe skalenie potasowe.
Głaz leży na północnym skraju parku założenia dworskiego w Durągu, po lewej stronie drogi z Szyldaka do Kraplewa, 100 m za mostem na rzece Grabiczek.
Głaz ten to prawdopodobnie kamień graniczny dóbr durskich, związany z osobą rycerza Conrada Dueringa ‒ któremu w 1328 r. nadał te ziemie komtur dzierzgoński Luther von Braunschweig ‒ oraz Clawsa (Mikołaja) Dueringa, rycerza, który po bitwie pod Grunwaldem oddał zamek ostródzki w ręce polskie.
Z głazem wiążą się legendy mówiące o ukrytych pod nim średniowiecznych skarbach rycerskich i napoleońskich z 1807 roku. Strzec ich ma "potępieniec" ukazujący się jako odziany na czarno, wysoki mężczyzna z łopatą lub jako wielki, czarny pies. Wedle jednej z legend głaz jest kamieniem granicznym Ostródy przyniesionym na to miejsce przez kowala Grabosza z Reszek w celu powiększenia zasięgu terytorialnego miasta. Rycerz Ditrich z Warlit obiecać miał bowiem rajcom ostródzkim, iż zgodzi się na przesunięcie granic miasta kosztem swoich ziem, jeśli znajdzie się człowiek na tyle silny, by przenieść głaz. Niestety nieuczciwy rycerz złamał dane słowo i w miejscu, w którym dziś spoczywa kamień, przeciął łańcuch, za który kowal ciągnął głaz. Grabosz zginął przygnieciony ogromnym ciężarem. Duchy kowala i rycerza nie mogą zaznać spokoju po dziś dzień.
Zobacz też
- polskaturystyczna.pl [18.03.2014]
- wikipedia.org, Durąg [18.03.2014]
- wikipedia.org, Szyldak [18.03.2014]
Źródła
Pożarska Marta, Ostróda. Wrota Mazur Zachodnich, Polska Turystyczna.pl, Kraków 2009.
Skrobot Wiesław, Katalog nieznanych zabytków Mazur Zachodnich. Powiat ostródzki, Wydawnictwo Drwęca, Ostróda 2009.
Szarzyńska Alicja, Ziółkowski Piotr, Skandynawskie dary. Głazy narzutowe Warmii i Mazur, Wydawnictwo Mantis, Olsztyn 2012.