Głaz narzutowy koło Durąga: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Opis głazu) |
|||
| Linia 22: | Linia 22: | ||
Pomnik przyrody. | Pomnik przyrody. | ||
| − | Typ skały: średnioziarnisty równoziarnisty granit z przewagą szarych plagioklazów | + | Typ skały: średnioziarnisty równoziarnisty granit z szarym kwarcem i przewagą szarych plagioklazów. Miejscami występują różowawe skalenie potasowe. |
| − | + | Prawdopodobnie głaz stanowił kamień graniczny dóbr durskich i wiązał się z postaciami rycerzy Conrada Dueringa, któremu w 1328 r. nadał te ziemie komtur dzierzgoński Luther von Braunschweig, oraz Clawsa (Mikołaja) Dueringa, który po bitwie pod Grunwaldem oddał zamek ostródzki w ręce polskie. | |
Wokół głazu osnute są legendy mówiące o ukrytych pod nim średniowiecznych skarbach rycerskich i napoleońskich z 1807 roku. Strzec ich ma potępieniec ukazujący się jako odziany na czarno, wysoki mężczyzna z łopatą; w innej wersji w roli strażnika skarbów występuje wielki, czarny pies. Z kolei wedle [[Legenda o kowalu Graboszu i głazie koło Durąga | legendy o kowalu Graboszu]] głaz jest kamieniem granicznym Ostródy przyniesionym na to miejsce w celu powiększenia zasięgu terytorialnego miasta. | Wokół głazu osnute są legendy mówiące o ukrytych pod nim średniowiecznych skarbach rycerskich i napoleońskich z 1807 roku. Strzec ich ma potępieniec ukazujący się jako odziany na czarno, wysoki mężczyzna z łopatą; w innej wersji w roli strażnika skarbów występuje wielki, czarny pies. Z kolei wedle [[Legenda o kowalu Graboszu i głazie koło Durąga | legendy o kowalu Graboszu]] głaz jest kamieniem granicznym Ostródy przyniesionym na to miejsce w celu powiększenia zasięgu terytorialnego miasta. | ||
Wersja z 20:55, 23 mar 2014
| Głaz narzutowy koło Durąga | |
| | |
 Głaz narzutowy koło Durąga © Alicja Szarzyńska | |
| Nr ewidencyjny | 81 |
| Rok powołania | 1952 |
| Dok. pow. | Rib-16/81/52 z 29.12.1952 r. |
| Współrzędne GPS | N 53,623111° E 20,036449° |
| Wysokość | 2,85 m |
| Obwód | 13,00 m |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Głaz narzutowy koło Durąga | |
| Położenie na mapie Polski  Głaz narzutowy koło Durąga | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Głaz narzutowy koło Durąga ‒ głaz narzutowy położony w gminie Ostróda. Leży na północnym skraju parku założenia dworskiego w Durągu, po lewej stronie drogi z Szyldaku do Kraplewa, 100 m za mostem na rzece Grabiczek.
Opis głazu
Pomnik przyrody.
Typ skały: średnioziarnisty równoziarnisty granit z szarym kwarcem i przewagą szarych plagioklazów. Miejscami występują różowawe skalenie potasowe.
Prawdopodobnie głaz stanowił kamień graniczny dóbr durskich i wiązał się z postaciami rycerzy Conrada Dueringa, któremu w 1328 r. nadał te ziemie komtur dzierzgoński Luther von Braunschweig, oraz Clawsa (Mikołaja) Dueringa, który po bitwie pod Grunwaldem oddał zamek ostródzki w ręce polskie.
Wokół głazu osnute są legendy mówiące o ukrytych pod nim średniowiecznych skarbach rycerskich i napoleońskich z 1807 roku. Strzec ich ma potępieniec ukazujący się jako odziany na czarno, wysoki mężczyzna z łopatą; w innej wersji w roli strażnika skarbów występuje wielki, czarny pies. Z kolei wedle legendy o kowalu Graboszu głaz jest kamieniem granicznym Ostródy przyniesionym na to miejsce w celu powiększenia zasięgu terytorialnego miasta.
Zobacz też
- polskaturystyczna.pl [18.03.2014]
- wikipedia.org, Durąg [18.03.2014]
- wikipedia.org, Szyldak [18.03.2014]
Źródła
Pożarska Marta, Ostróda. Wrota Mazur Zachodnich, Polska Turystyczna.pl, Kraków 2009.
Skrobot Wiesław, Katalog nieznanych zabytków Mazur Zachodnich. Powiat ostródzki, Wydawnictwo Drwęca, Ostróda 2009.
Szarzyńska Alicja, Ziółkowski Piotr, Skandynawskie dary. Głazy narzutowe Warmii i Mazur, Wydawnictwo Mantis, Olsztyn 2012.
