Eugeniusz Miszczuk: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Linia 2: Linia 2:
 
|nazwa = Eugeniusz Miszczuk
 
|nazwa = Eugeniusz Miszczuk
 
|grafika =Eugeniusz_Miszczuk.jpg  
 
|grafika =Eugeniusz_Miszczuk.jpg  
|podpis grafiki = "="      
+
|podpis grafiki =     
 
|Imię i Nazwisko = Eugeniusz Miszczuk   
 
|Imię i Nazwisko = Eugeniusz Miszczuk   
 
|Data i miejsce urodzenia = 9 marca 1935 r., Biała Podlaska
 
|Data i miejsce urodzenia = 9 marca 1935 r., Biała Podlaska

Wersja z 15:18, 8 sie 2014

Eugeniusz Miszczuk

Eugeniusz Miszczuk
Imię i nazwisko Eugeniusz Miszczuk
Data i miejsce urodzenia 9 marca 1935 r., Biała Podlaska
Data śmierci 5 stycznia 2010 r., Olsztyn
Dyscyplina Lekkoatletyka
Największy sukces 5-krotny finalista mistrzostw Polski

Eugeniusz Miszczuk (ur. 9 marca 1935 r. w Białej Podlaskiej, zm. 5 stycznia 2010 r. w Olsztynie) – zasłużony trener klasy I, specjalista od biegów sprinterskich i płotków, 5-krotny finalista mistrzostw Polski. Legenda lekkoatletyki na Warmii i Mazurach.

W 1958 r. ukończył Akademię Wychowania Fizycznego w Warszawie. Kontynuował karierę zawodniczą w klubie sportowym AZS Olsztyn. Specjalizował się w biegach płotkarskich. Od 1964 r. pracował w Zespole Szkół Chemicznych w Olsztynie. W latach 1963–1971 pracował w klubie sportowym KS Gwardia Olsztyn. W tym czasie prowadził grupę sprintu i płotków, w której najlepszymi byli olimpijczycy Urszula Styranka i Marek Jóźwik. W 1972 r. ponownie rozpoczął pracę w AZS Olsztyn, gdzie odkrył talent płotkarza Ryszarda Szparaka oraz Anny Ślipiko – wielokrotnej medalistki mistrzostw Polski. Pod koniec lat siedemdziesiątych zajmował się głównie młodzieżą. Jego szkoła "Chemik" kilkukrotnie okazywała się najlepszą w kraju. Był jednym z inicjatorów budowy stadionu tartanowego w Kortowie. Pracował w AZS UWM Olsztyn, a jego wychowankowie wielokrotnie okazywali się najlepszymi w kraju i zdobywali medale na ogólnopolskiej olimpiadzie młodzieży oraz mistrzostwach Polski juniorów. Za swoje osiągnięcia w pracy szkoleniowej i wychowawczej był wielokrotnie nagradzany medalami i odznaczeniami państwowymi.

z archiwum Janusza Poryckiego
z archiwum Janusza Poryckiego

Bibliografia